Vísir - 02.04.1976, Side 14
Hvert
er
meist-
orans
kaup
M.Þ hringdi
Nýlega var ég að láta pipu-
lagningamann vinna hjá mér. I
framhaldi af þvi langar mig til
þess að fá eftirtöldum spurnig-
um svarað.
1. Hvaða kauptaxta má
meistari taka fyrir að hafa lærl-
ing i pipulögnum?
2. Má taka söluskatt af akstri
og efni?
3. Er heimilt að leggja á sér-
stakt tengingargjald þegar
greitt hefur verið sérstakur
meistarataxti fyrir alla vinnu?
4. Hvert er leyfilegt kaup fyrir
meistara?
Er þetta hœgt
í lýðrœðis-
þjóðfélagi?
Sigriður V Sörensen skrifar:
Hvernig má það vera hægt
innan lýðræðisþjóðfélags að
taka menn, loka þá inni á for-
sendum upploginna sakargifta
og gröusagna sem gengið hafa i
meir en eitt ár.
bessir menn eru hafðir i svo
þröngu aðhaldi að ekki er hægt
að komast að þeim nema stöku
sinnum. Timinn er siðan
notaður til að grafa undan fyrir-
tæki þessara manna án þess að
þeir fái borið hönd fyrir höfuð
sér.
Allir virðast flykkja sér um
jafnvel þeir sem hafa notið góðs
af velgengni þeirra manna sem
nú sitja inni.
Sem sagt nú skal láta kné
fyigja kviði, áður gerðir samn-
ingar hafa ekki grundvöll leng-
ur. Mennirnir sem hlut eiga að
máli eru jú i gæsluvarðhaldi svo
best er að nota timann vel!!
Rifja skal upp gömul mál og
blása þau upp i fjölmiðlum á
nýjan leik. Taka ný smámál og
skýra frá þeim i alröngu ljósi.
Svo ekki sé látið hjá liða að
minnast á þátt rannsóknarlög-
reglunnar i öllu þessu.
beir kalla til vitni— eða svo er
það látið heita, stinga þeim inn i
einn eða tvo sólarhringa, eftir
að hafa spurt fáeinna fárán-
legra spurninga.
beir þykjast of góðir til að
láta vita heim til þessara
manna og gera fjölskyldur
þeirra þar af leiðandi mjög óró-
legar i marga klukkutima. Eða
allt þar til þeim þóknast að gera
viðvart.
Er þetta það réttlæti sem upp-
alandi kynslóð á eftir að búa
við??
Núverður þjóðin að spara
Arni Helgason skrifar.
ALLTAF FJÖLGAR Fólks-
vagen, auglýsa þeir i
Heklu, en það er margt annað
sem fjölgar. Alltaf fjölgar opin-
berum starfsmönnum, eyðu-
blöðum og öllu mögulegu meðan
kerfið vinnur að þvi að gera allt
einfaldara, alltaf fjölgar nefnd-
um skýrslum og skilríkjum,
meira að segja að ef þarf að
sækja um lán til húsnæðis-
stjórnar þá fylgir stór pakki af
fylgiskjölum og margir eru i
vanda með að fylla þetta út, svo
: einfalt er þetta allt saman, og
svo fjölgar ferðum ráðamanna
út á landsbyggðinni til Reykja-
vikur til að fá úrlausnir brýnna
verkefna, þvi ekki er þvi að
heilsa að þýði aðskrifa bréf, þvi
þeim er varla svarað, þvi það
vantar fleira starfsfólk til að
sortéra þau i réttar deildir.
Og svo fjölgar hótelplássum i
Reykjavik handa þeim sem
þurfa að biða eftir svari við-
komandi stjórnvalda við erind-
um sem tekur allt upp i viku að
ganga á milli viðkomandi áður
enallterkomiö i kring, og alltaf
verið að einfalda kerfíö með
nafnnúmerum og sliku.
Nú er launadeild stjómar-
ráðsins látin greiða út laun um
allt land, þvi viðkomandi deild-
um þar er ekki trúandi lengur
fyrir þvi, þetta þarf allt að
einfalda með fjölgun starfsfólks
þar.
Stjórnir skipa nefndir
Stjórað er allt við stjóra þar, i
stjórnleysi sem áður var, með
undir undir undir stjór og yfir-
stjórnarfar. Stjórana ráða
stjórnirnar, og stjórnirnar skipa
nefndirnar, og nefndirnar skoða
teikningar, sem fylla skúffurn-
ar.
betta söng Bjarni Björnsson i
gamla daga og þótti svo fjar-
stæðukennt, en nú er þetta orðiö
að veruleika, allt fyrir aö það er
verið að vinna aö þvi aö gera
allt einfaldara.
Sagan segir að einni deild
stjórnarráðsins hafi borist bréf
utan af landi, en það hafi ekki
farið i rétta deild heldur hafi
það átt að fara i næsta herbergi.
Sá sem fékk það póstaði það
strax i ábyrgð og svo varð hin
deildin að sækja það á pósthús-
ið, svona einfalt er þetta allt og
auðvitað timasparnaður um
leið.
Mér varð lika á i vetur að
senda yfirboðurum minum bréf
þar sem ég mótmæli vissum
hlutum, en það átti bara ekki að
fara i þá deild sem ég stilaði á
og til þess að gera þetta einfald-
ara var mér sent það til baka
þvi sá sem fékk það var ekki
skyldugur til að fara með þetta i
nærsta herbergi.
Til að einfalda
betta er sem sagt alltaf að
verða betra og betra. Já það er
margt sem fjölgar. bað fjölgar
slysum, innbrotum, limlesting-
um, og ýmsu sem skapar og
skemmir okkar þjóðfélag, það
verður að fjölga i lögregluliði,
fjölga löglærðum til rann-
sóknarstarfsemi, fjölga fanga-
geymslum, sjúkrarýmum og
auðvitað starfsliði i kringum
það. Og alltaf fjölgar fólksvagen
og skriffinnskan i þjóðfélaginu.
Eyðublöð sem ég notaði i
fyrra er hent og allt hannað upp
á ný, svona einfalt er þetta. Já,
afbrotum f jölgar og allt er þetta
af völdum eiturnautna. bað er
varla eitt einasta tilfelli afbrota
sem ekki má rekja til áfengis-
nautnar og jafnvel glæpamálin
blómstra. En það má ekki loka
þessum blessuðum vinveit-
ingahúsum, þvi þá eignumst við
fagurt mannlif, en það má ekki
ske.
Fyrir nokkrum árum voru
samningar undirritaðir milli at-
vinnurekenda og vinnuþiggj-
enda og þá voru þeir kannske á
einu eða tveim blööum og allir
skildu allt. Nú er þetta allt
einfaldara, samningarnir allt i
hundrað siðum og enginn skilur
neitt, svona einfalt er þetta.
Svona einfalt er þetta
Og i skólum er alltaf verið að
löggilda nýjar og nýjar náms-
bækur og i staðinn fyrir gamla
lagið að margfalda deila draga
frá og leggja saman þá eru
komnar tölur og mengi sem
enginn skilur og svo þegarbörn-
in spyrja i skólanum er þeim
lagt að reikna þetta heims og þú
getur brðið hann pabba þinn að
hjálpa þér, svona einfalt er
þetta.
Já og alltaf fjölgar nefndun-
um. bað er sem sagt ekki hægt
aö gera neitt nema i nefnd og á
þar við sjálfsagt að betur sjá
auga en auga, en svo hitt er ekki
lengur i tisku að þvi fleiri sem
koma saman þvi vitlausari
verður útkoman. betta lærði ég
i æsku.
Og svo er það ábyrgðin Nú
þarf enginn að bera ábyrgð á
neinu. 1 starfi gildir aldur en
ekki hæfni, samviskusemi, eða
skyldurækni. betta hefi ég feng-
ið áþreifanlega að reyna. Ég
ætlaði að ráða til að leysa af i
sumar sem leið menntaskóla-
nema sem ég hafði áður haft til
að leysa af i sumarfrium. Nú
var það bannað. Hann vantaði
hálfan mánuð i 20 ár, það var
alltof sumt, og svona er þetta
allt orðið einfalt.
Skrifa bara nafnnúmer
Og heyrst hefir að innheimtu-
stofnanir i Reykjaneskjördæmi
séu hættar að skrifa nafn manna
á kvittanir er þeir greiði sin
gjöld heldur nafnnúmer og á
þetta að einfalda kerfið. bar
þarf fyrirhöfn til að fá nafn sitt
skrifað á blaðið fyrir þá sem
vilja heldur nafn en númer. -
Og heyrst hefir jafnvel að
bankar ætli að fara að taka það
gilt með vixla sem menn skrifa
upp á, að skrifað sé nafnnúmer
en alls ekki nafnið og allt til að
gera þetta einfaldara. bá
verður nú gaman að lifa.
Og svo er talað um frelsi
einstaklingsins.
KROSSGÁTURITID LT