Lesbók Morgunblaðsins - 22.05.1976, Blaðsíða 3

Bandaríski rokktónlistar-
maðurinn Bruce Springsteen
sló í gegn svo um munaði á
siðasta ári, þegar þriðja breið-
skífa hans, „Born to run““, kom
út. Springsteen hefur lengi
barist fyrir viðurkenningu, og
sú barátta hans hefur verið
harðari en margra annarra
rokksöngvara. Hann er 26 ára
og hefur lítið annað gert frá
fermingaraldri en spila, syngja
og semja rokklög.
Síðustu árin, áður en Spring-
steen sló i gegn, naut hann góðs
stuðnings bandariskra blaða-
manna við að koma sér áfram,
einkum blaðamannsins Jon
Landau, er skrifar fyrir Roliing
Stone. Springsteen stritaði enn
sveittur og félaus i klúbbum í
heimaborg sinni, New Jersey,
þegar Landau skrifaði i Rolling
Stone: „Ég hef séð og heyrt í
manninum, sem býr yfir fram-
tíð rokktónlistarinnar. Hann
heitir Brunce Springsteen og á
heima i New Jersey."
Og þá kom að því, að Spring-
steen fékk samning við banda-
ríska hljómplötufyrirtækið m.a.
CBS og lék inn á tvær breiðskíf-
ur, „Greetings from Asbury
Park, N.J. — New Jersey“ og
„The Wild, The Innocent &
The E. Street Shuffle". Þessar
plötur komu út 1973 og 1974 og
voru auglýstar undir slagorð-
inu „hinn nýi Bob Dylan“.
Bandarískir tónlistargagnrýn--
endur og 'blaðamenn «krifuðu
hverja lofgreinina á fætur ann-
arri um Springsteen, eftir að
þessar plötur voru komnar út.
En það var ekki nóg. Plöturnar
seldust illa og Springsteen var
enn óþekktur í heimi rokktón-
listarinnar.
Þegar þriðja breiðskifa
Springsteens kom út á siðasta
ári, var CBS að gefast upp á
honum. Þetta var í þriðja og
sfðasta sinn, ef ekkert gerðist,
sem Springsteen gæfi út plötu
hjá fyrirtækinu — nú eða
aldrei fyrir hann.
Nokkrum mánuðum eftir út-
komu plötunnar, gat Spring-
steen dregið andann léttar,
platan þaut upp sölulistana,
fyrst í Bandaríkjunum og síðan
í Vestur-Evrópu. Springsteen
gat nú fyrir alvöru yfirgefið
götuhornin og klúbbana í New
Jersey og haldið innreið sina i
hinar stóru tónlistarhallir
Vesturlanda. Hann varð á
nokkrum mánuðum meðal
stærstu nafnanna i hinum
alþjóðlega heimi rokktónlistar-
innar.
Eins og fyrr sagði, er Bruce
Springsteen frá New Jersey;
fæddur 23. september 1949.
Faðir hans er strætisvagnabíl-
stjóri, en móðir hans vinnur á
skrifstofu. Fyrsta tónlistarupp-
lifun Springsteens var EIvis
Presley. Springsteen segir að í
þá daga hafi eitthvað verið talið
að þeim, sem ekki óskuðu eftir
því að vera Presley. Þegar The
Beatles slógu i gegn, fór
Springsteen fyrir alvöru að
hugsa um tónlist og frá þeim
tíma hefur hann litið annað
gert en spilað á gítar, sungið og
samið rokklög. Hann stofnaði
margar hljómsveitir, er hétu
ýmsum nöfnum eins og t.d.
Child, Steel Mill, Dr. Zoom &
The Sonic Boom. Hann spilaði á
götunni, í kaffihúsum og klúbb-
um i heimaborg sinni — og að
lokum 1972 hitti hann John
gamla Hammond sem á sínum
tima uppgötvaði Bob Dylan.
Springsteen spilaði fyrir hann
lög, er hann hafði sjálfur samið
með textum eins og:
Og við götuhornið
stendur krypplingurinn,
hann betlar á nýjan Icik
því að f eigin bæ
er svo erfitt að
öðlast virðingu.
Hamntond kom honunr i sam-
band við CBS, og hjá því fyrir-
tæki lék hann inn á fyrstu
plötuna sina, en sem sagt, það
var ekki fyrr en þriðja breið-
skifa hans kom á markaðinn, að
takmarkinu var náð.
Siðustu mánuði hafa banda-
rísk blöð og blöð í Vestur-
Evrópu skrifað mikið um
Brunce Springsteen og flestum
ber saman um, að hann sé
maðurinn, sem beðið hefur
verið eftir í nokkur ár, maður-
inn sem eigi eftir að kom rokk-
inu úr þvi myrkri sem það er
nú i. Hann er nefndur ótal
nöfnum eins og „Elvis sem hitt-
ir Dylan á bak við sviðið"
„James Dean endurrisinn með
gitar" eða þá „tónlistarlegt
Kókókóla". Springsteen hefur
ennfremur fengið að vita i
gegnum blöðin, að hann minni
m.a. á Chuck Berry, Phil
Spector, Buddy Holly og Roy
Orbison — að sjálfsögðu fyrir
utan kóngana Elvis og Dylan.
En hvað sem þvi viðvíkur. þá
minna textarnir við lög hans
meira á textana sem „LSD-
hausarnir" Lou Reed og David
Bowie semja við sin lög en á
texta sem t.d. Dylan semur.
Textar Springsteen fjalla ávallt
um stórborg nútimans á Vestur-
löndum, borgina þar sem svo
erfitt er að öðlast virðingu, þar
sem allt er fullt af rónum — og
það er eins og hann hafi flutt
andrúmsloft götu i stórborg og
skin götuljósanna inn í tónlist
sína.
— Eg skrifa um það sem ég
hrærist i. Sagan er alls staðar
umhverfis mig. Ég skrifa hana
bara niður, segir Springsteen.
A síðuStu breiðskífu hans,
„Born to run" sent titt hefur
verið nefnd „ný West Side
Story", eru átta lög og gera þau
plötuna mjög heilsteypta. Þar
má finna lög eins og Thunder
Rode, Tenth Avenue Freeze-
Out, Backstreet og Jungleland.
I öllum þessum lögum syngur
hann um frumskóginn:
ameríska stórborg fulla af bak-
húsum, bílum, kvikmyndum,
glymskröttum, hamborgurum,
vopnuðunt lögreglumönnum,
rónum og vændiskonum — og
elskendum i amerískri stór-
borgarnótt.
— Það er eins og þú getir
heyrt þessa borg djöfulsins
gráta, segir Springsteen.
Terry, manst þú
allar kvikmyndirnar
sem við sáum
ð meðan við vorum að
reyna að læra
að ganga
eins og hetjurnar
sem við vildum Ifkjast
— þar til við uppgötvuðum
að við erum bara
eins og allir hinir?
— spyr Springsteen á einum
stað í Frumskógarlandi sínu.
Nútimasaga mannsins er í huga
hans allan timann sem hann
syngur og leikur lögin á „Born
to run“.
— Ég hef verið heppinn að
fólk vill hlusta á það sem ég er
að semja, segir Springsteen, en
þeir, sem þekkja hann, full-
yrða, að velgengni hans siðasta
ár hafi ekki breytt lifsháttum
hans eða skoðunum, hann sé
enn þá sami strákurinn í New
Jersey í leðurjakka og kúreka-
buxum og með vingjarnlegt
bros — og hann afneitar öllum
silfurstjörnum og öðru skrauti
poppstjarnanna — a.m.k. enn
sem komið er.
— Ég er einn af strákunum í
New Jersey sem tók þátt í götu-
hópabardögunum, spilaði á
leiktæki í sjoppunum, horfði á
kvikmyndir með James Dean á
laugardagseftirmiðdögum og
heyrði í Elvis Presley í útvarp-
inu öll bernskuárin. Ég er eng-
in hetja, en ég á gitar og hef
lært að fá hann til að tala, segir
Springsteen.
Umboðsmaður hans, Mike
Apple, segir, að Springsteen
heimsæki kannski Evrópu með
vorinu og gefi ef til vill út á
næstunni tvær breiðskifur með
upptökum á hljómleikum.
Sjálfur segist Springsteen ekki
vita glöggt hvað hann geri á
næstunni.
— Ég er ekki vanur að gera
áætlanir, segir hann. — Þú
þarft ekki að búast við neinu i
þessu lifi. Það er eitt af þvi sem
ég hef komist að raun um i
frumskógarlandinu.