Vísir - 19.03.1979, Blaðsíða 2

Kristin Albertsdóttir, fóstru-
nemi: — Já, ég læt þá ekki
skemmast svo mikið að það geti
ekki borgað sig að gera við þá.
Mánudagur 19. mars 1979.
VtSZR
Elis Másson. sjómaður: —Yfir-
leitt ekki. Ég geng þá Ut, en ef það
eru skór sem ég held upp á, þá
getur vel veriö aö maður geri við
Raufarhöfn:
VÆNSTI NETAFISKUR SSM
SCST HEFUR ÁRUM SAMAN
„Þétt isspöng er hér nokkrar
milur undan og hefur hún vald-
ið tjóni á netum sem þar höfðu
veriölögð”, sagði Grétar Ólafur
Jónsson fréttaritari Visis á
Kaufarhöfn I samtaii við blaðið.
Grásleppubátar höföu lagt net
sin á þesum slóöum og netabát-
arnir höfðu einnig lagt þarna i
grenndinni.
Netabátarnir hafa aflað mjög
vel að undanförnu. Frá áramót-
um hefur Hrönn fengið 120 tonn
og Viðar 115 tonn, en tveir aðrir
netabátarnir hafa fengiö minna.
Grétar sagöi að það væri ekki
sist blýteinninn sem hefði skap-
að þessa miklu veiði. Ekki hefði
sést svona stór og vænn fiskur á
miðum Raufarhafnarbáta árum
saman.
Skuttogarinn Rauðinúpur hef-
ur aflað mjög vel að undanförnu
og mikil vinna i frystihúsinu.
Annaö hvort kvöld hefur verið
unniö til klukkan 23 og hitt
kvöldiö til klukkan 19.
Samgöngur um Melrakkka-
sléttu eru erfiðar á þessum árs-
tima eins og áður. Aö visu er
kominn uppbyggður vegur að
Sigurðarstöðum, en þaðan og til
Raufarhafnar eru bara gamlir
troðningar sem lokast við
minnsta snjó. Þaö er brýnt
hagsmunamál að vegurinn
verði byggður upp og þá ekki
aðeins fyrir Raufarhöfn heldur
lika fyrir allan Þistilfjörð og
umferö til Vopnafjaröar fer
einnig um þennan veg.
Norðurflug á Akureyri flýgur
fjórum sinnum i viku til Raufar-
hafnar og frá Akureyri er siðan
hægtað komast viðstööulaust til
Reykjavikur. Unniö hefur verið
aö uppsetningu á nýjum radió-
vita i stað þess sem brann og
verður nýi vitinn tekinn i notkun
þessa dagana. Flugmenn Norö-
urflugs hafa verið mjög dugleg-
ir að fljúga til Raufarhafnar
þótt vitann hafi vantaö.
— SG/GÓJ Raufarhöfn
Pétur Snæbjörnsson, matreiðslu-
maður: — Já frekar en að kaupa
nýja, það borgar sig.
Pétur Steingrimsson: — Já það
hlýtur að borga sig eftir þvi sem
þeir eru betri.
INNANGENGT i FJÓSIÐ
Selfossi, sem er verslunarflótt-
inn til Reykjavikur á fóstudög-
um. Hann stafar ekki af þvi að
ekki séu nógar vörur til á Sel-
fossi, heldur af góðum vegi
suðurog þorsta, sem verður aö
slökkva. Aður, þegar byggöin
var litil við ölfusárbru, var
vandamál hinna þorstlátu ieyst
með áætlunarbilnum. Bilstjór-
inn fékk minnismiða og pen-
inga, og þannig leystist málið
um hverja helgi, enda þekktu þá
allir alla og vandamálið fékk
farsæla úrlausn.
mannfjöida
á Selfossi bæði jókst þorstinn
hlutfalislega og minnkuðu likur
á þvi að hægt væri aö veita
úrlausn f gegnum farangurs-
geymslu áætlunarbila. Það var
þá, sem hinar öru föstudags-
ferðir hófust til Reykjavikur
með ófyrirsjáanlegum afieið-
ingum fyrir kaupféiagið og aðra
verslun á staðnum. Siðan nú-
verandi kaupfélagsstjóri tók við
hefur honum tekist að skila
fjörutiu milljónum i ágóða sam-
tals. Kannski hefði hann verið
meiri afreksmaður aö koma
skuldunum upp I fjögur hundruð
milljónir á þessum veröbólgu-
timum — hefði þess séð
einhvern stað — bæöi á
Laugardælum og annars staðar.
En verslunarvandinn á Selfossi
verður ekki leystur með öðru en
áfengisútsöiu á staðnum. Þá
eiga Árnesingar bæði innan-
gengt áfram I Laugardæli — og
til brjóstbirtunnar, sem þeir
sækja nú um langan veg um
helgar.
Svarthöfði
Lætur þú gera við skóna
þina, þegar þeir taka að
slitna?
Ólafur Gunnarsson, verslunar-
maður: —Já, þegar sólinn er orð-
inn slitinn. Ég kaupi yfirleitt þaö
vandaða skó aö það borgar sig að
gera við þá.
Hér áður fyrr þegar verið var
að selja jarðir, var alltaf spurt
að þvi hvernig húsakvnnin væru
enda skipti töluverðu að þau
væru ibúöarhæf, þótt menn
viluöu ekki fyrir sér að smiða
bæjarhús á einu vori eða svo,
þegar mikið lá við. Þá var
einnig alltaf spurt að þvi hvort
innangengt væri i fjósið. Þaö
þótti hinn mesti kostur, sjálf-
sagt runninn frá tima fjósbað-
stofunnar. En þetta er nú allt
liðið og kemur ekki aftur, þótt
tiflrfmrðnm
J *»'*-'* VMM*
merkinguin, þvienn er talað um
þægindi undir orðunum að það
sé innangengt i fjósið.
Þannig kemur f hugann, að á
Laugardælum við Selfoss er
eitthvert myndarlegasta nauta-
bú á landinu, stoit Búnaöarsam-
bands Suðurlands og
ágirndarmál by ggingameist-
ara, sem sjá Ihendi sér að innan
tiðar verði grundirnar og mó-
arnir I kringum Laugardæli hin-
ar ákjósanlegustu byggingar-
lóðir. Aurasár kaupfélagsstjóri
sér aðhagkvæmt kunni að vera
að býtta á Laugardælum og
uppbyggðum verslunarkassa.
Aftur á móti horfa búnaöar-
menn meö nokkrum áhyggjum
til þcirra daga, er þeir verða á
hrakhólum meö naut sfn. Eins
og stendurer innangengt i fjósiö
hjá Arnesingum. en hrekist
nautin aftur á móti austur fyrir
Þjórsá telja Arnesingar að sæð-
iö úr þeim veröi ónýtt.
Þegar talað er um búðir og
verslun á Seifossi vantar
áreiðanlega annaö og meira en
óskabúð kaupfélagsstjórans á
staðinn. Eins og er hætta menn
yfirleitt snemma vinnu á föstu-
dögum þar eystra. Þá taka þeir
aðstreyma til Reykjavlkur, all-
ir vel akandi, og kippa konum
sinum með, enda er um versl-
unarferö aö ræða. Þessar versi-
unarferðir til Reykjavikur eiga
sér dýpri rætur i mannlegu eðli
en óskabúð kaupfélagsstjórans
mundi ráöa við. Verslun á Sel-
fossi geldur ótæpilega þessa
vana aö keyra til ReykjavDcur á
föstudögum.og aðcins ein versl-
un á staðnum fengi honum
breytt. Þá verslun mundi
kaupfélagsstjórinn aldrei láta
sig dreyma um aö koma upp á
staðnum, enda yröi hún ekki
rekin i anda samvinnuhreyf-
ingarinnar eða hinna eldri
ungmennafélaga. Aftur á móti
myndi þessi eina verslun alveg
taka fyrir verslunarferöir frá
Selfossi til Reykjavikur á föstu-
dögum, vegna þess að hún
leysti úr frumþörfum til versl-
unarferða suður, þótt svo sé
látið lita út að verið sé að kaupa
kápu á konuna eða vaskafat eða
haframjöl.
Þegar menn hugsa sér að
snúa svona þróun við með þvi að
byggja rúsinubúð á vegum
kaupfélagsins og láta viö dýr
lönd, hyggja þeir ekki aö þvi
sem skyldi, að hún leysti ekki úr
almennum vanda verslunar á