Vísir - 20.07.1979, Blaðsíða 14

vlsm
Föstudagur 20. júli
Kristinn Finnbogason
Uppnefnl
Það er þjóðarsiður hér-
lendis að koma viðurnefnum
á fólk ellegar uppnefnum og
hafa margir þekktir menn
oröiöfyrir baröinu á þessum
siö eða ósið. Allir vita til
dæmis við hvern er átt þegar
talað er um Jakann ellegar
Ragnar átskalla. Og áfram
er haldiö að kllna uppnefnum
á fólk.
Eftir aö Kristinn Finn-
bogason tók við starfi sem
framkvæmdastjóri Iscargo
er farið að kalia hann Flug-
drekann.
Skllaboð
— Var ekki konan meö
kökukefliö á lofti þegar þú
drattaðist heim um miðja
nótt?
— Nei, hún var sofnuð.
Skildi bara eftir skilaboð á
eldhúsboröinu.
— Hvað segiröu, skilaboð?
Hvað stóð i þeim?
— Inniskórnir þhiir eru i
frystikistunni.
sandkorn
Sæmundur
Guðvinsson
blaðamaður
skrifar
„Málamiölun”
Þjóðviljinn birtir I gær
smáfrétt um það að tillögur
Alþyöubandalagsins um að
setja á sérstakt innflutnings-
gjald hafi ekki hlotiö hljóm-
grunn hjá samstarfsflokkun-
um I rikisstjórninni. Þvi hafi
Alþýðubandalagið fallist á
málamiðlun af öðru tagi sem
felur I sér oliuhækkun.
Sannleikurinn I málinu er
auövitað sá aö það var innan
Alþýöubandala gsins sem til-
lagan um innflutningsgjaldið
náði ekki fram að ganga.
Ólafur Ragnar Grimsson
vildi endilega koma þessu
gjaldi á en Hjörleifur
fleiri börðu I borðiö og neit-
uöu.
innkaupin
Litill drengur stóð við hlið-
ina á mér inni I kjötbúö um
daginnogbaðum einn metra
af medisterpylsu.
— Við seljum ekki pylsuna
í metrum heldur kilóum,
sagði afgreiðslustúlkan vin-
gjarnlega.
— Nú, er það svoleiðis. Þá
ætla ég að fá einn kilómetra.
Umsjón:
Illugi
Jökulsson
Við svona hvaladráp gleypti búrhvalurinn James Bartley og þar
fékk hann að dúsa I tvo daga.
alla vegu og samt var þrýsting-
urinn ekki sársaukafullur þvi
hold hvalsins gaf eftir einsog
gúmmi, við minnstu hreyfingu
mina.
Allt i einu fann ég að ég var
staddur i einhvers konar poka,
miklu stærrienég var. Myrkrið
var algert. Ég þrei'faði i kring-
um mig og fann fyrir nokkrum
fiskum, sumir þeirra voru lif-
andi þvi' þeir sprikluöu mikið.
Fljótlega fann ég fyrir mikl-
um sársauka i höföinu og þaö
varö erfitt aö anda. Svo fór aö
veröa hroöalega heitt, ég var aö
kafna úr hita.
Augu min virtust veröa aö
springa af hita og ég var sann-
færöur um að á hverri stundu
myndi ég gefa upp öndina I
maga hvalsins. Ég var ólýsan-
lega hræddur og ógnþrungin,
alger þögnin var ægileg. Ég
reyndi aö risa á fætur, hreyfa
handleggina, öskra...
Sérhver hreyfing virtist
ómöguleg i þessu fangelsi minu
en samt var hugsun min skýr og
þegar ég loks missti meövitund,
geröi ég mér fulla grein fyrir
örlögum minum”.
Vikur nú sögunni til félaga
Bartleys. Þeir gáfust ekki upp
þó einn báturinn væri ónýtur,
skutluðu hvalinn og mörgum
klukkustundum seinna kom
hann upp á yfirborö sjávar,
steindauöur. Hann var dreginn
upp aö Austurstjörnunni og
áhöfnin tók til viö aö skera hann
Alkunn er bifliusag-
an um Jónas sem hval-
urinn gleypti en spýtti
út úr sér siðar. Ótrúleg
i meira lagi hafa menn
talið. Það gerðist hins
ur gleypti mann að
nafni James og geymdi
hann i maga sér i tvo
daga.
Þetta árið voru hvalaveiðar
náttúlega enn stundaöar meö
gamla laginu, líkt og Melville
segir frá i Moby Dick. Hval-
veiöiskipiö Austurstjarnan lét
reka nálægt Falklandseyjum
þegar skipverjar komu auga á
rúmlega 20 metra langt búr-
hveli og fóru þegar á stúfana.
Bátar voru settir út og i einum
þeirra var James Bartley, 35
ára gamall ræöari.
Er hvalurinn varö veiöimann-
anna var, tryllist hann og réðist
á bátinn, braut hann í spón meö
sporöinum. Bátsverjar syntu
snarhendis brott en James
skinniö var óheppinn og hvalur-
inn gleypti hann i heilu lagi.
,,Ég minnist þess gerla aö ég
datt úr bátnum og fannst mér
skrika fótur á einhverju mjúku.
Er ég leit upp sá ég bleikt og
hvitt gin hvalsins og sogaöist á
næsta andartaki inn i þaö, meö
fæturna á undan.
Ég geröi mér ljóst aö hvalur-
inn var aö gleypa mig.
Ég sogaöist lengra og lengra,
kjötveggur umkringdi mig á
sundur. Þaö var langt verk og
timafrekt.
Eftir tveggja daga starf voru
innyfli hvalsins hífö upp á dekk
Austurstjörnunnarog tóku skip-
verjar þá eftir þvi aö einhver
hreyfing var i maga hvalsins.
Þeir ristu á kviöinn og fundu
þar, sér til ósegjanlegrar undr-
unar, James félaga sinn
Bartley.
Hann var illa farinn, meövit-
undarlaus en lifandi. Hann var
þakinn blóöi hvalsins og húö
hans og hár voru orðin snjóhvit.
Reynt var aö hlúa að honum
en þegar hann komst til meövit-
undar kom I ljós aö hann var
orðinn snargeggjaöur. Imargar
vikur var hann lokaöur inni I ká-
etu skipstjórans, algerlega kol-
klikkaöur og blaöraði viö sjálf-
an sig án afláts.
Smátt og smátt fór hann þó aö
ná sér og þegar skipið kom til
hafnar i Englandi var hann aft-
ur kominn til starfa um borö, „i
ljómandi skapi”.
Þegar sagan var sögð drógu
náttúrlega margir hana I efa og
sjóréttur var settur til að fjalla
um máliö.
Rétturinn komst, nauöugur
viljugur, aö þeirri niöurstööu aö
James Bartley heföi i raun og
veruveriötvo heiladaga í maga
hvalsins, og lifaö af.
" Litiö er vitaö um James
Bartley eftir þetta. Að sögn fór
hann aftur á sjóinn en átti við
hræöilegar martraöir aö striöa
það sem eftir var ævinnar.
Hann mun hafa dáiö 1926, þá
sjötugur, og enn jafnhvitur á
hörund og hár og þegar hann
var dreginn úr maga hvalsins.
EEPORT
PICASSO
Stærsta útihátíð sumarsins haldin við Kolviðarhól,
dagana 20. og 21. júlí. Tvær frábærar hljómsveitir,
FREEPORT og PICASSO«spila stanslaust bæði
kvöldin.
Vignir Sveinsson sér um diskótek í stóru danstjaldi.
Stórkostleg dagskrá m.a. vítakeppni (óli Ben og
Bogdan standa i marki) húla hopp, limbó, poka-
hlaup, broskeppni afl. oil.
Kolviðarhóll er aðeins þrjátíu km (30 km) frá
Reykjavík.næg tjaldstæði.
Sætaferðir frá Umferðarmiðstöðinni, Akranesi,
Borgarnesi, Grindavík, Njarðvik, Keflavík, Sel-
fossi og Hveragerði.

Sagan um
Jónas
sðnn?
Búrhvalur gieyptl
mann sem llfðl af