Vísir


Vísir - 11.11.1977, Qupperneq 10

Vísir - 11.11.1977, Qupperneq 10
10 VÍSIR Utgefandi: Reykjaprent hf. Framkvæmdastjóri: Daviö Guömundsson Ritstjórar: Þorsteinn Pálsson(óbm) ólafur Ragnarsson Ritstjórnarfulltrúi: Bragi Guðmundsson. Fréttastjóri erlendra frétta: Guðmund ur Pétursson. Umsjón meö Helgarblaöi: Arni Þórarinsson Blaöamenn: Elías Snæland Jónsson, Guðjón Arngrímsson, Jón óskar Hafsteins- son, Kjartan L. Pálsson, Kjartan Stefánsson, Magnús Olafsson, Oli Tynes, Sigur- veig Jónsdóttir, Sæmundur Guðvinsson. Iþróttir: Björn Blöndal, Gylfi Kristjánsson Ljósmyndir: Jón Einar Guðjónsson, Jens Alexandersson. Auglýsinga og sölustjóri: Páll Stefánsson Askriftargjald kr. 1500 á mánuöi Dreifingarstjóri: Sigurður R. Pétursson. innanlands. Auglýsingaróg skrifstofur: Sföumúla8. Verö i lausasölu kr. 80 eintakiö. Simar86611 og82260 Prentun: Blaöaprent h.f. Afgreiösla: Stakkholti 2-4, Sími 86611 Ritstjórn: Siöumúla 14. Simi 86611, 7 línur. Nú þarf að gera alvöru úr hugmyndunum Umræðum um kosningahættina er haldið áfram í þing- inu og fer vel á því. Þó að lítil hreyfing hafi komist á þetta mál i fyrra náðist þó sá árangur, að nefndarálit var afgreitt um þingsályktunartillögu Ellerts B. Schrams og f)eiri þingmanna,er miðaðiað jöfnun kosn- ingaréttar. Krafan um jöfnun kosningaréttar hefur verið sett f ram með stöðugt vaxandi þunga og þeir þingmenn, sem ekki áttuðu sig á mikilvægi málsins í fyrra, hljóta að gera það nú. Magnús Kjartansson benti réttilega á það í umræðum um þessi efni í þingbyrjun, að jafn kosninga- réttur er fyrst og fremst spurning um mannréttindi. Hér er um grundvallarréttindi að ræða, sem ekki er unnt að nota í skiptiverslun milli einstakra byggðalaga vegna aðstöðumismunar. Slík byggðavandamál verður að leysa eftir öðrum leiðum. Meginreglan hlýtur að vera sú, að atkvæði kjósenda séu öll jafn gild án tillits til bú- setu. En það er ekki aðeins nauðsyn þess að jafna kosninga- rétt landsmanna, er máli skiptir varðandi breytingar á kosningalöggjöfinni. Áhugi manna á persónubundnu kjöri en verið hefur við lýði fer greinilega vaxandi. Svo virðist sem kjósendur séu ekki einir um áhuga á breyt- ingum i þessa veru. Umræðurnar í þinginu að undan- förnu sina, að einnig þar hafa menn skilning á gildi þess, að kosningahættir verði meir en verið hefur persónu- bundnir. Jón Skaftason hefur m.a. lagt til við þingið, að það breyti kosningalögum á þann veg, að kjósendur raði frambjóðendum sjálfir á þeim listum, er stjórnmála- flokkarnir bjóða fram. Eins og nú háttar til eiga kjós- endur ekkert val i þessu efni. Flokkarnir raða frambjóð- endum á listana og kjósendur geta því einvörðungu valið á milli flokka en ekki manna. Stjórnmálaflokkarnir hafa mismunandi aðferðir til þess að velja frambjóðendur. Og reyndar beita engir flokkar sömu aðferð innbyrðis í þessu efni, nema Al- þýðuflokkurinn, sem tekið hefur upp opin prófkjör. Sjálfstæðisf lokkurinn hefur einnig opin prófkjör i nokkr- um kjördæmum og Framsóknarfiokkurinn og Alþýðu- bandalagið viðhafa sums staðar innanflokks prófkosn- ingar. Þær miklu umræður, sem fram hafa farið um próf- kosningar upp á síðkastið hafa greinilega opnað augu manna fyrir nauðsyn þess að gefa kjósendum kost á að velja milli manna en ekki einvörðungu flokka. Prófkosn- ingar eins og þær eru framkvæmdar, eru gallaðar á ýms- an hátt, en það breytir ekki því, að hér er um mikilvæg grundvallarréttindi að ræða fyrir kjósendur. Tillögur þær, sem fram hafa komið í þá veru, að kjós- endur raði sjálfir frambjóðendum á þeim listum, sem stjórnmálaflokkarnir leggja fram, eru um margt at- hyglisverðar. Að sumu leyti er með þessu verið að færa prófkjörin inn i hinar almennu kosningar. Það hefur þýðingu að því leyti, að þá sitja allir kjósendur við sama borð. Að því er litlu f lokkana varðar er talsverð hætta á, að menn úr öðrum f lokkum geti með einum eða öðrum hætti haft áhrif á prófkjörin. Hinn nýi háttur sem tillaga Jóns Skaftasonar gerir ráð fyrir myndi draga úr þeim ágöll- um sem prófkjörin hafa að þessu leyti fyrir litlu flokk- ana. Engum blöðum er um það að fletta, að umræðurnar i þinginu um þessi málefni hafa verið jákvæðar og þær gefa vísbendingu um, að bragarbót verði gerð á kosn- ingaháttum þegar á þessum vetri eða fyrir næstu kosn- ingar, þó að ekki verði ráðist í breytingar á stjórnar- skránni. Krafan um jöfnun kosningaréttar knýr vissu- lega mjög á um, að orðum verði breytt í veruleika. Föstudagur 11. nóvember 1977 vísra Þeir hefðu þurft Að loknum glæsilegum kvennadegi, 24. október 1975, var mörgum konum ofarlega í huga hvað kæmi næst. Ég taldi þá og tel enn, að konur ættu að standa saman, uns þær hefðu náð jafnstöðu við karla. Ég tel karlmanna- samfélagið hér svo sterkt, að þeir hefðu þurft betri lexíu til að skilja að konum er al- vara. Þær vilja jafnrétti. Þetta var nú ekki almenn skoöun, og konurnar sem voru flokksbundnar snéru aftur til sinna flokka og hafa sumar látift aft sér kvefta þar. En þegar ég lit Ung og athyglisverft kona, Jó- hanna Sigurftardóttír, er 1 fram- bofti hjá AlþýOuflokknum f Reykjavik. En þaft þarf meira til en aö konur bjófti sig fram. Þær sem ekki gera þaft geta stuftlaft aft því aft þær fái tækifæri. Varla láta konur sem afthyllast Alþýftuflokkinn sitt eftir liggja um næstu helgi. A Vesturlandi er ein ung kona, Dagbjört Höskuldsdóttir, aft berjast vift eina fimm fram- sóknarkarla. Ég kannast vift hana sfftan vift vorum aft undir- búa kvennadaginn og veit, aft hún er áhugasöm og efnileg. Nú er aft sjá hvort konur á Vesturlandi sjái um aft hún beri sigurorft af einhverjum karlin- um. Ég hef trú á þvi aö áhugi kvenna á þjóftmálum sé vaxandi og fylgist af áhuga meft ungum og efnilegum konum. Þaö vona ég aft sem flestar konur geri. Aðalheiður Bjarn- freðsdóttir skrifar um framboð kvenna í próf- kjörunum og skorar á konur að veita kynsystr- um sínum brautargengi betri lexíu yfir prófkjör og heyri talaft um framboftslista, finnst mér upp- skeran frekar rýr. Þó getur ýmislegt skeft hér i Reykjavik. Um helgina fer fram prófkjör hjá Alþýöuflokknum hér. Þar er I þriftja sæti ung at- hyglisverö kona, Jóhanna Sig- urftardóttir. Ég hef unnift meft henni og tel hana liklega til aft fylgja þvi vel eftir sem hún hefur áhuga á. Þegar hún var spurft um áhugamál, nefndi hún efnahagsmál sem númer eitt. Þaft væri aldeilis ágætt ef konur færu aft sýna efnahags- málum meiri áhuga. Allir vifturkenna, aft afkoma heimil- anna byggist mjög á hagsýni húsmæftra og eins og efnahag þjóöarinnar er komift, veitir ekki af þvi aft konur taki meira til hendi. A Vesturlandi er ein nng kona, Dagbjört Höskuldsdóttir aft berjast vift eina fimm fram- sóknarkarla. Sínfóníufrumvarpíð vekur efasemdir um viljo vaMhafanna Ætla mætti, aft Sinfóniuhljóm- sveit Islands heffti unnift sér varanlegan og öruggan sess i menningarlifi þjóftarinnar eftir rúmlega aldarfjórftungs starf. Nú hefur verift lagt fram á Aljángi frumvarp til laga um Sinfóniu- hljdmsveit íslands. Frumvarp þetta hlýtur aft vekja efasemdir i brjtístum velunnara hljómsveitarinnar um hversu sterkur er vilji valdhafanna til aö tryggja þann örugga sess og framtiö hljómsveitarinnar. Vissulega er kominn timi til aö hljómsveitinni séu sett lög. En þau lög verfta aft vera þannig úr garfti gerö, aft þau stuftli aft efl- ingu hljómsveitarinnar og þar- meft ttínlistarllfs i landinu. í því efni dugir ekkert hálfkák Höfuöatriftift I þessu máli er þaft, aft starfsemi Sinfóniuhljóm- sveitarinnar kemst ekki á fastan fót fyrr en rikiö tekur aft sér aft reka fullskipafta sinfóniuhljóm- sveit og skapar öllum hljóm- sveitarmönnum viftunandi starfs- skilyrfti. 1 þvi efni dugir ekkert hálfkák. Neiti Alþingi og rikis- vald aft standa þannig aft málinu, er einungis einn kostur annar: aft leggja hljómsveitina niftur. Full- skipuft sinfóniuhljómsveit, sem tekur aö sér aö flytja klassisk, rómantisk og nútimaverk, telur 76 manns (strengjasveit 48, blásarar 24, slagverk og önnur hljtíftfæri 4). I áfturnefndu frumvarpi segir I 6. grein, aö hljómsveitin skuli skipuft allt aft 65 hljóftfæraleikur- um Iföstu starfi. Verfti þetta sam- þykkt táknar þaft aft rlkift er meft lagasetningu aft koma I veg fyrir aft fullskipuft sinfóniuhljómsveit fái aft starfa hér á landi i nánustu framtiö. Orftalagift „allt aft 65 hljóftfæraleikarar til fastra starfa” gerir yfirvöldum kleift aft fækka fastráftnum hljóftfæra- leikurum aft vild og e.t.v. gera litla kammersveit úr sinfóniu- hljómsveitinni. Viljiháttvirtir alþingismenn aö sinftíniuhljómsveit starfi I land- inu ber þeim aft breyta þessu orftaiagi þannig, aft i hljómsveit- inni starfi eigi færri en 76 fast- ráftnir hljóftfæraleikarar. Þetta skiptir höfuftmáli fyrir framtlft hljómsveitarinnar. Hafi rfkift ráft á aft fastráfta allt aö 65 hljóftfæra- leikara hefur þaö ráft á aft fast- ráfta 76. Um starfsskilyrði Ekki er nóg aft tala sé hæfileg. Þeim þarf aft búa sæmileg starfs- skilyrfti. Venjulegur starfsdagur hljdmsveitarmanns er langur og strangur. Æfingar hefjast kl. 9- 9,30 aft morgni og standa fram yf- ir hádegi. Siftdegis tekur vift kennsla hjá meginþorra hljóm- sveitarmanna. Kennslustarf hl jómsveitar- manna er ómetanlegt fyrir tón- listarllf I landinu. Þaft er unnift bæfti af áhuga og vilja til aft verfta tónlistinni aö liöi, en einnig af nauösyn. Laun hljómsveitar-

x

Vísir

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.