Vísir - 08.08.1978, Page 2

Víiir spyr
i Reykjavik
— Hvaða fjölmiðils
gætir þú einna hejst
hugsað þér að vera án?
KagnheiOur ólafsdóttir, verka-
kona:
Útvarpsins, en annars eru þeir
allir ágætir.
éráinn pjnnbngnsnn, lyfja^
frínftingnr:
Sjftnvarp§in§ ninnn hnlst. En ftg
myntfi nWti vilja mi§sn neinb
hinna
gvninhiörn finnssnn. kennnri.
ÉghpldaSþeirséHíMUr gagnlegir.
og vildi ekki ntiissa nokkurn
þeirrg.
Herdis Þorgeii sdóttir, blahamaó-
ur á Morgunblaóin u:
Alira, nema Morgunblaðsins.
Skafti Harbarson, verslunarmaft- |
ur:
Jóns Múla, Péturs Péturssonar, j;
Þjóöviljans og Timaafturhalds- |
ins. AlþýftublaftiB má þó halda sér
i núverandi stærft.
Þriftjndagnr 8, ágnst 1878 VtSIR
Tjörnin meft brdnni. Þjófthátiftargestir fyigjast meft skemmtiatrifium. Visismynd: Guftmundur Sigfússon
Fjölmennt á þjóð-
hátíðinni í Eyjum
Mikið fjölmunni var á
þjóðhátíðinni i Vnst-
mannnnyjnm, m henni
var islitið snnmma að=
faranátt mánnáag,
Aiis vpru famer fimmtiu flug-
fprftir mifli iands og lyja, og
eíbnig flutti Herjóiíur fjöldg
fúiks- Veftrift var mdt pg gptt, eg
allff j þjjtiftaskapi, Margt var tfl
gamans gprt a tqöfthfttiftmni.
í>grynni skemmtikrafta knm
fram, sigift var i Þjarg, keppt f
reiptpgi- ng ótai margt fieira,
Hamnar vnrn fjörwgar kvöidvök-
nr, pg bæfti föstudágs- og laugar-
dagsnött var dansaö þangaft tij
mnnn götw ekki meir, sem sagt
fram wndir morgwn- A miftnætti 4
föstwdag var téndrwft hrenna.eg
var hWn aft segn iigwrftar As-
grimssenar, sveitarfnringja
Hjaiparsveitar sk4ta, stærsta
hrenna, sem sést hefur i Eyjwm I
manna minnwm, A iawgardags-
kvöld var svn haldln glæsiieg
fiwgeidasyning,
—AHO
rFORSTJÓRAltlKUR FÐA FÉLAGSHYGGJA-i
segir fuiltrwi SIS,forstjoranna
aft þaft eigi bara aft kljufa for=
stjóra-himnaríkift i
f fjölmörgwm framleiftsi«,
greinum innan Samhandsfyrir-
tækja væri einmitt á samvinmÞ
grttndveili hægt aft koma fyrir
þvi atvinnulýftræfti, sem auft-
yelda mwndi stórum skilning
ins sins, en pau mál eru skýrft á
deildafundum. Bændur hafa á
tilfinningunni að þeir eigi hlut i
kaupfélagi og séu samviemi-
menn þar af leiftandi, en starfs-
maður i kaupfélagsfrystihúsi
fær aldrei neina hlutdeild i
rekstri þess — þótt hann sé sam-
vinnumaður enda ekki til sifts aft
Öftru hverju skrifar einhver,
sem kaiiar slg samvmúwmann,
i Timmm og hirtir þar hwgrenw-
iugar farstjóravaids sts. n»
siftasf te(ur hann sig þurfa aft
svara uokkrum ábendingum uin
Samvinnuhreyfinguna, sem
hawn segir aft hafi hirst i Visi
fyrir skömmw, Svar Samvinnu-
inanws er wt af fyrir sig einskhr
vert, enda er hann auftheyrilega
Úr þeim hópi StS-forstjóra, sem
látá sér ekki segjast fyrr en sag-
an dynur á þeim- Pw ástæfta er
tu aft skýra enw hetwr en gert
hefur veriö, fyrlr þesswm fwii-
trúa (orstjóravaldsins. aft SjS
samanstendur af nokkrum hóp-
um ráftamanna, og vift, hinn
inikli fjaldi, sem einhvers staft-
ar koinum nálægt samvinnu-
hreyfingunni seni ineftlimir i
kaupfélagi fáum aftcins kassa-
inifta ef við kaupum kaffi eða
sykur. Aft ööru leyti höfum vift
ekkert um samyinnuhreyfing-
una aft segja, örlög hennar,
stefnumift og forstjóra.
Manni skilst á svari Sam-
vinuumanns, að i Visisgreininni
hafi verið lagt til aft starfsfólk I
vissum fra mleiösl ugreinum
samvinnumanna fengi stjórn-
unar-og félagslega aftild aft vift-
komandi stofnun meft likum
hætti og meftlimir hinna ein-
stöku kaupfélagsdeilda, sem
annast kaup afurða og sölu á
vöru. Þá ris hinn visi Samvinnu-
maftur upp og staöhæfir:
„Kljúfa á samvinnuhreyfing-
una". Það er ekkert ininna.
Þegar bent er á leiftir tii að
styrkja hing innri félagslegu
vifti samvinnuhreyfingarinnar
starfsmanna á viðfangsefnum
fyrirtækja öftrum en þeim aft
sauma beinan saum eöa fiaka
þorsk svo nýting verfti sæmileg.
ilin sterka samstafta bænda um
kaupfélögin byggist á þvi, aft
þeir — en aðeins þeir einir — eru
kallaftir til skrafs og ráftagerða
um hag of afkomu kaupfélags-
kjósa verkameun I stórum stil
til ráftagerfta i samvinnufyrir-
tækjum. En eigi nú aft fara aft
kaila þetta samvinnufólk til
virkrar þátttöku og meiri
ábyrgftar um veg og velgengni
fyrirtækja, sem þaft aft nafninu
er aftili aft sein samvinnumenn,
þá kcmur forstjóratnngan gófta
i Timanum og segÍFi „Kljúfa á
sainvinnuhreyfinguna”.
t einu tima var það til sifts, aft
samvinnumenn á hverjum staft
kusu sér kaupfélagsstjóra, og
var hann þá oftast valinn úr
þeirra hópi. Svo var um menn
eins og séra Sjgfús Jónsson á
Sauftárkróki og Þorstein Jóns-
son á Keyftarfirfti, svo dæmi séu
lekin. En þetta mátti ekki lengi.
Nú er svo komift, aft enginn
kawpfélagsstjóri er ráftinn öftru
visi en hann njóli btessunar páf-
anna i StS vift Sölvhólsgötu.
Þaftan eru siftan sendir ein-
hverjir þjónar forstjóravaldsins
— og á svo aft heita aft þetta sé
gert vegna viftvarandi skulda-
stöftu kaupfélaganna vift heild-
söluna i Reykjavik. En ætli for-
stjóravaldið, sem þiggur stöftu
sina af himnum, sé ekki á bak
vift þessa breytingu?
Auftvitaö er engin von til þess
aft Sam vinnumaöur Timans hafi
skyn efta þroska til aft skilja, aft
vift lifum breytta tima, einnig
innan samvinnuhreyfingarinn-
ar. Þaft er auðséft á grein hans,
aft ekki mun hreyfingin taka
skipulagslegum breytinguin
fyrir tilstuðlan SÍS forstjór-
anna. Félagshyggjan er orðin
þeiin næsta fjarri og þeim þyk-
ir betra aft geta deilt og drottn-
aft en þurfa að sitja fyrir svör-
um meftal almennra samvinnu-
manna, sem eru orftnir virkir
þátttakendur i rekstri einstakra
samvinnufyrÍFtækja, sem þeir
halda gangandi meft vinnu
sinni. Hvar er nú Hálfdán frá
Grimsstöftum?
Svarthöffti.