Morgunblaðið - 02.09.2001, Blaðsíða 27

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 2. SEPTEMBER 2001 B 27
bíó
ÉG vildi alls ekki fara með hlutverkið,“ sagði
Pacino í nýlegu viðtali þegar talið barst að
Guðföðurnum. „Ég fann mig ekki í því og ég
hélt að ég gæti ekki leikið það. Ég get hins
vegar ekki sagt að það hafi verið mér óskylt
vegna þess að sjálfur er
ég Sikileyingur. Samt
taldi ég mig ekki ráða
við það. En Francis
Ford Coppola hafði
ákveðnar hugmyndir
um myndina sína og
honum varð ekki hagg-
að.“
Eftirminnilegur guðfaðir
Pacino, sem var al-
gerlega óþekktur þegar
Guðfaðirinn var gerð í
byrjun áttunda áratug-
arins, gerði hlutverki
yngsta sonarins í Corleone – fjölskyldunni slík
skil að eftirminnilegt er og hann endurtók
leikinn í tvígang í Guðföðurnum II og III. Síð-
an þetta var, fyrir bráðum þremur áratugum,
hefur Pacino orðið einn fremsti leikari sinnar
kynslóðar og eru eftirminnilegu hlutverkin
hans orðin fjölmörg; átta sinnum hefur hann
verið útnefndur til Óskarsverðlaunanna og
hann hreppti þau einu sinni fyrir hlutverk
hershöfðingjans blinda í Konuilmi. Hann hef-
ur með árunum orðið fyrirmynd og kannski
einskonar guðfaðir annarra leikara sem leitað
hafa í smiðju til hans. Enginn sem það gerir
kemur þaðan tómhentur.
Pacino hefur leikið í hverri myndinni á fæt-
ur annarri á undanförnum árum m.a. Any Giv-
en Sunday, fótboltamynd Olivers Stones, og
Uppljóstraranum eða The Insider þar sem
hann lék framleiðanda við fréttaþáttinn 60
mínútur. Hann er orðaður við tvær nýjar
myndir. Önnur er Insomnia sem er endurgerð
norsks tryllis en gerist
nú í Alaska. Hin er Dr.
Jekyll and Mr. Hyde
en leikritaskáldið og
kvikmyndagerðarmað-
urinn David Mamet
skrifar handrit hennar.
Eins og alltaf hefur
Pacino í nógu að snúast
og segist aldrei hafa
liðið betur en einmitt
þessa dagana.
Leiklist í blóð borin
Hann er úr Bronx-
hverfinu í New York
og sá uppfærslu á Mávinum í leikhúsi í ná-
grenninu þegar hann var fjórtán ára, sem
hafði gríðarleg áhrif á hann. Hann flutti að
heiman sextán ára gamall, datt út úr leiklist-
arnámi enda erfiður viðureignar en fann skjól
í leiklistarskóla Lee Strashergs.
„Það var staður sem við gátum öll leitað til
þegar við vorum að leita að vinnu og einhverju
að gera,“ segir hann. „Og það besta var að við
þurftum ekkert að borga.“ Leiklistin var hon-
um í blóð borin. „Ég var farinn að leika áður
en ég byrjaði að tala. Ég bjó einu sinni hjá
heyrnarlausri frænku minni svo ég fann upp
mitt eigið táknmál til þess að eiga samskipti
við hana. Ég bjó til mínar eigin leikpersónur í
huganum vegna þess að ég var svo mikið einn
alla daga. Þegar ég var fimm eða sex ára var
ég farinn að fara í bíó á hverjum degi og fór
heim og hermdi eftir því sem ég hafði séð.“
Hann bar lítið úr býtum fyrstu árin sín sem
leikari í New York eins og fara gerir. Hann
leigði litla íbúð með vini sínum, leikaranum
Martin Sheen, og vann við tilraunaleikhús
ásamt öðru; hreppti loks Tony-leiklistarverð-
launin fyrir hlutverk sitt í leikritinu Does a
Tiger Wear A Necktie? á Broadway.
Hann hafði nánast ekkert fengist við kvik-
myndaleik þegar Coppola barðist fyrir því að
hann yrði Michael Corleone í Guðföðurnum,
sem byggðist á mafíusögu Mario
Puzo. Coppola hafði sitt fram og
þurfti ekki að sjá eftir því að velja
Pacino. Marlon Brando er að vísu
senuþjófur myndarinnar en vigtin
er í Michael Pacinos, sem gerir
það sem hann verður að gera til
þess að verja fjölskyldu sína.
Bestu myndir leikarans á átt-
unda áratugnum eru Serpico og
Dog Day Afternoon en sú versta
líklega kappakstursmyndin
Bobby Deerfield. Með níunda
áratugnum fækkaði þungavigtar-
hlutverkunum en Pacino gaf öll-
um myndum sínum vigt; Cruising
var undarlegt ferðalag um
hommaveröldina í New York,
búningadramað Bylting eða Re-
volution var risi á brauðfótum,
Author! Author! var misheppnuð
gamanmynd. Pacino sleppti ger-
samlega fram af sér beislinu sem
kúbanski eiturlyfjabaróninn Tony
Montana í Scarface eftir Brian
De Palma og hafði sigur; þar er
að finna einhverja tryllingsleg-
ustu túlkun á glæpamanni sem
hægt er að ímynda sér.
Dálæti á Shakespeare
Pacino tók sér hlé í nokkur ár
frá kvikmyndaleik eftir Byltingu
og sneri aftur í toppformi í Sea of
Love auk þess sem hann var frá-
bær sem fasteignasali í Mamet-
stykkinu Glengarry Glen Ross.
Konuilmur tryggði honum fyrsta
Óskarinn og hann vann aftur með De Palma í
miklu mun rólegri mafíumynd, Carlito’s Way.
Pacino hefur alltaf haft mikið dálæti á
Shakespeare og í fjögur ár vann hann að því
að gera mynd um uppfærslu á Ríkharði III,
Looking for Richard, með vinum eins og
Vanessu Redgrave, Kevin Kline, Kevin Spac-
ey og Alec Baldwin. Sjálfur var Pacino Rík-
harður.
Ný mynd með Pacino vekur alltaf athygli og
eftirvæntingu meðal þeirra sem fylgjast með
kvikmyndunum og verður fróðlegt að sjá þær
næstu, Insomnia og Dr. Jekyll and Mr. Hyde.
Sextugur guðfaðir
Bandaríski kvikmyndaleikarinn Al Pacino varð sextugur á árinu
en hann lék Michael Corleone í Guðföðurmyndunum og hefur
síðan orðið einn fremsti leikari sinnar kynslóðar. Arnaldur
Indriðason leit yfir feril hans.
Gifturíkt samstarf: Coppola og Pacino.
Reuters
Al Pacino með De Mille-verðlaunin; Insomnia og Dr. Jekyll
næst á dagskrá.