Vísir - 02.08.1979, Blaðsíða 4

4 *
4
VÍSIR
Fimmtudagur 2. ágúst 1979.
Urval af
bílaáklæðum
(coverum)
Sendum
í póstkrofu
Altikabúöin
Hverfisgotu 72 S 22677
Er alla daga: Frá Akranesi kl. 8.30, 11.30,
14.30, og 17.30.
Frá Reykjavik kl. 10.00, 13.00, 16.00 og 19.00.
Aukaferðir verða 2., 3., 5., og 6., ágúst.
Síðasta ferð frá Akranesi verður þá kl. 20.30
og frá Reykjavik kl. 22.00
félagssvæði okkor
Hjá okkur fáið þið flest er ykkur vanhagar
um á ferðalagi, og veitingaskáli okkar býð-
ur upp á: ýmsa heita smárétti, smurt
brauðog kökur, kaffi, öl.gosdrykki, tóbak,
sælgæti og margt fleira.
f f« ** % r *
* I ' »
l|
Viösiár innan
breska verka-
mannaflokksins
eftir kosninga-
ösigurinn
Beiskja ósigursins hefur
oftsinnis leitt til upplausnar og
sundrungar innan hins sigraöa
hers, og breska Verkamanna-
flokknum viröist ætla aö fara svo
eftir síöustu kosningar.
Innan flokksins logar kriturinn
og hefur sundurþykkjan aldrei
veriö jafnmikil slöan fyrir slöari
heimstyrjöld. Eins og svo oft
stendur valdatogstreitan milli
hins róttækari vinstri arms og
flokksmiöjunnar.
Agreiningurinn milli þessara
tveggja flokksarma kom berlega
I ljós á fundi landsstjórnarinnar á
dögunum. Hún er kosin á flokks-
þingunum eftir flóknum kjör-
reglum sem sýnt hafa sig I þvl aö
veita vinstri arminum hreinan
meirihluta. Landsstjórnin er nú
komin upp á kant viö ekki aöeins
forystu þingflokksins og flseta
þingmenn Verkamannaflokksins
heldur og hin voldugu stéttarfélög
landsins.
Landstjórnin ákvaö, aö I fram-
tlöinni yröi þaö hún, en ekki
forysta þingflokksins, sem
stjórna mundi kosningabaráttu
flokksins og markaöi stefnuyfir-
lýsingar fyrir kosningar. Þaö
skref mundi svipta formann
flokksins, James Callaghan,
miklu af völdum hans,enda hefur
hans hægri hönd, Michael
Foot, þegar risiö upp gegn
þessari ákvöröun landstjórnar-
innar. Callaghan og hinir fáu
stuöningsmenn hans innan land-
stjórnarlnnar voru sömuleiöis
andvlgir annarri tillögu um aö I
framtiöinni mundi landstjórnin
en ekki forysta þingflokksins ráö-
stafa hinum árlega rikisstyrk,
sem flokkurinn nýtur og nemur
milljónum króna.
Hinn sibrosandi „Sunny-Jim”-
Callaghan fékk ekki leynt
óánægju sinni meö þessar
ákvaröanir landstjórnarinnar og
brosiö fræga hvarf. ööru máli
giltium Tony Benn.fyrrum orku-
málaráöherra, hans aöalkeppi-
naut innan flokksins, sem átti
erfittmeöaö dylja ánægju sina.
Benn hefur allar götur eftir En jafnvel enn alvarlegri en
kosningaósigurinn fyrir tveim Þétta voru Þó viöbrögö stéttar-
mánuöum haldiö uppi haröri félaganna eöa forvigismanna
gagnrýni á flokksforystuna I viö- þeirra. Forystumenn stærstu
leitni til þess aö efla eigin stööu verkalýössamtakanna höföu fyrir
innan flokksins. landstjórnarfundinn krafist þess,
A landsþingum siöustu ára aö nefnd yröi skipuö til þess aö
hefúr vinstriarmurinn f mörgum rannsaka efnahagsstööu Verka-
málum fengiö flestu ráöiö, en aö mannaflokksins, skipulag og
þessu sinni þykir margt benda til félagsstarf. Vinstrimennirnir
þess, aö hann fái ekki sinn vilja. vlsuðu þessari kröfu á bug.
Aöeins tveim klukkustundum Margir verkalýösforkólfanna
eftir aö hin vinstrisinnaöa lands- hótuöu á stundinni aö grlpa til
stjórn haföi meö ákvöröun sinni tugtunaraðgerða. Verkamanna-
ögraö forystu þingslokksins, flokkurinn stendur um þessar
höföu meir en 90 þingmenn mundir I milljón sterlingspunda
Ver kam annaflokks ins undirritaö skuld. Flokkurinn er hinsvegar
bréf til ftokksformannsins, þar mjög óháöur fjárframlögum
sem þeir skoruöu á hann aö upp- stéttarfélaganna. En verkalýös-
lýsa landstjórnina um, aö nóg páfarnir hafa nú látiö á sér skilja,
værinúkomiö af svogóöu. — Iþvl aöeftir afgreiösluna á málaleitan
bréfi kom fram aö þingmenn þeirra þurfi ekki til þeirra aö
töldu sig veröa lttiö annaö en leita. Þaö er þó einmitt I verka-
kjölturakka I bandi flokks- lýösfélögunum, sem hinn róttæki
þingáins, ef landstjórnin fengi vinstriarmur hefur talið sig eiga
vilja sinn. Þeir kviöu þvl enn- öruggast fylgi — ásamt meö
fremur, aö kjósendur mundu menntamönnum.
fælast flokk, sem stjórnaöist af James Callaghan mun einnig
fámennri kllku. róahjá stéttarfélögunum á fylgis-
miöin, þegar hann fer i liðsbón
fyrir ársþingiö I Brighton, en þaö
verðurloktóber. Þar ráöa verka-
lýösfélögin yfir stdrum hópum
fulltrúa, og ef þau legöust öll á
vogarskálina meö Callaghan
mundi þaö geta tryggt honum
yfirgnæfandi meirihluta.
Bíöa menn þvl meö eftir-
væntingu flokksþingsins. Hver
sem hinsvegar niöurstaöan verö-
ur, veröur þvl þó ekki leynt, aö
klofningurinn innan Verka-
mannaflokksins viröist dýpka
meö hverju árinu. Hefur kurrinn
slöustu vikurnar enda gefiö byr
undir báöa vængi gamla orö-
rómnum um, aö hann kunni aö
skipta sér alveg I tvennt. Annars-
vegar jafnaöarmannaflokk og
hinsvegar róttækari vinstriftokk.
Er af öllu umtali aö heyra aö
Callaghan veröi aö taka á honum
stóraslnum, ef væntanlegur sigur
hansá ársþinginu (eins oghonum
er af flestum spáö) á aö leiða til
annars en nýrra deilna viö
vinstriarminn.