Vísir - 08.10.1977, Síða 2
Laugardagur 8. október 1977 VISIR
c
í Reykjavík
-----v------
J
Fyrir hvað stendur
S.Á.Á.?
Loftur ólafur Leifsson, nemi: Ég
veitþaðekki.Þettaerujú einhver
samtök, — ég hef tekiö eftir
þessu, en man ekki hvað þetta er.
Baldvin Garðarsson, nemi: Það
veit ég ekkert um. Hef aldrei
heyrt á þetta minnst.
Hallur Baldursson, vinnur á aug-
lýsingastofu: Samtök áhugafdlks
um áfengisvandamál. Mér líst vel
á þessi samtök, þau eru fordóma-
laus.
Jakob Viðar Guðmundsson,
byggingaverkamaður: Það eru
áfengissamtök. Ég hef ekki
myndað mér skoðun á þessu,
þetta eru áreiöanlega ágætis
samtök.
Geirþrúður Sigurðardóttir, hús-
móðir: Þetta eru ný samtök.
Samtök áhugafólks um áfengis-
vandamálið. Mér líst mjög vel ái*
samtökin. Nei, ég skrifaði ekki á
lista, en heföi gert það, hefði ég •
verið beöin um.
,,Og svo gerum við svona og svona...
hófinu i gærkvöldi.
• Tony Knapp ræðir við Lárus Loftsson unglingalandsliðsþjálfara Knattspyrnusambandsins I
Ljósm. Jens
,Kveð ískmd með söknuð í hjarta'
— sagði Tony Knapp í kveðjuveislu Knattspyrnusambands
íslands í gcerkvöldi - Knapp sœmdur heiðursmerki KSI
,,Ég get sagt ykkur það herr-
ar minir, að það er erfitt fyrir
mig að yfirgefa island. Hér hef
ég verið i fjögur ár, og þótt ég
taki við þjálfun i Noregi, mun ég
i framtiðinni lita á islenska
landsliðið sem mitt lið”.
— Þetta sagöi Tony Knapp,
landsliðsþjálfari okkar i knatt-
spyrnu undanfarin ár, er Knatt-
spyrnusamband islands hélt
honum kveðjuhóf i gærkvöldi.
Knapp er nú á förum til Noregs
þar sem hann mun þjálfa 1.
deildarlið Vikings frá Stavangri
næstu tvö árin.
,,Það hefur oft verið deilt á
Knapp, hvernig hann hefur val-
ið landsliðið hverju sinni, og
hvernig hann hafi látið liðið
leika, en það þarf engar vanga-
veltur um starf hans hér á landi,
árangur landsliðsins undir
stjórn hans talar sinu máli,”
sagði Ellert B. Sehram formað-
ur Knattspyrnusambands ts-
lands við þetta tækifæri.
Það hefur ekki alltaf verið
auðvelt að umgangast Knapp”
bætti Ellert við. „Maðurinn hef-
ur ákveðnar skoðanir á málefn-
um knattspyrnunnar, og er
óhræddur að halda þeim fram
en þegar allt kemur til alls get
ég sagt að fyrir okkur hefur
Tony Knapp verið frábær þjálf-
ari, og maðurinn á bak við vel-
gengni landsliðsins undanfarin
ár.”
Eftir ræðu Ellerts, bað hann
Tony Knapp að ganga fram og
veita viðtöku heiðursmerki
Knattspyrnusambandsins en
það er einungis veitt mönnum
sem hafa unnið frábært starf i
þágu knattspyrnuiþróttarinnar.
Auk þess afhenti Ellert honum
haganlega útskorinn vindla-
kassa, og bað hann að minnast
Islands i hvert skipti sem hann
fengi sér vindil úr kassanum!
,,Ef til vill er þetta rétti tim-
inn til að skipa um landsliðs-
þjálfara”, sagði Tony Knapp. —
,,En það er sama hver mun
halda um stjórnvölinn hjá isl.
landsliðinu næstu árin, ég
mun ætið lita á þetta sem mitt
lið, enda hafa landsliðspiltarnir
verið stórkostlegir i samstarfi
sinu við mig, og ég vona af öllu
minu hjarta að þeir standi sig
vel i framtiðinni. Ég þakka svo
þann heiður sem mér hefur ver-
ið sýndur hér i kvöld, og ég mun
kveðja Island með söknuð i
hjarta”, sagði Knapp að lokum.
— gk-
HlTJUTÍMABIll CR 10KID
Söngfólkið I borginni efndi til
mikils fagnaðar vegna sjötugs-
afmælis Stefáns islandi s.I.
fimmtudag. Fyrst var sungið og
trallað I Þjóðleikhúsinu, en sið-
an var efnt til veislu I félags-
heimili Fóstbræöra viö Lang-
holtsveg. Fyrir utan afmælis-
barnið og þess nánustu, var
saman kominn á báöum stöðum
unginn úr söngkröftum lands-
ins, sem hylltu söngkonunginn
um leið og þeir gerðu sér daga-
mun f tilefni af afmælinu. Sagt
er að söngskemmtunin I Þjóð-
leikhúsinu hafi fariö fram með
ágætum, en þó er óhætt að telja
að söngur gamalla félaga I
Karlakór Reykjavfkur hafi ver-
ið hámark hátiöarhaldanna.
Þeir sungu tvö lög i félags-
heimilinu. Afmælisbarnið, sem
ekki hefur sungið árum saman
svo vitað sé, geröi sér lítiö fyrir
og steig upp á pallinn til gam-
alla félaga. Siðan tóku þeirlagið
svo buldi I húsinu.
Sé litið yfir hópinn má greini-
lega sjá að meirihluti helstu
söngmanna okkar er tekinn fast
að eldast. Ekki hefur borið mik-
ið á endurnýjun og enginn hefur
enn komið fram, sem jafnast á
við Stefán Islandi á yngri árum
hans, sem er nú kannski ekki
heldur að vænta. Þetta vekur
upp hugrenningar um, hvort
áhuginn á sönglistinni hafi
minnkað, eða hvort hinar
kröppu aðstæður islenskra
söngvara hafi valdið þvf aö
minna af góðum söngvaraefn-
um sækir til náms en áður. Um
1950 minnir mig að allt að einn
tugur söngfólks hafi verið við
nám f italiu. Upp úr þvf komst
hugmyndin um islenska óperu á
kreik. Sjálfsagt lifir sú hug-
mynd enn innst inni i hugar-
fylgsnum hinna miðaldra
söngvara. En á sjötugsafmæli
Stefáns Islandi liggur það
kannski Ijósar fyrir en oft áður,
að góðir söngvarar hafa bein-
linis koðnað niður i fásinninu
hér heima — gott ef þeir eru
ekki flestir farnir að taka i nef-
ið.
Stefán Islandi er ævintýra-
prinsinn i fslensku sönglifi.
Mikil náttúrugáfa og miklir
peningar á þeirrar tiðar mæli-
kvarða lögöust á eitt við að gera
Stefán að söngvara á heims-
mælikvaröa. Danir gripu hann
feginshendi og héldu honum hjá
sérí áratugiá meðan heimstiðin
rann hjá garöi. Danir hafa yfir-
leitt verið fátækir af góðum
tenórum, og Stefán var hvalreki
i sönglifi þeirra. Sem góður son-
ur ættjaröar sinnar kom Stefán
hingað heim eins oft og hann gat
til aö syngja fyrir okkur. En
hefði hann dvalið hér heima og
ætlað að lifa á söng sinum hér,
þá hefði varla séð f hann fyrir
neftóbaki eftir eitt eða tvö ár.
Rödd Stefáns — hinn bjarti
tenór — er svo kapituli út af fyr-
ir sig, og skólun hennar f „bel
canto” stil þeirra italanna varð
eins giftudrjúg og frekast varð á
kosið. Svo er tækninni fyrir að
þakka að enn heyrum viö þessa
björtu og tindrandi rödd stöku
sinnum i útvarpinu. Hún færir
ætið með sér italska sólrikju og
það græna söngvaland, sem
Vallhólmurinn i Skagafirði var
á uppvaxtarárum söngvarans.
Ævintýri Stefáns Islandi verð-
ur ekki endurtekið. Menn eins
og Richard Thors koma ekki
lengur sunnan frá Sóleyjargötu
til að segja ungum söngvurum
að fara út til að læra.
Reikningurinn verði borgaður.
Rikisvaldið, sljótt og kviðsigið
af efnahagsundrum, hefur
hvorki tima né áhuga á að efla
annað en hópsöng i kirkjum i
samræmi við sósiala hugsun
síðari tima. Draumurinn um is-
lensku óperuna verður aldrei
annað en draumur. Stór-
söngvarinn ekki lengur annað
en framtíðarsýn, sem aldrei
likamnast. Bel canto ekki annað
en fræðilegt hugtak i sögubók-
um. Þannig liða hetjutimabil
undir lok. Svarthöfði