Tíminn - 27.03.1968, Síða 11

MIÐVHCUDAGUR 27. marz 1968.
TÍMINN
11
Ungur efnamaður í Reykja
vík, sem er mjög umhyggju-
samur við móður sína, dvaldi
nýlega á Englandi um hríð.
Eitt sinn var hann á gangi
um aðalverzlunarhverfið í
Lundúnum, og rak augun í
mjög fallegan kjól úti í einum
glugganum. Honum var þá
hugsað til móður sinnar og
fór inn í verzlunina og beypti
kjólinn til að gefa henni, þó
hann kostaði fimmtíu sterlings
pund. Þar sem hann vissi, að
móðir hans var mjög sParsöm
og hagsýn, tók hann verðmið
an af kjólnum og setti annan
í staðinn, sem á sfcóð £5, áð
ur en hann sendi henni kjól-
inn heim til fslands.
Nokkrum dögum síðar fékk
hann svohljóðandi símskeyti:
— Seldi £5 kjólinn fyrir tvö
falt verð. Sendu tíu í viðbót.
Mamma.
Þú verður að gefa þeim einn
drykk ennþá. Steikin er enn
ekki tilbúin.
Eitt sinn var séra Eiríkur
Brynjólfisson á Útskálum að
prótfa pilt í sögu og spurði hver
hefði verið fyrsti landnámsmað
urinn á Grænlandi. Strákur
vissi það ekki.
Manstu það ebki, sagði séra
Eiríkur, hann var nafni minn.
—Jú, nú man ég það, gall
strákur við.
— Það var séra Eiríkur
rauði.
Maður nobkur hafði lengi
trassað að láta gera við tenn
urnar í sér. Loks tók hann í
sig kjark, þegar hann fór að
hafa tannverk að staðaldri, og
hringdi til að panta ‘tíma hjá
vdnsælum tannlækni.
Aðsfcoðarstúlba tannlæknisins
sagði manninum, að hann gæti
fengið tíma eftir tvo mánuði.
— Tvo mánuði, hrópaði mað
urinn. — En ég get eins verið
dauður þá.
— Ó, sagði stúlkan, það er
alt í lagi, þér hringið þá bara
og afpantið tímann.
Ótrúlegt en satt
í Abhazien \í ká'kasus er
söngkór gamais fólks. Margir
bórfélagar eru yfir 100 ára,
og eini kvenmaðuinn í bórnum
sv, m hf sem heitir Hfaf Lasuria varð nýlega 130 ára.
FLÉmiR
OG MÁT
Hér er verðlaunaskákþraut eftir
Fulltrúi tryggingarfélags hér G- Guidelli. Hvítur leikur og mát-
í borg var að atfhenda ekkju ar í tveimur leikjum gegn hvaða
látins viðskiptavinar ávísun vörn sem er. Lausn á bls. 15.
fyrir líftryggingarfjárhæðinni.
Ekkj an var bersýnilega ákaf-
lega harmþrungin og rauðeygð
af gráti. Þegar hún hafði litið
á ávísunina — sem var að upp
hæð 250 þúsumd krónur —
var þó sem bráði nokkuð af
henni.
— Þér trúið því kannski
efcki, sagði hún og þurrkaði sér
um augun, en ég mundi vilja
gefa fimmtiu þúsumd af þess-
um peningum til að fá hann
aftur.
Skýringar.
Krossgáta
Nr. 58
Lóðrétt: 1 Eflari 2 S:st. 3
Fræðsla 4 Varðandi 5 Frum
efni 8 Dauði 9 Stórt her-
bergi 13 Úttekið 14 Greinir
Riáðníng á 57. gátu.
Lárétt: 1 Leysing 6 LLL 7
FG 9 NN 10 Truntan 11 Fá
12 MI 13 Aum 15 Rafröst

1
1 Néð 6 Ven 7 Stafrófsröð 9 Lóðrétt: 1 Loftfar 2 Y1 3
Stafrófsröð 10 Nokkurrar 11 Nafar Slyngur 4 II 5 Ginnist 8 Grá
12 51 13 Fæði 15 Samanvið. 9 Nam 13 Af 14 Mö.
un, myndi hún komast að leynd-
armálinu, hvernig hægt væri að
hækka svo í tigmdnnd. — Otf hátt
sett til þess að geta talað við
nokkra okkar eftir þetta. Lítið á
hringinn hennar. Hugsið ykkur,
hivað hann hefir að þýða.
Jlá, bara að hún hefði gert það.
— Nú þurfið þér aldrei fram-
ar að ganga út til vininu á hverj-
um morgni, í hvaða veðri sem er,
með óhreimindabletti á kjólnum,
sem þér hafið engan tíma haft
til að bursta! Nú þurfið þér
aldrei að ganga inn í fólksröðr
ina og báða eftir þessum and-
styggilega sporvagni hjá „Fíln-
um“, sem alltaf er troðfullur aí
daumillu, vinnuklæddu fólki. Nú
þurfið þér efcki lengur að aka í
yfirtfullum strætisvögnum, þar sem
blómsölukerlingar og guð veit
hverjir, troða ofan á tærnar á
manni og reka í mann körfurn-
ar, þegar þær koma inn.
Hún hætti snöggvast, til að ná
andanum, og svo hélt hún áfram,
hrædd um, að eimhver hinna
myndi grípa fram í fyrir sér,
áður en hún hafði lokið þessari
lofgjörð um göfugleik vinnunin-
ar: — Ekki framar að erfiða, þótt
maður sé svo þreyttur, að aug-
un séu að springa út úr höfðinu
á manni. Efcki framar að verða
fyrir því, að frammistöðusfcúlkurn
ar gleymi manmi og skammist, ef
maður vill ekki bíða hálftíma eft-
ir matnum. Aldrei framar þurfið
þér að vinna þrælaviinmu frá hálf-
tíu á morgnana, til klukkan sex
á daginn----------Vitið þér eigin-
lega, hvað þér eruð afskaplega
hamingjusöm?
— Að vissu leyti, tautaði ung-
frú Smith lágt. — En ekki er allt
fengið með því að hafa nóga pen
iinga og þurtfa ekki að vinna meira.
Mér þótti enn ergilegri
dreymnin, sem kom í augu henn-'
ar, heldur en hin opLnskáa öfund
hinna. Það er miklu auðveldara
að fást við stúlku eins og ung-
frú Holt, sem aðeins hugsar um
þá hluta málsins, sem hægt er að
þreifa á, sjá og finna, heldur en
óhagsýna manneskju, eins og ung-
frú Smith. Ég er fegin, að ég er
líbari ungfrú Holt. Tilfinninga-
ríkt fólk er þreytaindi til lengdar.
Ég gat ekki setið á mér að vera
dálítið meinyrt við ungfrú Smith.
— Þetta allt hjá yður á víst að
vera, „ástin og afdalabærinn"! Eft
ir margra ára erfiði og sjálfsaf-
neitun ætlist þér til þess. Þér fyr-
irlítið náttúrlega þá stúlku, sem
er orðin þreytt á baráttunni fyr-
ir lífinu og giftir sig til að eign-
ast gott heimili?
— Ég fyrirlít ekki neinn, ung-
frú Trant. það skuluð þér * vita,
andmælti Smithie. Hún leit á mig
með skyndilegum þráa, eins og
svo oft kemur fyrir bezta fólk,
þegar komið er við viðkvæman
blett. — En þér þurfið ekki að
tala svo þáttalega til mín. Þið get
ið farið og gift ykkur strax, ■ stað
þess að bíða árum saman, unz
hamn hefir ráð á------
— Nei, en pér þurfið heldur
ekki að l.íta niður á mig, af þeim
sökum, mælti ég, og komst dálít-
ið við af tárunum. sem nú blik-
uðu í augum hennar — Því að
hvað sem ég geri. ungfrú Sm;fch,
þá giftist ég ekki Waters vegna
oeninva hans!
Ég bætti ovi e-kki i'ið að ea
ætlaði alls ekki að giftast honum,
og að bað var peninguinum hans
(aft kenna, að ég hafð; gengið inn
ó aíS to'il/vfassí honwn- En hún
hefði ekki getað orðið meira hissa,
þótt ég hefði biátt áfram sagt frá
þessu.
— Ekki vegna peninga hans —
giftast hoinum af ást! Giftast hon-
um! hrópaði Holt litla, áður en
hún vissi af. En svo sló hún sig
á munninn, sumpart af ótta við,
hugsa ég, að hún segði eitthvað
meiri móðgandi og lika vegina þess,
að í sömu svifum kom Dundonald
í dyrnar.
Okkur til umdrunar heyrðist
ekki hið öhjákvæmilega: „Ekki
samtal!“ eins og alltaf, er hann
bom inn. Hann var heldúr ekki
eins ygldur á svipinn og venju-
lega.
Nei, hann var brosandi góð-
meinnskan sjálf, aldrei þessu vant.
Hann ljómaði allur, er hann sagði:
— Ungfrú Trant,’ mér þykir fyrir
því að trutfla samtalið, en ég átti
að spyrja yður, hvort þér vilduð
ekki koma sem snöggvast aftur
inn í skrifstofu hr. Waters. Hann
vildi gjarnan tala við yður.
— Já, það skal ég gera, svaraði
ég, meðan ég íhugaði, hvaða skip-
anir ég myndi nú fá. Stúlkurnar
voru ekki að geta sér neins ál.
Ég er viss um, að þær héldu, að
hann vildi bveðja mig aftur —
sérstaklega hún Smithie, kján-
inn litli! Ég gat næstum fundið
prakkaralega brosið aftan við
mig, er ég sneri mér við. Dun-
donald — þessi dásamlegi mað-
ur — opnaði diyrnar fyrir mig,
og sagði um leið og ég fór fram-
hjá: — Ungfrú Trant, leyfist mér
að færa yður mínar hjartanlegustu
hamingjuóskir í tilefni af þessari
gleðilegu frétt?
— Þakka yður kærlega, sagði
ég glaðlega. (Kvikindi! hugsaði
ég.)
Svo forstjórinn hafði þá sagt
honum fréttirnar á meðan ég tók
á móti hamingjuóskum lags-
stúlkna minna.
Ég leit í köldu, gráu augun
hans, sem alltaf voru eins og þau
væru að leita. Þar sá ég, að ég
hafði breytzt úr litlu, láglaunuðu
skrifstofustúlkunni í fátæklega
kjólnum, sem svo mikið átti und-
ir hans miskunin, í hina ungu
konu William Waters, sem Ijóm-
aði í silki, flaueli og loðfeldum
og myndi mjög bráðlega koma
akandi í einkabíl til skrifstofunn
ai til að sækja forstjóra fyrir-
tækisins og taka hann með heim
Þessi breytta framkoma Dundon-
alds var forsmekkur þess, hvern-
ig hann myndi taka á móti mér.
er sá dagur rynni uþp.
Já, bara ef hann hefði vit-
að--------
— Mér þykir leiðinlegt að þurfa
að ónáða yður aftur. sagði for-
stjórinn, er ég kom inn til hans
Ég steingleymdi öllum bess-
um viðskiptamálum, — ég vissi
ekki, hvort hann meimti upplest-
urinn eða valið á trúlofunar-
hringnum, — að segja yður að ég-
hefi í hyggju, að skýra móður
minni frá trúlofun okkar í kvöld
— Svo!,
— Þá fáið þér líklega boð frá
h'enni á morgun Hún mum áreið
anlega vil.ia fá vður í heimsókn
til okkar Við eigum heima ná-
lægt Sevenoaks. Það er bezt að
þér sendið strax t'ormlega upp-
sögn stöðunnar til skrifstofunnar
og búið yður umdit að koma og
dvelja hjé okkur um hálfsmán
aðat tíma æm -yrst hér retið
Getur oetta genatð ðai >egúav
—- Já, hæglega sagði ég auð-
sveip >g reyndi at fremsta megni
að láta ekki á mér sjá þa ægilegu
hræðsln sem sreip mig. Búa á
heimili forstjórans- Strax! O, það
var hrœðilegt. Ásamt móður hans!
Hvernig skyldi hún -vera? Senni-
lega eins og hann, bara aðeins
hræðilegri. Konur geta verið enn-
þá verri en versta útgáfa af karl-
mönnum. Guð minn góður! Auð-
vitað hataði hún mig. Skoðaði mig
sem brögðótta vélritunarstelpu,
sem hefir lagt net sitt fyrir soin
hennar og komið í veg fyrir að
hann gæti fengið gott kvonfang.
Fólk, sem á peninga, vill alltaf,
að börn þess giftist öðrum, sem
eru enniþá ríkari. Þarna myindi
endurtaka sig sagan um frú Van-
deleur, bara verri. Þetta var svo
óttalegtf al'lt saiman!
— Og — hm — svo er það ekki
meira. Þakka yður fyrir. Þér skul-
uð fá hr. Alexander uppböstin að
OTVARPIÐ
Miðvikudagur 27. marz.
7.00 Morgunútvarp. 12.00 Hádeg
isútvarp,
13.00 Við
I
i
sem heima sitjum Hildur Kal-
man les söguna „í straumi tím
ans“ 15.00 Miðdegisútvarp 16.
00 Veðurfregnir Síðdeglstónleilk
ar. 16 40 Framburðarkennsla í
esperanto og þýzku 17.00 Fréttir
17.40 Litli barnatíminn Guðrún
Birnir stjórnar þætti fyrir yngstu
hlustendurna 18.00 Tónleikar 19
00 Fréttir 19.20 Tillcynningar 19.
30 Daglegt mál Tryggvi Gíslason
magister talar 19.35 Hálftiminn
20 05 Einleikur á píanó: S Richt
er leikur 20.30 Helgistund á föst
unni Séra Fjalar Sigurjónsson
á Kálfafellsstað flytur föstuhug
vekju og'sungið verður úr Pass
iusálmum 20 55 íslenzk tónlist.
21.25 „Blenheim" kafli úr ævi
sögu Winstons ChurchiUs eftir
Thoroli Smith lón Aðils leikari
les 22 00 Fréttir og veðurfregnir.
22.15 Kvöldsagan „Jökullinn“ eft
ir Johannes V lensen Sverrir
Kristjánsson sagnfræðingur lýk
ur lestri sögunnar i þýðingu
sinni (111 22 35 Djassþáttur Ól-
afur Stephensen kynnir 23 05
Einsöngur Gérard Souzay syngur
lagaflokkinn „Calligrammes1' eft
ir Francis Poulenc. Dalton Bald
win leikur með á píanó 23 00
Fréttir i stuttu máli Dagskrár-
lok.
Fimmtudagur 28. marz
7.00 Morgunútvarp 12.00 Há
degisútvarp 13.00 Á frívaktinni
14.40 Við. sem heima sitjum.
15.00 Mið- tj
degisútvarp ?,
16.00 Veður
fregnir. 16.40 Framburðár-
kennsla i frönsku O'g spænsku.
17.00 Fréttir Á hvítum reitum
og svörtum 17 40 Tónlistartími
barnanna. 1800 Tónleikar 19.
00 Fréttir 19.20 Tilkynningar
19.30 Tónlist eftir Karl O.
Runólfsson tónskáld mánaðar
ins 20 00 Útlaeinn á Miðmunda
hæðum söguþáttur skráður af
Þórði .Jónssvni á Látrum. 20.
55 Vísnasöngur oe óperettulög
21.30 Útvarpssagan: „Birting-
ur“ eftir Voltaire Halldór Lax
nes les (8) 22 22.00 Fréttir og
veðurfregnir 22.15 Lestur Pass
íusálma (381 22.25 Fræðsla
um kynferðismál (II) Dr. Gunr
lailgur gnædi)' iHirlæknir flyl
ur erindi 22 4B Barokktónlfsi
frá Vtnarborg Þorkeli Sigur-
björnsson kynnir. 23.25 Fréttir
í stuttu máli. Dagskrárlok.