Lesbók Morgunblaðsins - 08.06.1996, Blaðsíða 7

Klauspeter Seibel er stjórnandi tónleika Heimskórs-
ins. Hann hefur óður stjórnað Sinfóníuhljómsveit
-7-------------------------------------7----------
Islands, síðast kom hann fyrir 9 órum. ÞORODDUR
BJARNASON hitti Seibel og tvo einsöngvarana,
Olgu Romanko og Dmitri Hvorostovsky að móli.
VONINERAÐ
FÁ GÓÐAN SAL
Hlýir áhorfendur
ISLENSKA Sinfóníuhljómsveitin hefur
tekið framförum að mati Seibel síðan
hann var hér síðast og honum fínnst
tónlistarfólkið vel með á nótunum í
þeim lögum sem leikin verða í dag.
„Tónlistarfólkið þekkir tónlistina vel
og það gerir okkur auðveldara fyrir.
Efnisskráin er löng og flókin á köfl-
um.“ Hann á von á góðum tónleikum bæði af
kórsins og hljómsveitarinnar hálfu og einnig
einsöngvaranna sem hann segir að séu atvinnu-
menn [ háum gæðaflokki. „Það er engu að
kvíða. Ég hef ekki unnið með einsöngvurunum
áður en Hvorostovsky, til dæmis, er í fremstu
röð baritonsöngvara í heiminum í dag og Rann-
veig Fríða er framúrskarandi. Ég er yfir mig
hrifinn af söng hennar.“
og ítalskan ljóðasöng m.a. Efnisskráin mín er
töluvert stór.“
Hvenær nær söngvari eins og þú hátindinum
raddlega séð?
„Hvernig er hægt að vita slíkt. Kannski er
hápunktur ferils míns núna en mér íinnst ég
vera rétt að byrja. Maður þarf að vera eldri
og þroskaðari fyrir erfiðu dramatísku óperu-
hlutverkin og því verður maður að vera þolin-
móður og bíða þar til röddin er tilbúin, annars
er hægt að eyðileggja hana. Ég byijaði að
syngja í óperuhúsum fyrir 11 árum, 22 ára
gamall. Nú er ég 33 ára og hef beðið í öll
þessi ár eftir hlutverkum eins og Don Carlos
og Rigoletto til dæmis.
Olga Romanko sópransöngkona kom hingað
frá Barcelona á Spáni þar sem hún söng í „Á
valdi örlaganna“ og sagði í samtali við Morgun-
blaðið að tónleikarnir í dag legðust. vel í sig.
„Ég vonast eftir góðum „sal“. Ég hef þá
reynslu að áheyrendur í köldum löndum eru
hlýrri en áheyrendur í heitum suðlægum lönd-
um. Mér finnst þessir tónleikar mjög áhuga-
verðir og spennandi, bæði fyrir okkur söngvar-
ana og einnig fyrir áhorfendur.“ Þetta er í
fyrsta sinn sem hún kemur fram með Heim-
skórnum.
Olga er búsett í Sviss en vinnur mest í Þýska-
landi, Ítalíu, Spáni og Sviss og í Suður-Amer-
íku. Hún hefur sungið með mörgum stórsöngv-
urum og söng hlutverk Desdemónu í óperunni
„Ótelló" eftir Verdi í Veróna ásamt Placido
Domingu. „Domingo er besti Ótelló í dag,“
sagði Olga.
Hún hefur þekkt Kristján Jóhannsson i sex
ár og þau eru góðir vinir. Þau hafa oft sungið
saman og þar á meðal í Grímudansleiknum
eftir Verdi í Covent Garden. „Hann er góð
manneskja með góðan húmor og er mjög lífs-
glaður. Hann er mjög góður tenór og hefur
kraftmikla, dramatíska rödd,“ sagði Olga Ro-
manko.
Syngur bacdi cinsöng og i óperum
BaritonsöngvarinnDmitri Hvorostovsky segir
feril sinn merkilegan fyrir það að hann syngur
bæði einsöngstónleika og í óperum og segist
vera sá eini af sinni kynslóð sem gerir hvoru-
tveggja. „50% af því sem ég geri eru einsöngs-
tónleikar og þar syng ég mikið af rússneskri
tónlist. Núna undanfarið hefur jafnvægið farið
úr og ég syng um 80 - 90 % óperuhlutverk sem
er ekki nógu gott. Ég kann vel við einsöngsform-
ið því það er meira skapandi." Hann sagði að
nýlega hefði hann til dæmis frumflutt verk eft-
ir rússneska tónskáldið Georgí Svírídov og hljóð-
ritað disk með öðru efni eftir sama tónskáld
sem hann ætlar að flytja á tónleikum um allan
heim á næstu árum. „Ég hef mikla reynslu í
að syngja verk Svírídovs og hef gert það nú í
um tvö og hálft ár og aðeins jafnbijálaður
maður og ég get ráðið við þessa tónlist, enda
er hún mjög erfið,“ sagði Hvorostovsky og bros-
ir. „Ásamt þessu syng ég Mahler og franskan
Morgunblaðið/Kristinn
OLGA Romanko segist hafa þá reynslu að
áheyrendur f köldum löndum séu hlýrri en
áheyrendur í heitum suðlægum löndum.
Morgunblaðið/Ásdís
„GÍFURLEG fullnægja að standa á sviði eftir vel heppnaða tónleika,“ segir baritónsöngv-
arinn Dmitri Hvorostovsky. Á tónleikunum í dag syngur hann aðeins með undirleik Sinf-
óníuhljómsveitarinnar. „Eg mun horfa á kórinn syngja fyrst ég syng ekki með honum.“
Morgunblaðið/Sverrir
STJÓRNANDINN Klauspeter Seibel segir engu að kvíða. Þetta verði góðir tónleikar,
hjá kór og hljómsveit og einnig einsöngvurum sem eru í háum gæðaflokki.
Þarf aó fórna ellu fyrir sönginn
Hvorostovsky segist hafa verið þjálfaður af
kennara sínum Katharina Yoffel að æfa upp
á eigin spýtur. „Ég geri það enn og ég er líka
það heppinn að vera með gott tóneyra. Ef ég
vil vinna með raddþjálfurum þá þekki ég fólk
um allan heim sem ég get leitað til. Það er
líka gott að þekkja fólk víða því þótt ég seg-
ist eiga heima í London er ég sjaldan þar.“
Hann er fjölskyldumaður og segir að einstöku
sinnum komi fjölskyldan með á ferðalög.
„Ég hef ekki unnið með meðsöngvurum
mínum í dag áður og veit lítið um Heimskór-
inn. Ég er hingað kominn til að syngja nokkur
lög og meira veit ég ekki. Ég býst við að verða
einhvers fróðari eftir tónleikana."
Rödd söngvara er viðkvæm og margar fórn-
ir þarf að færa.
„Ég þarf að fórna öllu fyrir sönginn. Ég
hætti að reykja og drekka en þegar ég var
ungur gat ég iðulega farið út að skemmta
mér fram eftir morgni en það get ég ekki
núna. Verkefnin eru það kröfuhörð og mörg.
Ertu sáttur við lífið þrátt fyrir fómir á
ýmsum sviðum?
„Ég er ekki masókisti og stundum skvetti
ég úr klaufunum, en hvað sem þú leggur í
sölurnar fyrir sönginn þá færðu það .“
GUNNAR Kjöll frá Noregi, Peter
Mayer frá Þýskalandi, Inger Marie
Klovholt frá Danmörku, Göran M.J.
Krose frá Svíþjóð og íslendingarnir María
Guðnadóttir og Ragnheiður Anna Georgs-
dóttir eru félagar í Heimskórnum. Þau
hafa starfað mislengi í kórnum, Islending-
arnir styst en Gunnar Kjöll lengst eða í níu
ár. „Ég bý í sama bæ og stofnandinn og
er félagi númer 90,“ sagði hann. Erlendu
fjórmenningarnir hafa allir farið víða með
kórnum og segjast hafa komið til íslands
nú vegna áhuga á að kynnast landinu. Þau
starfa öll í öðrum kórum í sínu heimalandi
en segja starfið í Heimskórnum sérstakt
því þar gefst áhugasöngfólki tækifæri á að
vinna með atvinnumönnum og oft stór-
söngvurum og frægum hljómsveitarstjór-
Þetta er ofsalega gaman
Peter María Inger
um. „Ég hef verið í kórnum í fjögur ár og
hef þegar unnið með Placido Domingo í
Osló,“ sagði Inger Marie.
„Ég söng mikið á yngri árum en hætti svo
í 40 ár. Þá kynntist ég þessum kór og ég
ákvað að byija aftur að syngja," sagði Gör-
Göran Gunnar Ragnheiður
an. „Þetta eru bestu samkomur sem hægt
er að hugsa sér, að koma saman og syngja,“
bætir Peter við. Þau voru sammála um að
stjórnandinn Klauspeter Seigel væri í háum
gæðaflokki en þau væru mörgu vön í þeim
efnum. Aðspurð sögðu þau að þótt þau hefðu
oft sungið efnisskrána væri það aldrei eins
í tvö skipti því kórinn breytist og sljórnand-
inn og einsöngvarar eru sjaldan þeir sömu.
Þau sögðu að mikið væri um að hjón væru
saman í kórnum og nú væru jafnvel börn
sumra farin að slást í hópinn.
„Við byrjuðum báðar í kórnum síðastliðið
haust,“ sögðu þær María og Ragnheiður.
Þær segjast ætla að halda áfram eftir þessa
tónleika þó dýrt sé að fara oft út. María
hefur starfað í kór í 16 ár og Ragnheiður
hefur tónlistarnám að baki sem gefur þeim
góðan bakgrunn. Þær sögðu að vel væri
fylgst með kórfélögum og ekki þýddi að
mæta illa á æfingar og ætla svo að syngja
með á tónleikum. „Þetta er ofsalega gam-
an,“ sögðu þær María og Ragnheiður að
lokum.
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS ~ MENNING/LISTIR 8. JÚNÍ 1996 7