Vísir - 02.02.1980, Side 20

20
vísm
Laugardagur
2. febrúar 1980
hœ krdkkar!
Umsjún: Anna
Brynjúlfsdóttir
Týndi
drengurinn
Sigurbjörn
saga eftir Sigrúnu Eddu
Theódórsdóttur
Tilkynning. Drengs saknað.
Rétt fyrir hádegi í dag hvarf lítill fjögurra ára
drengur, Sigurbjörn að nafni og kallaður Bjössi, af
heimili sínu Suðurvangi í Hafnarfirði, og hefur hann
ekki fundist þrátt fyrir víðtæka leit. Sigurbjörn litli
var klæddur brúnum buxum, grárri peysu, bláum
skóm og með rauða húfu. Þeir, sem kynnu að hafa
orðið drengsins varir eru vinsamlegast beðnir að láta
lögregluna í Hafnarfirði vita.
Bjössa langaði að skoða sig um í nágrenninu, því að
hann var nýfluttur. Hann vissi ekki, hvað það gat
verið hættulegt að fara einn í svona ferðir. Hann fór í
bæinn og skoðaði í búðarglugga, en varð brátt leiður á
því. Honum datt þá í hug að f ara út í móana, sem voru
rétt fyrir utan bæinn, en þó var þangað eins og hálfs
tíma gangur. Sigurbjörn rölti af stað, og er hann var
búinn að ganga í um það bil einn tíma þá var hann orð-
inn dáldið þreyttur, enda var það ekki nema von. Hann
var meðþá f lugu í kollinum að tína egghanda mömmu
sinni, því hún var alltaf svo góð við Bjössa.
En heima sat mamma hans og var þungbúin á svip.
Sigurbjörn var kominn út í móana og var þar skokk-
andi. Nú var hann orðinn svo þreyttur að hann varð að
hvíla sig stundarkorn. Hann sat á þúfu og hvíldi sig
þar.
Ekki hafði hann fundið nein egg. Og ekki gat hann
hvílt sig lengi, því að nú kom f iðrildi og settist næstum
því á nef ið á Bjössa og hann þaut upp og var búinn að
gleyma allri þreytu og elti fiðrildið og auðvitað tók
fiðrildið á rás undan Sigurbirni, en hann elti.
Þá snúum við okkur heim til Bjössa litla. Þar voru
tveir strákar og þeir spurðu, hvort þeir mættu ekki
hjálpa til við leitina og í sama bili renndi lögreglubíll í
hlaðið og þeir sögðu, að ekkert hefði sést til Bjössa.
Annar lögregluþjónninn spurði strákana, hvort þeir
vildu ekki hjálpa við leitina, en þe«r ætluðu að taka að
sér móasvæðið, einmitt þar sem Sigurbjörn litli var.
Og auðvitað þáðu strákarnir það.
Nú var Bjössi búinn að ná fiðrildinu og ákvað að
geyma það handa mömmu sinni, því hér var engin egg
að f inna og það var ekki nema von því að varptíminn
var löngu búinn. Bjössi stakk fiðrildinu í vasann. Nú
var hann kominn að breiðum læk og fylgdi honum í
langan tíma. Og nú kom það versta, hann var orðinn
syf jaður. Hann lagðist út áf og grét, því hann langaði
svo til mömmu sinnar og hann grét sig í svef n og hann
var búinn að týna nýju húfunni sinni.
Og nú er f ra lögreglunni að segja, að hún var búin að
finna húfuna. Og þeir urðu harla fegnir að finna
eitthvað, sem þeir gætu farið eftir. Nú héldu þeir
niður að á eins og Sigurbjörn hafði gert. Þeir fundu
hann loks þar sem hann lá og steinsvaf....
Og strákarnir, sem höfðu farið með lögreglunni að
leita, vöktu Sigurbjörn og hann varð heldur en ekki
glaður, þegar hann vaknaði og sagði í stuttu máli af
hverju hann hefði farið í þessa ferð. En allt í einu kom
skuggi á svip hans, þegar hann kom auga á lögreglu-
mennina og hann spurði: Ætliðþið með mig í fangelsið
fyrir að vera svona lengi úti?
En lögreglan sagði, að þeir ætluðu ekki að gera það.
Mamma biður eftir þér heima, sögðu þeir.
Nú bar lögregluþjónn Sigurbjörn alla leið að bíln-
um og þeir óku allir heim til Sigurbjörns. Og þar urðu
heldur en ekki fagnaðarf undir og Sigurbjörn lofaði að
fara aldrei aftur í svona ferðir einn.
Sigrún Edda Theódórsdóttir, 11 ára,
Efstahjalla 9.
Fram- \
halds-
sagan 3: /
Lóa, Guðrún og
Tómas ákváðu einn
daginn að halda tom-
bólu. Agóðann ætluðu
þau að láta renna til
sjúkraheimilis, sem
verið var að reisa i
kaupstaðnum fyrir
gamla fólkið.
Þau héldu þvi af stað
einn daginn hvert með
sinn plastpoka. Þau
byrjuðu að safna hlut-
um i stóru blokkinni,
þar sem þau áttu
heima.
Lóa
Þau hringdu mörg-
um dyrabjöllum og
smátt og smátt fylltust
pokarnir. Þau fengu
kaffipakka, búðings-
pakka, hrisgrjón, göm-
ul föt, dúka, kerta-
stjaka, blómavasa,
bækur og blöð. Þetta
var ægilega gaman.
Næst fóru þau i húsin
i kring. Og brátt fyllt-
ust pokarnir alveg.
Þegar þau komu
heim voru þau mjög á-
nægð með hvað þau
höfðu fengið mikið af
hlutum á tombóluna.
Þau hreiðruðu um sig i
barnavagna- og hjóla-
geymslunni og skoðuðu
munina. Næst ætluðu
þau svo að skrifa miða
og merkja alla hlutina
og rúlla upp númera-
miðunum. Þau ætluðu
að halda tombóluna á
næsta laugardegi, en
fyrst þurfti að auglýsa
hana i búðinni og i hús-
unum i kring.
Krakkarnir tóku
saman hlutina og það
var ákveðið að Guðrún
skyldi geyma þá, þang-
að til þau hittust næst.
frh.
Nýlega var (rá þviskýrt hér á slhunni, ahkomið væri sérstakt leikborð fyrir börn I Landsbankan-
um.Núhefur veriö opnað sérstakt leiksvæði á Esjubergi, þar sem myndin hér aö ofan var tekin
á dögunum. Þar géta mörg börn leikið sér á meðan foreldrar þeirra sinna öðrum erindum á Es ju-
bergi.