Lesbók Morgunblaðsins - 02.06.1979, Blaðsíða 13

Framhald af bls. 7
búskap í 17 ár af miklum myndarskap
haföi þar ágætan bústjóra sem var Óskar
Eggertsson.
Þegar Hringurinn haföi afhent ríkinu
Kópavogshælið uröu þáttaskil í starfsem-
inni. Eftir aö Reykjalundur tók til starfa
þótti berklavarnarmálum borgið og því
tímabært aö félagiö snéri sér að öðrum
verkefnum. Vöxtum af vissri fjárhæö var
þó variö enn til hjálpar berklasjúklingum.
f fundargerðarbókinni segir aö 11.
febrúar 1942 hafi veriö ákveöiö aö
aðalverkefni félagsins skyldi nú vera þaö
aö beita sér fyrir því aö komiö yrði upp
barnaspítala. Tvö næstu sumur gekkst
félagið fyrir útiskemmtun í Hljómskála-
garðinum í fjáröflunarskyni og hóf
merkjasölu fyrir barnaspítalann.
Árið 1944 fengu Hringskonur því fram-
gengt aö gjafir til félagsins skyldu undan-
þegnar skatti á árunum 1944—1945 og
þaö varö til þess aö margar gjafir bárust.
Mér dettur í hug skemmtileg saga sem ég
heyrði um þaö þegar þetta mál var
afgreitt á Alþingi., og sýnir ef til vill hvaö
konurnar þurftu oft aö sækja fast á til aö
koma sínum málum áleiðis. Þær ákváöu
aö skipta mé sér þingmönnunum og tala
við hvern og einn til aö fá þá á sitt band.
Ein konan gekk m.a. á fund eins þing-
manns sem hún þekkti vel frá yngri árum
og sagðist ekki trúa ööru en hann væri
Hringskonum hliöhollur í þessu máli.
Hann lofaöi aö gera þaö ef flokksbróðir
hans geröi slíkt hiö sama. Hringskonur
fjölmenntu svo á pallana þegar greiöa átti
atkvæöi um frumvarpið. Þegar kom aö
þessum ákveöna þingmanni og hann átti
aö rétta upp hendina til samþykkis
hreyföi hann sig hvergi. Þá geröi umrædd
kona sér lítið fyrir og kallaöi nafn hans
háum rómi og þá þaut hendin upp.
ákvöröun aö beita sér fyrir þessu
verkefni.
Þegar þessum áfanga var lokiö ákváöu
félagskonurnar aö halda áfram aö vinna
aö líknarmálum barna og fyrir valinu varö
aðstoö viö taugaveikluö börn. Þá tókst
i aö fá til afnota fyrir barnageödeild tvær
álmur af fjórum í byggingu sem borgin
hafði látiö reisa við Dalbraut og var
upphaflega ætluö öll sem upptökuheimili.
Þaö varö aö samkomulagi aö borgin
gengi frá innréttingum en Hringurinn sæi
um allan útbúnaö, innanstokksmuni, tæki
o.fl. Sú deild tók svo til starfa í marz
1971.
Þá held ég að séu upptalin aðalverkefni
félagsins til þessa en félagiö hefur líka
veitt starfsfólki deildanna styrki til fram-
haldsmenntunar og fleiri líknarmálum
hefur félagiö liðsinnt meö fjárstyrk.
Varöandi verkefnin á þessu ári mætti
nefna aö viö gáfum þrjár svokallaöar
vökvadælur á vökudeild fæöingardeildar
Landspítalans og tvö monotor-tæki. Ég
veit ekki hvort fólk almennt er nokkru
nær um þessi tæki þótt þau séu nefnd, en
engin skýring gefin á notkuninni, en viö
höfum haft fregnir af því aö þau hafa
þegar komiö aö ómetanlegu gagni.
Nú er á döfinni að kaupa Sonar-tæki
fyrir Landakotsspítalann. Þaö er ákaflega
fullkomiö tæki getur kannaö sársauka-
laust fyrir þann sem í hlut á flest líffæri
líkamans og áhættulaust, líkt og röntgen-
tæki, en þeim fylgir viss hætta í sumum
tilfellum. Þar sem þetta tæki er mjög dýrt
— áæltað ca. 25 milljónir króna — hafa
þrjú góðgerðarfélög þ.e. Hringurinn,
Kvennadeild Reykjavíkurdeildar Rauöa
Krossins og Thorvaldsensfélagið tekiö
höndum saman um kaup á þessu tæki.
Framtíöardraumurinn er hins vegar sá
aö byggt veröi ráögert hús á Landspítala-
Leikstofa á barnaspítalanum.
Næstu ár gekk á ýmsu í undirbúningi
aö framkvæmd við byggingu barna-
spítalans en loks varö úr aö Hringskonur
lögöu fram sinn Barnaspítalasjóö gegn
því að tvær efstu hæöirnar í vesturálmu
nýbyggingar viö Landspítalann yröu f
teknar undir barnaspítala. Biö varö þó á <(/
framkvæmdum en til bráöabirgöa var
opnuö barnadeild á efstu hæö Land-
spítalans en Hringskonur styrktu þá
framkvæmd meö kaupum á sjúkrarúm-
um, sængurfatnaöi o.fl.
Barnaspítali Hringsins í núverandi
mynd tók svo til starfa í nóvember 1965
en framlag Hringskvenna til hans nam
rúmlegar 10 milljónum króna. Þá voru 23
ár frá því aö félagskonur höföu tekiö þá
lóöinni þar sem sameinaöur veröi Barna-
spítali Hringsins, Geödeild barnaspítal-
ans og Vökudeildin. Þá framkvæmd
munum viö styrkja af alefli enda er sú
bygging okkar hjartans mál.
Mér er óhætt aö segja aö Hringurinn
nýtur almenns velvilja og viö erum
þakklátar fyrir þaö. Margir hafa sent
félaginu áheit og gjafir og arfleitt barna-
spítalasjóðinn aö umtalsveröum fjár-
upphæöum.
Varöandi innra starf félagsins mætti
geta þess að félagiö á vistlegt félags-
heimili aö Ásvallagötu 1. þar eru haldnir
félagsfundir og þar fer fram allskonar
hópvinna. Félagskonur eru nú um 250
talsins af öllum sviöum þjóöfélagsins.
Inngönguskilyröi eru engin en nýir
meðlimir þurfa þó aö fá meðmæli tveggja
félagskvenna. Fullorönar konur eru í
meirihluta en ungar konur hafa líka laöast
að félaginu til starfa. Viö höfum áhuga á
aö yngja upp félagsskapinn en göngum
þó ekki á eftir neinum. En þaö er
staðreynd aö konur sem hafa kynnst
starfinu og félagsandanum hrífast meö af
starfsgleöinni og hvetja sína kunningja til
aö ganga í félagiö.
Guörún Geirsdóttir er ein hinna ungu
kvenna sem hafa starfað í Hringnum
undanfarin ár. Hún var spurö hvað hafi
oröið ti þess að hún gekk í félagið:
Ég þekkti nokkrar félagskonur og hafði
því heyrt af starfseminni. Sjálf á ég dreng-
sem þurfti aö leggjast á barnaspítalann.
Ég sá þá aö margt mátti fara betur ákvaö
aö ganga í félagiö, til aö reyna aö veröa
aö liði.
Ég hef líka gaman af alls konar
föndurvinnu en félagskonur hittast einu
sinni í viku hér í félagsheimilinu til aö
vinna aö gerö ýmissa muna fyrir hinn
árlega bazar. Ég á tvö börn, 5 ára og eins
og hálf árs. Konurnar koma til starfa í
félaginu yfirleitt þegar á þær er kallað en
engin er skyldug til aö eyöa meiri tíma í
félagsstörf en hún vill af hendi láta. Á
síöustu árum hafa margar ungar konur
bætzt í hópinn. Ég held að Hringurinn sé
eina kvenfélagiö sem vinnur aö málefnum
barna án þess að starfiö sé miðaö viö
einskorðaðar sérþarfir. Þá tel óg þaö
kost aö Hringskonur eru alltaf reiöubúnar
að prófa nýjar leiöir til fjáröflunar til aö
sinna verkefnunum og þaö gerir félags-
starfiö fjölbreyttara. Ekki er þaö síöur
ánægjuefni, hve okkur er alls staöar vel
tekiö þegar beöiö er um fyrirgreiðslur
eöa aöstoö á vegum Hringsins. Þaö er
greinilegt aö fólagiö hefur á sér gott orö.
Eg finn hér góöan félagsanda og sam-
starfsvilja sem er mikil hvatning.
Jóna Ingibjörg Guómundsdóttir var
beöin aö segja frá sínu starfi í Hringnum:
„Ég hugsa aö flestir borgarbúar þekki
eitthvaö til starfsemi Kvenfélagsins
Hringsins, sem nú hefur starfaö aö
líknar- og mannúöarmálum í 75 ár. Ég
kynntist starfi félagsins persónulega í
gegn um vinkonu mína, en móöir hennar
er frú María Bernhöft sem hefur unniö
þessu félagi bæöi mikiö og vel. Ég hef
veriö í varastjórn síðan 1977 og er nú
einnig í svokallaöri kortanefnd, en sú
nefnd sér um val útgáfu og dreifingu á
jólakortum sem gefin eru út á vegum
félagsins. Þaö er mikil vinna viö þetta en
kortin gefa líka töluvert í aöra hönd —
hátt í tvær milljónir í fyrra.
Þaö er sérlega ánægjulegt aö vinna
fyrir þetta félag. Starfið er hér meö
miklum blóma og félagsheimiliö á sjálf-
sagt töluveröan þátt í því. Konurnar eru
alltaf boönar og búnar aö leggja fram
sinn skrerf.
Fjáröflunarleiöir eru margar. Hringur-
inn hefur í mörg ár staðiö fyrir jóla-
kaffisölu á Hótel Borg, bazar og kökusölu
á haustin, merkjasölu á kosningadögum
og sl. 5 ár hefur félagið gefiö út jólakort.
Nú í vetur önnuöust Hringskonur
veitingasölu á Bókamarkaöinum, sem
gafst mjög vel. Ég held að þaö sé
mikilvægt aö félagskonur finna aö þær
eru aö vinna aö góöu málefni. Þær
kynnast vel í félagsstarfinu og eignast
margar hór sínar beztu vinkonur. Hóp-
vinna gefur starfinu líka sérstakt gildi.
Nútímafólk fer því miöur oft á mis við
þann félagsanda sem þannig skapast.
Viö höldum árshátíö einu sinni á ári
meö heimatilbúnum skemmtiatriöum —
körlum er boöiö á árshátíöina á fimm ára
fresti — og svo er fariö í eins dags ferö á
hverju sumri. Margskonar námskeið hafa
veriö haldin á vegum félagsins bæöi til
gagns og gamans.
...- —------— Hulda Valtýsdóttir.

rÞorsteinn Þorsteinsson
BLEKKING
Blekking,
ó fagra blekking.
Innviöir sálar minnar
kalla á þig,
röddu þess dauöadæmda.
Þú ert fjarstæöukennt
fall mitt.
Beiskir drættir andlits míns bera vitni
og allar gefnar reglur
halda áfram aö hlægja
innantómum hlátri.
Lýöur og lýöskrumarar lyganna taka undir,
þó sumir meö ótta- og vandræöasvip.
Síöasta reipi veruleikans
er slitnaö:
dæmdur til trúar,
eigin trúleysis. '
Nú er ægitign blekkingarinnar eftir,
svo fögur, draumþýö og sæt.
Ó fagra blekking
ég dýrka þig.
Þú ert frelsi mitt.
Veruleiki hlutanna
nauögar frels-inu.
Og allir hafa rétt fyrir sér
í mismunandi afskræmingu,
ég líka.
Fjarstæöa draumsins
blaktir í hillingum
og hin rauöu ský,
slæva tilgang vanabundinnar heimsku.
Kraftur minn,
hvert stefnir þú.
Tvíræöni blekkingarinnar og gjafarinnar,
heimta trú og trúleysi.
Afturganga til...
.. .nei, nei...
óttinn læöist einsog kaldir fingur
haturs og botnlausrar upplausnar,
fyrst um hræ mitt
og síðan um sálarkynni
titrandi sálarteturs.
Er þetta dómurinn.
Allt er eitt HVAD.
Ó fagra blekking,
ég dýrka þig.
Höfundurinn er nýlega látinn, ungur
aö aldri. Skólafélagar hans í Skálh-
oltsskóla veturinn 1977— 78 hafa
komiö þessu síðasta Ijóöi Þorsteins á
framfæri.
Magnús Guðbrandsson
HUGHRIF
ð samsöng Föstbrœðra
Leikur sér meö létta hljóma,
lyfir söng í hærra veldi,
silfurhreina unaðsóma,
yndislega saman feldi,
eykur gaman gleðistundar,
guminn Jónas Ingimundar.