Vísir - 20.02.1980, Síða 8

vism
Miðvikudagur 20. febrúar 1980
c=r
utgefandi: Reykjaprent h/f
Framkvæmdastjóri: Davifi Guómundsson
Ritstjórar: Olafur Ragnarsson
Hörður Einarsson
Ritstjórnarfulltrúar: Bragi Guðmundsson, Ellas Snæland Jónsson.
Fréttastjóri erlendra frétta: Guðmundur G. Pétursson.
Blaðamenn: Axel Ammendrup, Hannes Sigurðsson, Halldór Reynisson, lllugi
Jökulsson, Jónina Michaelsdóttir, Katrln Pálsdóttir, Páll Magnússon, Sæmundur
Guðvinsson.
Iþróttir: Gylfi Kristjánsson og Kjartan L. Pálsson.
Ljósmyndir: Gunnar V. Andrésson, Jens Alexandersson.
útlit og hönnun: Gunnar Trausti Guðbjörnsson, Magnús Ölafsson.
Auglýsinga og sölustjóri: Páll Stefánsson Askrift er kr. 4.500 á mánuði
Dreifingarstjóri: Sigurður R. Pétursson. innanlands.
Verð i lausasölu
230 kr. eintakið.
Auglýsingar og skrifstofur:
Siðumúla 8. Simar 86611 og 82260.
Afgreiðsla: Stakkholti 2-4, simi 86611.
Ritstjórn: Siðumúla 14, simi 86611 7 línur. Prentun Blaöaprent h/f.
RMINSÆII ÖRY0RISMUUM
Afdráttarlaus yfirlýsing Ólafs
Jóhannessonar utanrikisráð-
herra um það, að núverandi
rikisstjórn muni fylgja sömu
stefnu og fylgt hefur verið
undanfarin ár að því er varðar
aðild Islands að Atlantshafs-
bandalaginu og öryggismál
landsins að öðru leyti, er at-
hyglisverð á tvennan hátt.
I' fyrsta lagi staðfestir hún, að
forystumenn Alþýðubandalags-
ins hafa enn einu sinni lagt til
hliðar kröfusína um brottrekstur
varnarliðsins fyrir það, sem þeir
meta meira, ráðherrastóla og
valdaaðstöðu. Vinstri stjórnin
1956-1958 hafði tafarlausan brott-
rekstur varnarliðsins á stefnu-
skrá sinni, en í verki sættu Al-
þýðubandalagsmennirnir sig við
áframhaldandi dvöl þess í land-
inu. Vinstri stjórnin 1971-1974
ætlaði að koma varnarliðinu á
brott í áföngum á starfstíma sín-
um, en þá var ekki einu sinni haf-
ist handa um fyrsta áfangann,
hvað þá meira. Við myndun
vinstri stjórnarinnar 1978 lét Al-
þýðubandalagsforystan sér
nægja yfirlýsingu um sérskoðun
sina á málinu, og nú sáu þeir ekki
ástæðu til að minnast á það í mál-
efnasamningi einu orði. Ragnar
Arnalds fjármálaráðherra, sem
hóf framaferil sinn á vequm Al-
þýðubandalagsins sem helsti for-
ystumaður þess í ,,Samtökum
hernámsandstæðinga", sagði í
viðtali við Visi i fyrradag: „Mál-
efnasamningurinn talar fyrir sig
sjálf ur, og þar er ekkert minnst á
NATO eða herinn. Það liggur í
augum uppi, að ekki er samið um
neitt annað en þar stendur. Við
Alþýðubandalagsmenn, sem vilj-
um herinn á brott, höfum ekki
utanríkismálin á okkar hendi, og
væntum því ekki stórbreytinga á
því sviði”. Þannig hefur Ragnar
Arnalds fórnað sinni gömlu hug-
sjón, þó auðvitað aðeins í bili,
fyrir valdastöðu, sem Þjóðviljinn
kallar ,,yfirráðuneyti" ríkis-
stjórnarinnar.til þess sérstaklega
að undirstrika hin miklu völd Al-
þýðubandalagsins í ríkisstjórn-
inni.
í öðru lagi er svo yfirlýsing
Olafs Jóhannessonar e.t.v., og
vonandi, visbending um, að for-
ystumenn Framsóknarflokksins
hafi nú tekið upp raunsærri
stefnu í öryggismálum þjóðar-
innar en þeir hafa áður haft. Til
skamms tíma hafa þeir ávallt
lagt megináherslu á þá stefnu
sína að koma varnarliðinu úr
landinu, og hefur alvarlegt
ástand í alþjóðamálum ekki virst
skipta neinu máli í þvi sambandi.
Innan Framsóknarf lokksins
„Ég vil segja þaö hér og nú, aö þaö mun
veröa fylgt fram alveg óbreyttri stefnu aö
þvi er varöar NATO og öryggismál ts-
lands aö ööru leyti”, sagöi ólafur Jó-
hannesson utanrikisráöherra á fundi
Varöbergs, félags ungra áhugamanna um
vestræna samvinnu, sl. laugardag.
hafa að vísu alltaf verið sterk
öf I, sem hafa haft f ullan skilning
á þörf varna í landinu. En við
mótun hinnar opinberu stefnu
flokksins hafa þessi öfl orðið að
beygja sig fyrir því, að það hef ur
verið talið henta atkvæðahags-
munum hans að halda á lofti ósk-
inni um brottflutning varn-
arliðsins. Þess vegna er það
út af fyrir sig ánægjuefni fyrir
þá, sem leggja megináherslu á
samstöðu lýðræðisf lokkanna í
öryggismálum þjóðarinnar, að
Framsóknarflokkurinn skyldi fá
meira fylgi í síðustu kosningum
en hann hefur hlotið um langt
skeið, þó að hann hefði í kosn-
ingabaráttunni hljótt um sína
hefðbundnu stefnu í varnarmál-.
unum og Ólafur Jóhannesson
lýsti því raunar yfir fyrir kosn-
ingarnar, að hann teldi ekki for-
sendur fyrir breytingu á varnar-
samstarfinu við Bandaríkin á
næsta kjörtímabili. Vonandi
draga framsóknarmenn þann
lærdóm af þessari reynslu, að
þeir þurf i ekki að óttast um fylgi
sitt, þótt þeir viðurkenni opin-
skátt nauðsynina á vörnum í
landinu og hætti að tvístíga í
þessu þýðingarmikla máli. Úr
þessu verður að vísu reynslan að
skera, en engin ástæða er til að
ætla annað en sú stefna sem
Ólafur Jóhannesson utanríkis-
ráðherra hefur nú boðað, verði
ráðandi á meðan hann gegnir
embætti utanríkisráðherra.
„Rithðfundarnir” indriði G.
Þorsteinsson og Svarthðfði
Annaö mesta eöa svartasta
afturhald allra þeirra er i dag
skrifa á islensku /Indriöi G.
Þorsteinsson,ritar grein i Dag-
blaöiö Visi mánudaginn átjánda
febrdar. Lesendum veitist þar
smá innsýn inn i forneskju-
legan hugarheim stóryröa-
smiös. Hvorki vegur höfundur
hlutina né metur, aöeins full-
yröir i krafti sjálfstrausts litt
skiljanlegs venjulegu fólki sem
ekki er óskeikult aö eölisfari. Ég
ætla mér ekki þá dul aö reyna aö
skýrgreina stjórnmálalega
stööu þess manns sem kallar
Sjálfstæöisflokkinn vinstri
flokk, enda þaö eitt sér ekki
dæmigert fyrir boöskap
greinarinnar ööru fremur.
„EFNAHAGSVANDINN ER
LIFSSTILL OKKAR” er yfir-
skrift greinarinnar og á eftir fer
kostuleg lýsing á fslensku sam-
félagi, sem endar i framtiöar-
hrakspám. Ekki veit ég hvort
greinarhöfundur er maöur
bjartsýnn aö eölisfari en hitt
hlýtur aö koma I ljós á næstu
misserum hvort hann trúir á
eigin hrakspár um þróun mála
hér á Islandi. Vart mun slikt
stórmenni hugsa sér aö veröa i
hópi þeirra er vaföir ganga
neöanvert strigapokum hina
Islensku framtiö. Foröi hann sér
þá meöan timi er til úr
samfélagi fáfróöra, sem blindir
ganga glötunar veg þrátt fyrir
varnaöarorö. Þaö fæ ég helst
skiliö af skrifum Indriöa aö
hannteljinú svo komiö fyrir
framleiöslustéttunum aö þær
séu ómargar á Islensku
þjóöinni. Bændur og sjómenn
séu nú þegár brjóstmylking-
ar hins opinbera og iönaö-
armenn á góöri leiö meö aö
veröa þaö. Ekki veit ég hvort
slik hagfræöi er meira barna-
leg en hún er hlægileg eöa
öfugt. Sjálfsagt geta rit-
höfundar sagt ýmislegt misjafnt
af sinum kjörum, en aö segja aö
bændur, sem vantaö hefur á
undanförnum árum 20—30%
uppá aö ná tekjum viömiöunar-
stétta, séu afkomulega tryggöir
nálgast nú hreina lygi. Ég kalla
þaö fjármagn sem þjóöfélagiö
ver til framleiöslu útflutnings-
afuröa og til lækkunar
framleiöslukostnaöar lifsnauö-
synja ibúanna EKKI ÖLMUSU:
Þaö er hægt aö éta kjöt og fisk,
en ekki kvikmyndir og bækur.
Aö baki allra opinberra um-
svifa viröist Indriöi sjá drauga.
Aö meö framkvæmdunum þar
sé hægt og rólega veriö aö
skipta um þjóöskipulag. Hvaö
þaö sé i hinum opinberu umsvif-
um sem er svona bráöhættulegt
útskýrir Indriöi ekki náiö, en
talar um skrifstofuveldi og
bundin fjárlög. Eru þaö kannski
of há framlög til menningar og
listastarfsemi, eöa of háar
neöanmals
„Þaö fæ ég helst skiliö af
skrifum Indriöa aö hann telji nú
svo komiö fyrir framleiöslu-
stéttunum, aö þær séu ómagar á
islensku þjóöinni. Bændur og
sjómenn séu þegar brjóstmyik-
ingar hins opinbera og iönaöar-
menn á góöri leiö meö aö veröa
þaö”, segir Steingrimur Jóhann
Sigfússon frá Gunnarsstööum f
Þistilfiröi I þessari grein sinni
um neöanmálsgrein Indriöa G.
Þorsteinssonar sl. mánudag.
örorkubætur, of mikill ellilifeyr-
ir, of góö heilbrigöisþjónusta. Ja
spurn er.
Rödd i myrkrinu
Leiftursóknin var skynsemis-
rödd, segir Indriöi og heimskur
skildi ég þar rökrétt framhald
fyrri boöskapar. Þrjátiu
milljaröa skarö i þann
meinsemdar skrokk sem Indriöi
telur opinbera þjónustu, væri
honum eölilega vel aö skapi,
samkvæmt kenningunni um
hina duldu byltingu kerfisins
væri sennilega fyrir vikiö
þrjátiu x fasti minni hætta á
stjórnbyltingu.
Óliklegt þykir mér aö Indriöi
náimeöskrifum sem þessum aö
jafna öll fyrri met I bölsýni og
hrakspám. Þannig var aö sögn
nokkuö um þaö á kreppuárun-
um aö menn hlökkuöu ekki allt-
af til morgundagsins. Mikiö var
og um dauflyndi á timum
svartadauöa og stóru-bólu og
kallast þaö vlst aö vonum. Aö
heyra slika grafarraust áriö
1980 frá manni sem aö minu viti
liöur hvorki hungur né kulda
vekur mann til umhugsunar um
annars konar þrengingar.
Ber er hver að baki
nema sér bróður eigi
Hitt versta afturhald islenska
ritvallarins I dag skrifar einnig i
sama blaö og er aö þvi leyti
verri aö hann er heybrók sem
dylur nafn sitt.
„Leifturmilljaröar i land-
búnað” nefnist grein undir
hverri stendur Svarthöfði.
Reyndar er. málfar og boöskapur
þessarar greinar svo likt þvi
sem var I grein Indriöa G.
Þorsteinssonar, og fyrr er fjall-
aö um, aö meö ólikindum hlýtur
aö teljast. Fjármagnstilflutn-
ingur til landbúnaöarfram-
leiöslu fer, ef svo má oröa þaö,
sérstaklega fyrir brjóstiö á
höfði þessu. Talaö er um 11
milljaröa I uppbætur og lán, en
aftar i greininni lágkúrulega um
pólitiska ölmusupólitik.
Aö siöustu vil ég, skiljanlega
án leyfis höfundarins
Svarthöföa , taka beint uppiír
greininni eftirfarandi.
„Með þvi móti gæfi rikis-
sjóöur eöa öllu heldur skatt-
borgarinn fleirum að éta en
þeim rúmum fjórum þúsundum
sem nú eru skráö viö búskap”.
Tilvitnun lýkur. Skyldi nokkrum
bóndanum veröa á aö spyrja:
Höfum viö gengiö til góös....? úr
þvi svona er komiö, eða renna ef
til vill ljúflega niöur hálsa
islenskra bænda molarnir af
boröi SVARTHÖFÐA.
Nýja-Garöi 19. febrúar
Steingrimur Jóhann Sigfússon
Gunnarsstööum
Þistilfiröi.