Lesbók Morgunblaðsins - 23.12.1973, Qupperneq 11

Módelteikning í forskóla II. Hér situr einn nemandinn fyrir.
í Akademíinu, sem svo er nefnt, eru nemendur á 5. ári. Þeir vinna þar algerlega
frjálst, — eða láta fara vel um sig við listrænar umþenkingar.
taka þátt í samkeppninni og þess-
vegna var allt liðið kallað saman í
eina allsherjar messu um plakat-
málið. Messan byrjaði með þvi að
Jón Reykdal, einit af kennurum
skólans, sýndi litmyndir af ýmis-
konar plakötum á tjaldi. Venju-
legum messum fylgir predikun og
Jón notaði þetta tækifæri til að
lýsa áliti sínu á kapitalisma og
frjálsri samkeppni svo ekki færi
það á milli mála. Fyrir utan nokk-
ur plaköt, sem höfðu þann viður-
styggilega tilgang að „skapa nýjar
þarfir“ var meiripartur sýningar-
innar pólitísk plakatakúnst frá
Kúbu, þar sem Che Guevara var
megin viðfangsefnið. Var bylting-
arhetjan á sumum þessum plaköt-
um eins og Kristmynd eftir mið-
aldamálara. Með öðrum orðum:
trúarlegt ívaf. En að auki voru
nokkur plaköt, sem lýstu sam-
stöðu með hinum og þessum þjóð-
um úti uni heim og andstöðu við
ótætis heimsvaldasinnana.
Á eftir fór fram allsherjar upp-
henging á framkomnum tillögum
um kaffiplakatið. Beðið var um
álit nemenda jafnt sem kennara.
Þarna kenndi margra grasa: Vík-
ingur, sem gengið hefur fáein
skref frá bardaganum til að fá sér
kaffisopa, Mona Lisa með kaffi-
bolla, hin heilaga kvöldmáltíð í
kaffi, nakið módel með kaffisop-
ann sinn. Lýst var eftir áliti. Sum-
ir létu mjög ákveðið i ljós þá
skoðun, að nakin kona væri úrelt
fyrirbrigði sem aðdráttarafl eða
aðalatriði í auglýsingu. Ekki væri
hægt að mismuna kynjunum
þannig og misnota konuna. Sam-
þykkt.
Með í umræðunni voru tveir
sérfræðingar og atvinnumenn i
auglýsingum: Torfi Jónsson, aug-
lýsingateiknari og kennari við
auglýsingadeild skólans. Og með
honum nýbakaður skólastjóri
Myndlista- og handíðaskólans,
Gisli B. Björnsson, auglýsinga-
teiknari. Gfsli hefur eins og kunn-
ugt er rekið umfangsmikla aug-
lýsingateiknistofu sem starfar
raunar enn, þótt hann hafi nú
tekið við þessu starfi. Hann nam
auglýsingafræði í Þýzkalandi og
átti sinn þáll i aðgera auglýsing-
ar að viðurkenndri sérgrein, þar
sem atvinnumenn fjalla um hlut-
ina. Áður var skilningur á þvi
naumast fyrir hendi og mýmörg
dæmi þess, að forstjórar fyrir-
tækja re>Ttdu sjálfir að annast
þessa hlið á rekstrinum. Árangur-

? sfff fgg @
■ í 0$ ® |
L'jPfeSí’l
í forskóla II. Ingibjörg
Sigurðardóttir til vinstri og
Sigríður Bragadóttir.
inn varð ' venjulega eins og við
mátti búast.
í samtölum við nemendur kom
fram, að þeir töldu að frisklegur
gustur hefði farið um skólann
með ráðningu Gfsla i þetta emb-
ætti. Samband hans við nemend-
ur virðist einstaklega frjálslegt og
óþvingað eins og vera ber i lista-
skóla.
Það kom fram í umræðum á
kennarastofunni, að þetta rómaða
frelsi í listaskólum hefur stund-
um leiðzt i all undarlega farvegi i
nágrannalöndunum. Listaskólar
þar hafa orðið miðpunktar í póli-
tiskri róttækni fremur en list-
rænni. I Danmörku, Þýzkalandi,
Frakklandi og kannski umfram
allt í Svíþjóð, hafa nemendur í
Framhald á bls. 21.
Kennarar í kaffi. Frá vinstri:
Tove Kjarval, Guðrún
Jónasdóttir, Gísli B. Björns-
son, skólastjóri, Bragi
Ásgeirsson, Einar Hákonar-
son og Kjartan Guðjónsson.

' ■' 1 ' \ X
1