Vísir - 30.03.1979, Blaðsíða 27
Föstudagur 30. mars 1979
i 4 é * ■> t * 4
31
UGAI SKAL HOFB ....
Enn er mönnum i fersku minni
Stórmót Bridgefélags Reykja-
vikur og hinn glæsilegi enda-
sprettur norsku bridgemeistar-
anna, Breck og Lien.
Hér er'gott dæmi um þá aö-
gæzlu, sem bridgemeistarinn
viöhefur I úrspilinu. Staöan var a-
v á hættu og austur gaf.
Meö Lien Noröur og Breck
suöur, gengu sagnir á þessa leiö:
Austur Suöur Vestur Noröur
1T pass lS dobl
2S 3L pass 4H
pass pass pass
Austur tók tvo hæstu I tigli
spilaöi siöan tigulgosa. Nokkrir
sagnhafa trompuöu og töpuöu þar
meö upplögöu spili fyrir asna-
skap.
Lien kastaöi náttúrulega tap-
slag i spaöa og vann þar meö sitt
spil.
Enga samúö er hægt aö hafa
meö þeim sem töpuöu spilinu, þvi
ekki er hægt aö stilla upp þeirri
legu spilanna, aö hægt sé aö vinna
fimm.efvestur á aöeins tvo tigla.
Unisjón:
Stefán
Guöjohnsen
Nýbakaöir Reykjavikurmeistarar f bridge. Taiiö frá vinstri: Siguröur Sverrisson, Valur Sigurösson
Sævar Þorbjörnsson fyrirliöi, Guömundur Hermannsson, Skúii Einarsson og Þorlákur Jónsson.
PETROSHAN FÚR Á KOSTUM
Nýlokiö er I Tallin
minningarmóti um skáksnill-
inginn Paul Keres. Efstur varö
Petroshan meö 12 vinninga af 16
mögulegum (75%) og var eini
keppandi mótsins sem ekki
tapaöi skák. 1 2.-3. sæti uröu Tal
og Vaganian meö 111/2 vinning
og báöir töpuðu þeir fyrir næst
neðsta manninum, Ivanovic.
Bronstein varö i 4. sæti meö 10
vinningaognæstir komu Sax og
Veingold meö 9 1/2 vinning.
Aö þrem umferöum óloknum
var Tal I 1. sæti meö 10 vinn-
inga, 1/2 vinningi á undan
Petroshan. Síöasta umferöin
varö örlagarik, þvi þá tapaöi
Tal sinni einustu skák og þaö
nægöi Petroshan.
Mótiö þótti mjög hressilega
teflt og jafntefli óvenju fá á svo
sterku móti. Stysta vinnings-
skákin kom frá hendi
Petroshans og við skulum lita á
verkiö.
Hvitur: Petroshan Sovétrikjun-
um
Svartur: Rantanen, Finnlandi
Hollensk vörn
l. d4 e6
2. c4 f5
3. g3 Rf6
4. Bg2 Be7
5. RÍ3 0-0
6. 0-0 d6
(öllu lakari þykir „grjótgarös-
uppbyggingin „6. .. o.s.frv.) . d5 7. Dc2 c6
7. Rc3 De8
8. Dc2 Dh5
(Hérhefur veriöstungiöuppá 8.
... Rc6 9. d5 Rb4 10. Db3 Ra6 11.
dxe6 Rc5 12. Dc2 Bxe6 13. b3
Rg-e4 og staöan er I jafnvægi).
9. b4 e5?
(Svartur metur stööuna al-
rangt, er hann skiftir á miö-
boröspeöi fyrir b-peöiö)
10. dxe5 dxe5
11. Rxe5 Bxb4
12. Rd5! Bd6
(Ef 12. ... Rxd5 13. Bxd5+ Kh8
14. Da4 Bd6 15. Rf7+ Hxf7 16.
De8+ og vinnur)
13. Rd3 c6
14. Bf4! Bxf4
15. Re7+ Kh8
16. Rxf4 De8
17. Rxf5 Bxf5
18. Dxf5 Rd5
(Siöustu fjörbrotin)
19. Rg6+! Gefiö
Eftir 19. ... hxg6 20. Dh3+ Kg8
21. cxd5 Dxe2 22. dxc6 vinnur
hvitur auöveldlega.
Þar eö mótið var haldiö til
heiðurs einum færasta leik-
fléttusnillingi sem uppi hefur
veriö, þótti Tal vel viö hæfi aö
sýna áhorfendum töfrabrögö
sin.
X* XX ••
a tt
t t
t&t
i í X -
i X # •
íi ii-
a ® ■
skók
Umsjón:
Jóhann <
Sigurjóns
son
Hvitur: Tal
Svartur: Rantanen
24. Rf6! gxf6
(Ef 24. ... Bxdl 25. Dh4 h5 26.
' Dg5 Hb7 27. Dg6 og mátar).
25. Dh4 Bg7
26. Bh6 Bxdl
27. Bxg7+ Kg8
28. Bh8!! Gefiö
Mát veröur ekki variö.
Jóhann örn Sigurjónsson
ARFTAKAR GVENDAR DllLLARA
Nýlistaverk eftir hollenska myndlistarmanninn Douwe Jan
Bakker, flutt meö aöstoö islenskra myndlistarmanna.
Maöur hét Guömundur Arna-
son. Hann fór á milli góöbúa og
stundaöi uppákomur. Voru þær
einkum byggöar á sönglist sér-
kennilegri, sem upphófst meö
þeim hætti aö Guömundur lagöi
olnboga á borö, stakk fingri i
annaö eyraö og hóf aö góla
ótæpiiega. Alveg var þeta lag-
laust. Hins vegar taldi Guö-
mundur Arnason aö hann tapaöi
laginu héldi hann ekki fingri i
eyranu.
Eftir aö hafa séö langan sjón-
varpsþátt um nýlistina f land-
inu, orkar ekki tvimælis aö
fundinn er upphafsmaöur
þessarar listgreinar, en hann
andaöist skömmu upp úr alda-
mótunum siöustu. Þeir sem á
hinn bóginn halda þvi fram aö
upphaf og höfuöstöövar
þessarar listar sé aö finna i
gleöikvenna og eiturlyfjaborg-
inni Amsterdám fara villir
vegar. Bendir þessi ókunnug-
leiki á athöfnum Guömundar
Arnasonar, sem gekk undir
viöurnefninu dúllari fyrir söng
sinn, einmitt til þess, aö nokkur
skorturséá eölilegriupplýsingu
f landinu um þaö sem vel hefur
veriö gert og listilega af ný-
gengnum kynslóöum.
Nýlistin viröist þegar oröin
nokkuö dreissug, eins og marka
má á þeim oröum eins forustu-
mannsins, aö skrltiö sé aö sjón-
varpiö skuli ætla nýlistinni
fimm minútur núna, þótt tvö ár
séu liöin slöan hún héit innreiö
sinahingaö aö hans mati. Þetta
er ekki altskostar rétt, enda
munu ein sjötiu ár liöin siöan
Gvendur dúilari var á dögum,
helsti forvfgismaöur nýlistar-
innar, og má sjónvarpiö
skammast sfn aö hafa ekki fyrr
gert uppákomum og fram-
kvæmdum nýlistafólksins bæöi
fyrr og siöar meiri skil.
Stórbrotiö var aö sjá lista-
verkiö: Réttsnúningur, fimm
skref, rangsnúningur, sem
framkvæmt var af einum
manni. Hafa ekki i annan tima
hrfslast um mann jafn sterkir
unaöarstr aumar og þegar lista-
verkiö birtist á snúningi sinum
og göngu. Hefur réttílega veriö
kvartaö undan þvi aö Listasafn
rikisins sé fálátt um nýlistina og
févana. En þetta listaverk ætti
Listasafniö endilega aö kaupa.
Þaö gæti veriö til sýnis á sunnu-
dögum en sópaö gólfin þess á
miUi.
Einmittþetta listaverk bendir
tU hins mikla skyldieika viö
frumkvöðul nýlistar á lslandi,
Gvend dúllara, Snemma vors
1898 baröi hann aö dyrum á bæ
einum á Noröurlandi, kominn
þeirra erinda aö krefja um nær-
buxur af manni, sem haföi gefiö
honum þær f Reykjavfk ef hann
nennti aö sækja þær noröur.
Skrefin uröu aö visu fleiri en
fimm i þessari brókarsókn, en
Gvendur dúllari fékk sinar bux-
ur, batt skálmarnar um hálsinn
og lét efri hlutann lafa niöur um
sig aö framanveröu, og máttu
allir sjá, sem mættu honum á
leið suöur, aö þar fór maöur
meö erindi.
Um annanmanner vitaö, sem
mun hafa staöiö nærri nýhsta-
mönnum hvaö hreyfilist og
snúning snerti, en þaö var
Sigurður Jónasson, stórfinansör
og um skeiö forsljóri fyrir
Tóbakseinkasölu rikisins. Hann
skipti viö spákonu I London,
sem spáöi honum jafnan aö
hann ætti fyrir höndum langt
ferðalag á sjó. Hélt þá Siguröur
til New York knúinn fram af
dularmögnum spákonunnar.
Þar haföi hann aöra spákonu,
sem var mjög sammælt þeirri i
London, og spáöi sú honum
langri s jóferö. Hélt þá Siguröur
aftur til London á fund spákon-
unnar þar. Þannig gekk þetta
yfirleitt um tima milli þess sem
ffnansar geröust aökallandi.
Nú er nátturlega borin von aö
Listasafn rikisins geti keypt
feröalög þeirra Gvendar dúllara
og Siguröar Jónassonar, svo
merk listaverk sem þau voru.
Er þaö ekki f fyrsta sinn sem
Listasafniö veröur af merkileg-
um kaupum. Þaö er þvi brýnna
en ella, aö nú veröi gaumgæft,
aö sleppa ekki meiru af hreyfi-
listinni út I óminniö. Nýlista-
safniöer þörf framkvæmd á þvi
sviöi, og er þess vænst aö þaö
kaupi svo sem eins eina sólar-
landaferö fyrir safniö, áöur en
þær veröa of dýrar. Þá má
minna á stórbrotnar feröir
Clfars Jakobsen um öræfin, og
margt fleira heyrir til nýlist-
unum. Minna er auövitaö vert
um hina hreinu eftiröpun list-
anna, eins og konu I gifsi, sem
gengurútaf sýningu til aö fara I
baö, eöa niöurbrot á bfi, sem
listakonan fékk ekki friö tU aö
eyöilcggja fyrir óöum sjálf-
boöaUöum, sem höföu enga
simaklefa til aö mölva þá stund-
ina.
Svarthöföi