Lesbók Morgunblaðsins - 25.01.1953, Blaðsíða 13

LESBÓK MORGUNBLADSINS
41
„Fjórsjóður Rommels“
30 miljarðar franka á mararbotni
IJM NOKKUR ár hafa Frakkar haft brennandi áhuga á því að reyna
að bjarga hinum svopefndu fjársióðum Rommels, sem sagt er að liggi á
mararbotni í Bonifacio-flóanum á Korsíku. Hér er um að ræða verð-
rpæti, sem nema að sögn 30 miljörðum franka oe er þetta ránsfé og mála-
fé þýzka hersins, sem var i Norður-Afríku undir stiórn Pommels. Þeg-
ar herinn fór halloka fyrir bandamönnum, voru þessi auðæfi send til
Korsiku til þess að reyna að koma þeim undan. — Og hér kemur svo
hin ævintýralega saga um það hvað varð um þennan fjársjóð.
Fyrir fjórum árum kom þýzkur
SS-maður öllu í uppnám í Frakk-
landi. Hann hét Peter Fleig. Hann
lýsti yfir því að hann gæti vísað
á 30 miljarða franka fjársjóð, sem
fólginn væri á botni Miðjarðar-
hafsins, og kominn frá þýzka
hornum í Afríku. Þessi fjársjóður
fekk þá þegar nafnið „Fjársjóður
Rommels“. Svo trúverðug þótti
saga Fleigs, að í september og
október 1948 lét franska stiórnin
leita að þessum fjársjóði. En sú
leit bar engan árangur. Þó halda
menn enn að saga Fleigs sé'sönn.
Að vísu hvarf hann um þær mund-
ir er leitin hófst, en menn ætla að
það hafi verið vegna þess, að hon-
um hafi þótt of lítill sá hlutur, sem
franska stjórnin bauð honum og
hafi ætlað sér að hafa meira uno
úr þessu með því að snúa sér til
annara. En fyrir skemmstu skaut
Peter Fleig aftur upp á Korsíku
og það varð til þess að þetta mál
komst aftur á allra varir í Frakk-
landi.
----//----
Hin ævintýralega saga Peter
Fleigs hefst hinn 16. september
1943 í ítölsku herskipahöfninni
Spezia. Þá höfðu ítalir séð sitt ó-
vænna í styrjöldinni og beðið
bandamenn um vopnahlé. Fleig
hafði starfað þarna sem kafari, til
þess að ná upp þýzkum kafbátum,
sem sökkt hafði verið úti fvrir
höfninni. Fleig leizt nú ekki á blik-
una er ítalir gáfust upp og hugs-
aði sér að komast á burtu hið
fvrsta. En það fór öðru vísi. Að
kvöldi hins 16. september fekk
hann skipun um það að gefa sig
fram á ákveðnum stað og hafa
með sér góðan kafarabúning, því
að honum væri ætlað að kafa á
miklu dýpi. Á hinum ákveðna stað
beið hans hraðbátur. sem flutti
hann um nóttina til Bastia á Kor-
síku, þar sem þá var skriðdrekaher-
sveit úr Afríkuhernum þýzka.
Þegar þangað kom var Fleig
fluttur ásamt farangri sínum yfir
í annan minni bát. Þar voru fjórir
liðsforingjar fyrir. Síðan sigldi
báturinn til hafs og sigldi í fjórar
klukkustundir. Þá nam hann stað-
ar og nú var Fleig fyrst sagt hvað
hann ætti að gera. Hann átti að
kafa þar niður og leita uppi helli
á sjávarbotni og merkja hann.
Fleig kafaði og var lengi að leita
á sjávarbotni, en loks tókst honum
að finna þar helli eða skúta. Var
hann þá dreginn upp, en liðsfor-
ingjarnir merktu staðinn vandlega
á sjókorti, sem þeir höfðu.
Báturinn hélt nú aftur til Bastía.
Var komið þangað um kvöld.
Þarna beið þeirra bíll, og liðsfor-
ingjarnir fjórir og Fleig óku með
honum nokkuð út fyrir borgina.
Þar komu þeir að stóru húsi, þar
sem SS-menn heldu vörð. Þgrna
gengu þeir inn og komu inn í her-
bergi þar sem tveir menn voru að
negla aftur sex stóra kassa. Fleig
komst skjótt að því, að ,í þessum
kössum voru auðæfi — málafé og
ránsfengur þýzka hersins í Afríku.
Liðsforingjarnir töluðu um þetta
sín á milli eins og Fleig væri
hvergi nærri, og hann heyrði á
þeim að verðgildi þessa fjársjóðs
mundi nema um 30 miljörðum
franka.
Um miðnætti var kössunum ek-
ið á flutningabíl niður að höfn og
fluttir um borð í skip. Að morgni
hins 18. september voru þeír fé-
lagar svo komnir á sömu slóðir ög
daginn áður, þar sem Fíéig káfáði.
Hann var nú látinn kafa aftur og
í heila klukkustund var harth að
leita að hellinum, sem hann fann
daginn áður, en gat hvergi fúndið
hann. En hann fann þar ahnan
skúta, og þegar hann hafði vérið
dreginn upp, sagði hann að allt
væri í lagi. Og nú varð hann a$
kafa hvað eftir annað méð kassana
og koma þeim fyrir í þessum skúta.
Þegar því var lokið merkti hann
staðinn með fjórum duflum, sem
mara þar í kafi. Svo var hann
dreginn upp og þessu Verkí var
lokið.
Nú hófst allmikill ágreiníngur
milli liðsforingjanna um það hvert
halda skyldi. Einn vildi fara til
Bastia aftur, en hinir vildu fara
til Spezia. Að lokum urðu þeir á-
sáttir um að fara til Ítalíu. Korhu
þeir þangað að kvöldi hins 18.
september og voru handteknir um
leið og þeir stigu á land. Voru
þeir ákærðir fyrir það að hafa stpl-
ið fjármunum afríkanska hersins.
Fleig kom þetta alveg á óvart. En
hann varaðist að segja að hann
vissi nokkuð um það hvar fjársjóð-
urinn hefði verið fólginn. Hann
sá að eina vnnin til að sleppá úr