Lesbók Morgunblaðsins - 23.12.1973, Blaðsíða 19

Sigríður sýnir föt á tizku-
sýningu.
torfusöníi, þaö tokur |)tjti ár. I
hitteðfyrra fór ók svo í óperu-
deild en þaðan útskrifast éf' svo í
vor ef allt gengur eftir áitítlun."
„I hverju er nánúð þar frá-
brugðið náminu i öðrum söng-
deildum?"
,,í fyrsta lagi er þar kennd leik-
list. Ennfremur eru þar æfðar og
settar upp heilar öperur. Þarna
lærir maður líka eins mikið og
maður kemst yfir af þeim óperu-
hlutverkum, sem skrifuð eru fyr-
ir manns eigin raddsvið."
„Er ætlazt til þess. að söngvari
kunnt hlutverk sitt, þegat hyrjað
er að æfa o'peru?"
„Mikið til. Ég held að það sé
fáum gefið að læra heil hlutverk
nema á töluverðum tíma. Að
minnsta kosti gæti ég það ekki, og
ég legg takmarkaðan trúnað á sög-
ur af fólki, sem allt segist læra
• fyrirhafnarlaust."
„Hvað eru margir nemendur i
Tónlistarakademfnunni?"
„Þeir ci u háu f tvö þúsund, og
eru þeir af um það lál hundrað
þjóðernum."
„Hvað unt kostnaðarhliðina á
náminu?"
LEIG JENDUR EIGA EKKIAÐ SYNGJA
Elín Guðjónsdóttir ræðir við Sigríði Magnúsdóttur,
sem nú stundar framhaldsnám 1 söng í Vínarborg
o <
Fermingarmynd af Sigriöi.
Það var fyrir þremur árum, að
sú sem þetta ritar, kom lil Vlnar-
borgar, og hugðist dvelja þar um
tfma.
Eftir að hafa leitað að húsnæði
f nokkra daga, án þess að finna
það, sem ég gat sætt mig við,
leitaði ég uppi Sigrfði Magnús-
dóttur, þar sem ég vissi að hún
hafði dvalið um árabil þar f borg,
og ekki mundi ótrúlegt að hún
gætiliðsinnt mér eitthvað.
Eg lagði þvf leið mfna að Obkir-
kenstrasse, þar sem hún á heimili
sitt f einlyftu húsi með bambus-
girðingu í kring. Ekkert virtist
hún undrandi á erindi mfnu, þótt
ég hefði aldrei séð hana áður,
enda mun hún ekki óvön þvf að
tslendingar leiti til hennar með
ýmiss konar kvabb.
Næsta dag hringdi hún svo til
mfn á hótelið þar, sem ég bjó, og
sagðist vita um húsnæði hjá móð-
ur vinkonu Sybil Urbansieh við
Favoritenstrasse, en það er f mið-
borginni. Þar væri bæði miðstöð
og baðherbergi, sem er óalgengt f
eldri hluta Vínar. Það er sagt, að
ekki nema 25% af 600 þús. fbú-
anna sem búa f þeim hluta borg-
arinnar, hafi þau sjálfsögðu þæg-
indi, að þvf aðokkur tslendingum
finnst.
Það var nú í sumar sem leið, að
Sigríður kom í heimsókn og við
ræddum saman stundarkorn, og
þá fyrst og fremst um söng og
söngmennt.
„Eg hefi verið syngjandi svo
lengi, sem ég man, og ég hefi alla
tíð haft það markmið að verða
atvinnusöngkona. Ég var óvenju
heppin sem krakki, að fá góða
söngkennslu í barnaskóla, en ég
gekk í Laugarnesskólann. Söng-
kennari þar var þá Ingólfur Guð-
brandsson. Ég var þar í skóla-
kórnum, sem var vísirinn að Póli-
fónkórnum, en í honum söng ég
frá byrjun, þangað til að ég fór til
Vfnarað loknu stúdentsprófi.
Meðfram námi í menntaskóla
var ég í Tónlistarskólanum i söng-
tímum, og lærði á fiðlu og píanó.
í Austurríki er námstilhögun
töluvert öðruvísi. Nemendur
hefja nám í menntaskóla yngri,
eða 11 ára og ljúka stúdentspröfi
18 ára. Þar er hægt að læra bæði
tónlist og myndlist, sem valfög.
Mér finnst þessi námstilhögun
mjög til fyrirmyndar, þar sem
tínánn nýtist miklu betur. Söng
og tónlistarkennsla er i hverjum
barnaskóla i Austurriki, enda er
viðhorf fólks þar til tónlistar svip-
að og viðhorf fólks hér til bók-
mennta. Þar þykir það sjálfsagt,
að fræða og afla sér fræðslu i
tónlist."
„Fórstu strax i Tónlistaraka-
demíuna?"
„Já, ég þreytti inntökupröf og
hóf nám í tónlistarkennaradeild-
inni, með söng sem aðalnáms-
grein. Þetta nám tök fjögur ár. Þá
för ég i deild fyrir Ijóð- og óra-
„Það er ekki hægt að segja ann-
að en að Austurrfkismenn leggi
mikið af mörkum til tónmenntar
með mjög lágunt skólagjöldum.
Núna í haust losnuðum \ið Is-
lendingarnir alveg við að greiða
skólagjöld vegna þess, að hér á
landi þurfa austurrískir nem-
endur ekki að greiða skólagjöld
heldur. Nemendur, sem koma frá
löndum þar, sem greiða þarf
námsgjöld þurfa aftur á inóti að
borga kennslugjald, en það er lágt
og ekkt nema brot af raunveru-
legutn kostnaði. A moðan maður
er f skólanum er hægt að fá lánað-
ar nótur þar, og kaupa þær með
10% afslætti í búðunum. Það er
alveg nauðsynlegt fyrir söngvara
að eiga töluvert af nótum. en þ;er
eru nokkuðdýrar, kosta upp und-
ir tvö þúsund kr. meðalópera. I
Vín eru nótnafornsölur, en þar er
oft hægt að gera góð kaup.
Það er dýrt að halda sér uppi i
Vin og framfærslukostnaður hef-
ur hækkað verulega þessi nfu ár.
sem ég er búin að vera þar, það er
verðbólga víðar en hér. Fyrst
dugðu mér 1300 seh. (3000 kr) á
mánuði til lífsviðurværis, en nú
þarfnast ég 4500 seh. að minnsta
kosti. Svo hafa gengisfellingarnar
á íslenzku krónunni hækkað
kostnaðinn verulega. Til að byrja
með greiddi ég 1,27 kr. fyrír
schillinginn, en núna 4.23.
Sjálf á ég yndislega foreldra.
sem allt vilja á sig leggja til þess