Alþýðublaðið - 21.05.1988, Page 18

TONLIST
Gunnar H. Arsælsson
skrifar
Pálmi Gunnarsson
Good morning Vietnam
Úr kvikmynd
Sumir eru sérvitrir og vilja
lesa bókina áöur en þeir sjá
bíómyndina sem er gerð eftir
bókinni. Aörir dunda sér viö
aö lesa bókina eftir aö þeir
sáu myndina. Svo geta þeir
sem hafa áhuga á tónlistinni
úr myndinni hlustaö á hana
jafnvel áöur en myndin er
sýnd. Þetta á viö um lögin úr
ofangreindri kvikmynd sem
ekki er byrjað aö sýna þegar
þessi orö eru skrifuö. Þau
(lögin) eru flest komin á
þrítugsaldurinn en eru góö
og klassísk sum hver engu
að síður. Á plötunni eru lög
meö goðum á borö við
James Brown, Louis Arm-
strong, sem flytur hió klass-
íska What a wonderful World.
Og á plötunni eru líka lög
meö uppáhaldshljómsveit
Reagan-hjónanna, The Beach
boys sem samkvæmt óáreiö-
anlegum heimildum eru á
kafi í stjörnuspeki þessa dag-
ana. Einnig fylgja brandarar
úr myndinni með i kaupunum
eins og t.d. þessi: (Það er
útvarpsmaöurinn og aðal-
söguhetja myndarinnar,
Adrian Cronauer sem talar
viö hermann úti á vígvellin-
um)
Þulur: „Hey, ég er Adrian
Cronauer og ég verö meö
ykkur til kl. fjögur í dag. Viö
fórum útá vígvöllinn og tók-
um hermenn tali, sæll hvaö
heitir þú?“
Hermaður: (mjög hátt) „Ég
heiti Bob Brimmer!!“
Þulur: „Og hvaö gerir þú?“
Hermaður: (öskrar) „Ég er í
stórskotaliðinu!"
Þulur: „Viltu fá eitthvaö óska-
lag?“
Hermaður: (öskrar hærra)
„Hvaö sem er, en spilaðu þaó
hátt!!“
Enigma Compilation
1988
Safnplata meö verkum
hljómsveita sem eru á samn-
ingi hjá Enigma hljómplötu-
fyrirtækinu i Bandaríkjunum.
Hér kennir margra góöra
grasa s.s. Dead Milkmen,
Agent Orange, Wednesday
Week, Game Theory og Mojo
Nixon & Skid Roper með
frábært lag „Burn down the
malls“ eöa Brenniö Kringl-
urnar. Hress plata en Ijótt
umslag.
Sinead O 'Connor
The Lion and the Cobra
Efnilegt byrjendaverk frá
irsku söngkonunni Sinead
O’Connor. Var mjög ódæl í
æsku og gisti oftar en ekki á
heimilum fyrir vandræða-
unglinga. Greinilegt er aö
þaó hefur gert stelpunni gott
og hún tekiö sig saman I
andlitinu eins og sjá má á
umslagi plötunnar. Góö
klipping! Á plötunni sýnir
hún okkur aö hún er ágætis
lagasmiður og enn betri
söngkona, meö gífurlega
kraftmikla rödd sem því miö-
ur hefur ekki tekist að fara
nógu vel meö í hljóðverinu.
Aðalgalli Ijónsins og gler-
augnaslöngunnar er aó mínu
áliti hljóðblöndunin og skort-
ur á heildarsvip. Það sem
stúlkukindin þarf er virkilega
góöur upptökustjóri og þá
fyrst má vænta meistara-
stykkis frá þessari írsku
skvísu.
Magnús Eiriksson
Föstudagurinn 13. Hræði-
legurdagur. Fólk lokaði sig
inni í massavís og margir
þorðu ekki fyrir sitt litla líf í
vinnuna, hringdu sig inn
veika. Færri bílar voru því aö
vonum á götum borgarinnar.
Já, fólk getur veriö ótrúlega
hjátrúarfullt og látið smá-
smugulegustu hluti hafa
áhrif á sitt daglega líferni. En
forráðamenn Skífunnarog
hljómsveitin Mannakorn voru
ekki á þeim buxunum. Þenn-
an föstudag fyrir rúmri viku
því þá kom út fimmta plata
frá Mannakorn(um) og
Bræðrabandalaginu sem ku
vera sá mannskapur sem aó-
stoöaöi „kornin" á plötunni.
Af tilefni útkomu plötunnar
var fulltrúum popppressunn-
ar boðið í bátsferð til Viðeyj-
ar og var ætlunin aö hitta
Mannakorn (Magnús Eiríks-
son og Pálma Gunnarsson)
einhversstaöar á þessari
perlu höfuöborgarbúa. Sjó-
ferðin gekk vel, enginn datt
útbyröis eöa slíkt og þegar á
þurrt var komið hófst leitin
aö þeim félögum, Magnúsi
og Pálma. Eftir skamma
stund fundust þeir viö skála
einn á eyjunni, Pálmi plokk-
andi kontrabassann og
Magnús kassagítarinn. Þeir
voru semsagt í góöum
„fílíng" eins og þaö heitir á
vondu máli og var ekkert þvi
til fyrirstöðu aö spyrja þá
nokkurra spurninga varðandi
nýjustu afurð Mannakorna:
— Hvar fóru upptökur
fram?
„Viö hljóðrituðum plötuna í
Hljóðrita í Hafnarfiröi.”
— Hver stjórnaði upptök-
um?
„Það má segja aö Pálmi
hafi séð um þá hlið plötunn-
ar.“
— Magnús, gekkstu útfrá
einhverju sérstöku þegar þú
varst aö semja plötuna eða
kom þetta bara svona af
sjálfu sér?
„Það má segja að þetta
hafi allt komið af sjálfu sér.“
— Þú hefur ekki sest nið-
ur og ákveöið að semja
vinsældalag?

Ljósm. Gunnar H. Ársælsson
fyrr en Pálmi kemur og segir:
„Magnús, hvar eru lögin?“.“
Pálmi játaöi þetta og bætti
því jafnframt viö að hann not-
aði þaö sem þumalputta-
skrúfu á Magnús aö hann
fengi ekki að koma með sér í
næsta veiðitúr ef hann færi
ekki aö semja.
— En hvernig finnst þeim
þessi plata í samanburði viö
þá siðustu?
„OkKur finnst þessi plata
áferðarfallegri og „mýkri“ ef
svo mætti að orði komast.
Núna lögöum viö meiri
áherslu á t.d. hljómborösleik
og við erum meira aö segja
með alvöru Hammond orgel
á plötunni sem Karl Sighvats-
son fyrrum Þursaflokkamaö-
ur spilar á af mikilli list.“
— Hvernig haldið þið svo
að þessi nýjasta plata komi
til með að standast saman-
burð við fyrri plötur þegar frá
liður?
Magnús verður fyrir svör-
um: „Eg er mjög bjartsýnn á
aö hún komi til meö aö
standa sig vel og persónu-
lega held ég að þetta sé ein
besta platan sem viö höfum
gert. Ég er í heildina mjög
ánægöur meö hana, bæöi
lagalega og textalega séö því
þaö er sú hlið sem fyrst og
fremst snýr að mér, mjög
ánægður."
— Og hvað tekur þá við
hjá Mannakornum?
„Nú förum viö aö gera
blúsplötuna sem lengi hefur
staðið til aö gera. Á næst-
unni förum viö aö semja
hana og ætli viö tökum hana
ekki upp meö haustinu."
— Hverjir koma til með að
spila á þessari plötu fyrir ut-
an Mannakorn?
„Alveg hellingur af fólki,
þaö er ekki hægt að nefna
nein nöfn á þessu augnabliki
en það get ég sagt þér aö viö
eigum fullt af góöum blúsur-
um.“
Þar með var botninn sleg-
inn í samtalið og báturinn
beið við höfnina. Enginn datt
útí á bakaleiðinni, allir voru
glaóir og kátir enda snytturn-
ar þrusugóöar, aö maöur tali
nú ekki um ávaxtasafann.
MÝKRI EN FYRR
— Spjallað við Mannakorn í Viðey
„Nei, ekKi frekar en fyrri
daginn."
Og Pálmi bætir viö:
„Magnús skilar bara inn lög-
um sem viö tökum síðan og
vinnum þau í sína endanlegu
mynd.“
— Lögin á plötunni, eru
þau öll ný eða eru þarna ein-
hver eldri lika?
„Það eru öll lögin nema
eitt, Liföi og dó í Reykjavik,
samin á þessu ári. Lifði og
dó... er síðan á Eurovision-
tremmanum og einhvernveg-
inn ákváöum viö að hafa þaö
með.“
Eftir smárabb um kosti og
galla þessara keppni meðal
viöstaddra tók Þorsteinn J.
Vilhjálmsson, skífumaður og
tararstjóri meö meiru, uppá
því að dreifa plötunni meöal
manna og vaktri þetta upp-
átæki hans mikla kátínu. En
Mannakorn sluppu ekki
svona auðveldlega.
— Veröur farin tónleika-
ferð um landið til að kynna
plötuna?
„Nei, alveg af og frá, viö er-
um meó grjótbarið rass... eft-
ir óteljandi túra um landið.
Viö látum túrinn frá ’85 duga
en þá var allur hringurinn far-
inn.“
Aðspurður hvort hann væri
alltaf að semja, svaraði
Magnús:
„Nei, nei, ég er það sem
kallaó er skorpumaóur.
Reyndar fer ég ekki aö semja