Vísir - 27.08.1976, Blaðsíða 23
▼
LANDSLEIKI TIL
AKUREYRARU
Þórsari skrifar:
Þaö hefur ekki veriö beysiö
ástand Laugardalsvallarins i
sumar. Þetta kom mjög vel I
ljós þegar luxemborgarmenn
komu hér til aö heyja landsleik
viö islendinga i knattspyrnu nú
ádögunum. Eftir þvl aö dæma,
sem maöur sá i sjónvarpi af
leiknum var völlUrinn gersam-
lega ónothæfur fyrir keppni og
hafðifréttamaður sjónvarpsorð
á þvi aö gestunum frá Luxem-
borg heföi ekki litist par vel á
völlinn.
Viö aöstæður sem þessar er
ekki hægt aö leika góöa knatt-
spyrnu og til litils aö fá menn
utan úr heimi til keppni þegar
aöstaöan er slik aö hæfileikar
manna njóta sin engan veginn.
Samkvæmt sjónvarpinu voru
aöeins 2500 áhorfendur að leikn-
um og hefur sjálfsagt marga
boðið 1 grun hvert ástand valiar-
ins væri eftir þá löngu óveðurs-
kafla sem á undan fóru og þvi
setið heima.
A Akureyri er fyrirtaks gras-
völlur, sem er I keppnisfæru
ástandi allt sumarið og veröur
aldrei að þvi forarsvaöi, sem
Laugardalsvöllurinn er gjarnan
á þessum árstima. Á Akureyri
er margt knattspyrnuáhuga-
manna og mikil gróska I knatt-
spyrnunni. Ég er sannfæröur
um að fleiri en 2500 manns
kæmu til aö sjá landsleik
islendinga viö aöra þjóö.
Þaö er augljóst mál aö aö-
staöa til sllkrar keppni er betri
hér en á Laugardalsvellinum,
völlurinn er mun betri og hér er
meira hægt að stóla á velvild
veðurguöanna en hægt er i
Reykjavik.
Þetta mál hefur nokkuð veriö
rætt manna á meðal aö undan-
förnu og er óskandi aö stjórn
KSt athugi þetta mál vel og
gaumgæfilega og komist að
sömu niöurstööu og aö framan
greinir.
Upp með buxurnar!
Nokkrar galiabuxnaklæddar
hringdu:
Viö, nokkrar gallabuxna-
klæddar stúlkur i starfi hjá
opinberri stofnun viljum benda
lesenda sem skrifaöi i lesenda- I
dálk Visis um gallabuxur, á, að
hann ætti að kynna sér launa-
kjör hjá hinu opinbera svo ekki
sé minnstá þrifnaö og aöbúnað i
opinberum stofnunum áöur en
hann talar um lágmarkskröfur i
klæðaburði i slikum stofnunum.
Viö teljum aö mun snyrtilegra
sd aö ganga i hreinum galla-
buxum en snjáðum jakkafötum
sem sjaldan eöa aldrei hafa i
hreinsun komiö eins og oft vill
verða hjá karlmönnum. Okkur
finnst aö lágmarkskröfur um
klæöaburö ættu aö vera fólgnar i
þvi að föt séu snyrtileg og hrein
enekkii efnis-eða tegundaheiti.