Morgunblaðið - 30.09.2001, Qupperneq 42

42 SUNNUDAGUR 30. SEPTEMBER 2001 MORGUNBLAÐIÐ






 
 

        
   
 

BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
VIÐ þekkjum einkenni þeirra. Þegar
þrýstingur og spenna hins daglega
lífs vill sliga okkur um of. Mikið er að
gera, vandamálin hlaðast upp. Skort-
ur á hvíld, svefni og sannri gleði, sem
við þörfnumst mest. Þungi vanda-
mála, vegna óhugnanlegra frétta,
þrýsta þungt á. Orsakir geta verið
margar, styrkur okkar er veikur,
gleði okkar og vonir þarfnast uppörv-
unar. Ég las nýlega grein í tímaritinu
Our daily bread um nokkur vandamál
lífsins og hvernig má bregðast við
þeim.
Þar kom meðal annars fram eftir-
farandi:
Vandamál: Allt virðist ómögulegt.
Svar: Allt er mögulegt fyrir Guði. Í
Lúkasar guðspj. 18.27 segir: Það sem
mönnum er um megn, það megnar
Guð.
Vandamál: Lífið er oft eins og allt
sé vonlaust.
Svar: Jesús býður sál þinni hvíld.
Matt. 11.2 segir: Komið til mín allir,
þér sem erfiði hafið og þungar byrðar
og ég mun veita yður hvíld.
Vandamál: Þegar þú getur ekki
fyrirgefið sjálfum þér.
Svar: Drottinn fyrirgefur allar
syndir, þegar þú játar þær fyrir Hon-
um. 1. bréf Jóhannesar 1.9 segir: Ef
vér játum syndir vorar, þá er Hann
trúr og réttlátur, svo að Hann fyr-
irgefur oss syndirnar og hreinsar oss
af öllu ranglæti.
Vandamál: Við erum hrædd.
Svar: Guð mun styrkja þig og
hjálpa þér. Jesaja 41.10 segir: Óttast
ekki því ég er með þér, lát ekki hug-
fallast, því ég er þinn Guð. Ég styrki
þig, ég hjálpa þér, ég styð þig með
hægri hendi réttlætis míns.
Vandamál: Við erum kvíðin og
spennt.
Svar: Vörpum öllum vandamálum
okkar til Drottins, Hann lætur sér
umhugað um þig. 1. Pétursbréf 5.7.
segir: Varpið allri áhyggju yðar upp á
Hann. Því Hann ber umhyggju fyrir
yður.
Vandamál: Einmanaleiki leitar á.
Svar: Drottinn hefur lofað að yfirgefa
þig aldrei, né gleyma þér. Hebrea-
bréfið 13.5. segir: Ég mun ekki sleppa
af þér hendinni, né yfirgefa þig.
Treystum svörum Drottins, vegna
erfiðleika, sem knýja á í lífi okkar.
Orð Hans megna að reka í burtu
vandamál, sem erfitt er að glíma við
án Hans.
Kjarnyrði: Engin byrði er of þung
fyrir Guðs almáttugu hendur.
JÓHANN F. GUÐMUNDSSON,
fv. flugumferðarstjóri.
Vandamál daganna
Frá Jóhanni F. Guðmundssyni:
SAGA kristindómsins hefur verið
litrík í gegnum aldirnar, rauð af
blóði og eldmóði frá því blóði Krists
var úthellt á krossinum, krossferð-
irnar, rannsóknarrétturinn, dráp og
dauðarefsingar í nafni Krists til
hreinsunar kristindómsins og
ákærum á hendur villutrúarmönn-
um. Rauði þráðurinn í kristindómn-
um er fórnardauði Jesú Krists á
krossinum. Kristin kirkja gengur
svo langt að kenna að Kristur hafi
beinlínis komið til mannkynsins til
að deyja á krossi.
Ég vil benda á hið gagnstæða og
fullyrði að krossfestingin hafi ekki
verið upphafleg áform Guðs með
komu Krists, heldur sé hún ein al-
varlegasta og lífsseigasta villukenn-
ing sem kennd er innan kristinnar
kirkju og safnaða.
Nýja-Testamentið (sem er að vísu
ekki svo nýtt lengur) segir að krist-
ur hafi verið hinn síðari Adam. Hlut-
verk Adams hins fyrsta áður en
hann féll í synd með Evu í hinum
sögufræga Aldingarði var að eignast
fullkomna afkomendur með konu
sinni og rækta jörðina og gera hana
að paradís eða Guðsríki á jörð. Jesús
Kristur, sem hinn síðari Adam hafi
þessu sama hlutverki að gegna, þ.e.
að kvongast og eignast afkvæmi
með eiginkonu sinni. Saman hefðu
þau eignast fullkomna afkomendur,
fullkomið mannkyn. En Kristi hlotn-
aðist ekki að uppfylla þann vilja
Guðs þar sem hann var handtekinn
og dæmdur til dauða sem hættu-
legur glæpamaður og óvinur róm-
verska ríkisins og hins hefðbundna
trúarkerfis gyðinganna. Hann hlaut
dauðarefsingu og var tekinn af lífi.
Ef dauði hans hefði verið tilgangur
komu hans hefði bæði hann og
lærisveinar hans glaðst yfir kross-
festingunni. En því var öðru nær.
Þegar Kristur var að deyja á
krossinum sagði hann: Faðir fyrir-
gef þeim því þeir vita ekki hvað þeir
gjöra. (Lúk. 23:34). Áður en hann
var handtekinn lagðist hann á bæn í
Getsemane og bað: Faðir, ef mögu-
legt er lát þá þennan bikar fara frá
mér. Hann vildi ekki láta krossfesta
sig. Páll postuli ritaði til Korintu-
manna eftirfarandi, sem tekur af all-
an vafa: Enginn af höfðingjum þess-
arar aldar þekkti speki Guðs, því að
ef þeir hefðu þekkt hana, hefðu þeir
aldrei krossfest Drottinn dýrðarinn-
ar. (1. Korintubréf 2:8). Takið einnig
eftir því sem Stefán lærisveinn
Krists sagði en hann leið píslavætt-
isdauða fyrir þessi orð sín: Þér harð-
svíraðir og óumskornir í hjörtum og
á eyrum, þér standið ávallt gegn
heilögum anda, þér eins og feður yð-
ar. Hver var sá spámaður sem feður
yðar ofsóttu eigi? Þeir drápu þá er
boðuðu komu hins réttláta og nú
hafið þér svikið hann og myrt. (Post.
7:51–52). Hann ásakaði presta gyð-
inganna um hreint og beint morð á
Jesú Kristi og hlaut dauðadóm fyrir.
Morðið á Kristi var hörmulegur at-
burður, sem lengt hefur þrauta-
göngu mannkynsins um þúsundir
ára. Kristur átti ekki að deyja. Hann
átti að ríkja bæði sem andlegur og
veraldlegur höfðingi og Drottinn,
þar sem veröldin öll tilheyrir honum
og allt er til orðið fyrir hann. Morðið
á Kristi, Guðssyni, frelsara mann-
anna var hörmulegur atburður sem
átti aldrei að gerast. Hann var jafn-
alvarlegur og sjálft syndafall
mannsins og algerlega gagnstæður
vilja Guðs um endurreisn fallins
mannkyns og uppbyggingu Guðsrík-
is á jörðu.
EINAR INGVI MAGNÚSSON,
Heiðargerði 35, Reykjavík.
Villukenning
kristinnar kirkju
Frá Einari Ingva Magnússyni: