Morgunblaðið - 07.02.2002, Qupperneq 40

UMRÆÐAN
40 FIMMTUDAGUR 7. FEBRÚAR 2002 MORGUNBLAÐIÐ
VÍST er það rétt að
það er dýrt að reka
bæjarfélag eins og
Mosfellsbæ. Í fjár-
hagsáætlun Mosfells-
bæjar fyrir árið 2002
er áætlað að um 1.390
miljónir komi beint úr
vasa þeirra sem borga
útsvör og fasteigna-
skatta til Mosfellsbæj-
ar. Þetta eru um
95,5% þeirra tekna
sem bærinn hefur til
ráðstöfunar. Ert þú,
kæri Mosfellingur,
sáttur við hvernig
þessu fé er varið?
Mér, sem og mörgum öðrum
Mosfellingum, brá illa við þegar
fjölmiðlar greindu frá því fyrir
stuttu, að skuldaviðvörun hefði
verið gefin út á Mosfellsbæ. Því
miður var þetta ekki fyrsta við-
vörun. Við vitum öll sem eitthvað
höfum fylgst með málefnum Mos-
fellsbæjar, að ekki hefur verið far-
ið vel með fjármuni bæjarbúa á síð-
astliðnu kjörtímabili.
Núverandi meiri-
hluti hefur verið með
dylgjur um að sjálf-
stæðismenn muni
skera niður, draga úr
þjónustu eða auka
álögur, komist þeir að
stjórnvölnum. Það er
merkilegt að núver-
andi meirihluti skuli
halda að ekki sé hægt
að vinna að bættri
fjármálastjórn með
öðru móti. Sjálfstæð-
ismenn hafa oft bent á
leiðir til þess. Veltu
því fyrir þér hvaða af-
leiðingar það getur
haft ef sama flokkasamsteypan sit-
ur áfram. Það verður að halda vel á
málum ef ekki á að sökkva enn
dýpra í skuldafenið.
Það er deginum ljósara að laga
þarf til í rekstri bæjarins. Óþarft
er að rifja upp klúðursmál sem
kostað hafa stórfé. Ég skora því á
ykkur, Mosfellingar góðir, að kjósa
sjálfstæðismenn til forystu í Mos-
fellsbæ í næstu sveitarstjórnakosn-
ingum.
Kæru Mosfellingar, takið þátt í
prófkjöri sjálfstæðismanna næsta
laugardag, hinn 9. febrúar. Not-
færið ykkur það lýðræði sem í
prófkjöri felst til að velja í efstu
sæti listans. Ég býð mig fram í eitt
þeirra og heiti ykkur því að vinna
að heilindum að eflingu bæjar-
félagsins með því að koma á ábyrg-
ari stjórn í Mosfellsbæ til fram-
tíðar.
Kæri
Mosfellingur
Guðmundur S.
Pétursson
Höfundur býður sig fram í 1. til 3.
sæti í prófkjöri sjálfstæðismanna
í Mosfellsbæ.
Mosfellsbær
Ég skora á ykkur,
Mosfellingar góðir,
segir Guðmundur S.
Pétursson, að kjósa
sjálfstæðismenn til
forystu í Mosfellsbæ í
næstu sveitarstjórna-
kosningum.
EINS og flestir
aðrir landsmenn höf-
um við Kópavogsbúar
orðið varir við skort á
heilsugæslulæknum.
Af sveitarfélögunum á
höfuðborgarsvæðinu
er ástandið einna lak-
ast í Kópavogi. Fyrir
því eru ýmsar ástæð-
ur sem ekki verða
raktar hér, enda
skiptir mestu máli að
leita viðunandi lausna
á vandamálinu.
Ég sit í stjórn
Heilsugæslustöðva
Kópavogs, þannig að
málið er mér skylt.
Eins og í flestum sveitarfélögum á
landinu eru heilsugæslustöðvarnar
í Kópavogi, sem eru tvær talsins,
reknar af ríkisvaldinu. Heilsu-
gæsla Kópavogs hefur þó sína
sjálfstæðu stjórn sem hefur sam-
starf við Heilsugæslu Reykjavíkur
varðandi rekstur stöðvanna.
Rekstrarlega heyra stöðvarnar
undir heilbrigðisráðuneytið og
fjárveitingar eru ákveðnar á fjár-
lögum.
Til lengri tíma litið tel ég affara-
sælast að flytja málefni heilsu-
gæslunnar til sveitarfélaganna. Ég
er líka þeirrar skoðunar að rétt sé
að gera rekstur stöðvanna sjálf-
stæðari en hann er í dag. Það er
t.d. ekkert sjálfgefið að starfsfólk
heilsugæslustöðva eigi að vera
launþegar hins opinbera. Þarna
eru vissulega tækifæri fyrir einka-
framtak. Ég er sannfærð um að
breytingar á rekstrarformi heilsu-
gæslustöðva muni leiða til þess að
fleiri læknar fái áhuga á þessari
mikilvægu sérgrein.
Ég hef áður vakið
máls á því að þörf er á
þriðju heilsugæslu-
stöðinni í Kópavog.
Málið er aðkallandi og
því liggur beinast við
að taka á leigu eða
kaupa húsnæði sem
þegar er fyrir hendi.
Þriðja stöðin yrði
ágætlega staðsett t.d.
í Salahverfi og gæti
hún þjónað Sala-,
Linda- og Vatnsenda-
hverfi. Að undanförnu
hafa bæjaryfirvöld átt
viðræður við heil-
brigðisyfirvöld í land-
inu um þetta mál.
Vonandi bera þær viðræður þann
árangur að við fáum fljótlega að
sjá þriðju heilsugæslustöðina í
Kópavogi. Þá getum við fjölgað
heimilislæknum í bænum þannig
að allir Kópavogsbúar geti verið
með heimilislækni.
Heilsugæslan
í Kópavogi
Halla
Halldórsdóttir
Höfundur er bæjarfulltrúi og
gefur kost á sér í 2. sæti í prófkjöri
Sjálfstæðisflokksins í Kópavogi.
Kópavogur
Þriðja heilsugæslu-
stöðin, segir Halla
Halldórsdóttir, yrði
ágætlega staðsett t.d. í
Salahverfi og gæti hún
þjónað Sala-, Linda- og
Vatnsendahverfi.
VIÐ þekkjum flest
tilfinninguna, að
standa fyrir framan
hóp af fólki til þess að
segja eitthvað og svo
kemur bara ekkert
upp. Við höfum flest
lent í þessari aðstöðu
eða nánast því.
Ekki er það betra að
sitja á einhverjum
fundi og langa til að
tjá sig. Oftar en ekki
er ekkert verið að
standa upp, þótt séum
ekki sammála því sem
fram fer á fundinum.
Hræðsla við að segja
einhvað rangt og að
aðrir telji það sem sagt er merki
um skort á vitneskju um málið, eða
þaðan af verra, veldur því að sumir
eru ekkert að standa upp á fundum,
þrátt fyrir að þeirra innlegg sé ná-
kvæmlega það sem á vantar.
Þetta er eitthvað sem við flest
lendum í. Ég hef séð fullorðið fólk,
sem aðeins átti að segja nafnið sitt,
frjósa við tilhugsunina að gera það
fyrir framan hóp af fólki.
Ég sjálfur hef verið í þessari að-
stöðu, að geta varla látið út úr mér
orð í pontu, en með æfingunni kom
hugrekkið og sjálfstraustið sem
þurfti. Í dag get ég farið í pontu við
hvaða tækifæri sem er og sagt
nokkur vel valin orð án þess að hafa
mikið fyrir því. Þessar æfingar skil-
uðu mér heimsmeistaratitli í ræðu-
mennsku.
Það gladdi mitt hjarta, þegar
dóttir mín kom til mín í vetur með
verkefni sem var í því falið að hún
ætti að skrifa ræðu sem flytja átti
daginn eftir. Ég setti mig í stell-
ingar og aðstoðaði hana við skrifin,
auk þess sem ég fór í
gegnum nokkur atriði
varðandi ræðu-
mennskuna. Hún
skyldi ávarpa hópinn í
byrjun, byrja ræðuna
sterkt og enda hana
með krafti. Einnig
skyldu hún flytja meg-
inmálið með tilfinn-
ingu.
Daginn eftir kom
hún heim og var
ánægð með pabba
sinn. Það hafði enginn
flutt ræðu eins og hún
og hún hafði fengið
hrós fyrir glæsilegan
flutning. Erfiðið hafði
borgað sig og barnið var ánægt.
Ég fór að hugsa um það hvernig
væri með kennslu í tjáningu í
grunnskólunum. Ræðumennska er
nefnilega ein besta aðferðin til að
kenna börnum að tjá sig og einnig
til að kenna þeim að rökræða á ag-
aðan máta. Það gæti einnig leitt til
þess að krakkarnir noti frekar rök-
ræðuna til að útkljá mál, heldur en
líkamlegar aðferðir.
Í aðalnámskrá útgefinni 1999 má
sjá ýmsar hugmyndir um það, að
ræðumennska eigi heima í skóla-
starfinu án þess þó að minnst sé á
ræðumennsku beint. Þar er meðal
annars sett fram í kaflanum um lífs-
leikni, að eftir að grunnskóla ljúki
eigi nemendur að hafa „öðlast færni
í tjáskiptum og styrkjast þannig í
að tjá og fylgja eftir skoðunum sín-
um, tilfinningum og hugðarefnum“.
Þetta á meðal annars að hjálpa
þeim í að mynda frumleg hugsana-
tengsl, rökrænt mat og ályktunar-
hæfni og gagnrýna hugsun auk
kjarks til að leysa erfið mál.
Með því að setja ræðumennsku
inn sem sérfag í öllum bekkjar-
deildum grunnskóla nálgumst við
þetta takmark á rökréttan og skjót-
an máta. Ræðumennsku má einnig
sjá sem einskonar þverfag sem
væri innifalið í öðrum fögum. Það
er ekkert að því að láta nemendur
rökræða svolítið á ensku eða
dönsku. Dönskukunnátta mín væri
líklega aðeins betri í dag ef ég hefði
fengið að tjá mig á henni á sínum
tíma í stað þess að einungis lesa og
hlusta.
Það er alveg ljóst að ræðu-
mennska getur hjálpað mikið í dag í
grunnskólastarfinu. Leyfum börn-
unum að tjá sig og sjáum hvort að
við höfum ekki upp úr því ánægðari
og áræðnari börn.
Setjum ræðumennsku sem
skyldufag í grunnskóla, með því
komum við til með að sjá fleiri ein-
staklinga ná þeim árangri að geta
staðið upp á fundum og tjáð mein-
ingu sína. Það er nákvæmlega það
sem íslenska ríkið þarf á að halda í
dag; fleiri sem þora að tjá skoðanir
sínar.
Ræðumennska
eykur sjálfstraust
Ingimundur K.
Guðmundsson
Kópavogur
Ræðumennska, segir
Ingimundur K.
Guðmundsson, getur
hjálpað mikið í dag í
grunnskólastarfinu.
Höfundur er kerfisfræðingur og
sækist eftir 5. sætinu í prófkjöri
Sjálfstæðisflokksins í Kópavogi.
www.ingimundur.is
UNDANFARIN ár
hefur átt sér stað mik-
il uppbygging í Kópa-
vogi og hefur íbúum
Kópavogs fjölgað um
nær fimm þúsund frá
áramótum 1998. Þessi
mikla fjölgun íbúa á
ekki aðeins rætur sín-
ar að rekja til þess
góða byggingarsvæðis
fyrir íbúðarhúsnæði,
sem Kópavogur hefur
verið að bjóða upp á,
heldur einnig vegna
þess að á þessu svæði
eru góðar þjónustu-
stofnanir, gott gatna-
kerfi og öflugt at-
vinnulíf. Allir þessir þættir hafa án
efa haft mikil áhrif á viðhorf fólks
þegar það ákveður hvar það vill
byggja upp framtíðarheimili sín.
Þjónustustofnanir
Í Kópavogi hefur gífurlegum
fjármunum verið varið í uppbygg-
ingu þjónustustofnana.
Verið er að ljúka við íþróttasal
Lindaskóla og fyrsti áfangi Salar-
skóla tók til starfa s.l. haust. Opn-
aðir hafa verið fjórir nýir leikskól-
ar og bygging fimmta leikskólans,
sem er í Salarhverfi, er langt kom-
inn en hann tekur til starfa nú í
vor. Nú er verið að undirbúa opnun
nýs útibús Bókasafns Kópavogs
sem verður í Lindaskóla, en aðal-
bókasafnið verður flutt í Menning-
armiðstöðina í vor. Fá sveitarfélög
á landinu geta státað af jafn blóm-
legu menningarlífi og Kópavogur
og er það ekki síst að
þakka þeim menning-
armusterum, Salnum
og Gerðarsafni, sem
reist hafa verið í tíð
núverandi meirihluta.
Í Kópavogi eru rekin
tvö félagsheimili fyrir
starfsemi eldri borg-
ara, í Gjábakka og
Gullsmára. Ný álma
við Hjúkrunarheimilið
Sunnuhlíð var vígð s.l.
haust og þá fengu
Sunnuhlíðarsamtökin
veglegan styrk frá
bænum til að standa
undir framkvæmda-
kostnaði.
Íþróttamannvirki
Gífurlegt átak er verið að gera í
íþróttamálum bæjarins. Fyrir utan
dyggan stuðning bæjarins við
Breiðablik og HK er nú verið að
byggja fjölnota íþróttahús í Smár-
anum sem tekur til starfa í vor.
Þetta mikla mannvirki verður án
efa mikil lyftistöng fyrir allt
íþróttastaf í bænum. Jafnframt er
verið að byggja nýtt íþróttahús og
sundlaug í Salarhverfi. Verið er að
vinna að því að ljúka við 18 holu
golfvöll sem er samstarfsverkefni
Kópavogs og Garðabæjar. Einnig
er hafinn undirbúningur að níu
holu golfvelli í landi Kópavogs.
Þegar hann verður tekinn í notkun
verður Golfklúbbur Kópavogs og
Garðabæjar, GKG, með tuttugu og
sjö holu völl sem verður þá einn af
stærstu golfvöllum landsins.
Öflugt atvinnulíf
Í Kópavogsdalnum, austan og
vestan Reykjanesbrautar í hinni
svo kölluðu ,,Miðju“, hefur risið eitt
öflugasta atvinnusvæði á landinu.
Miðjan er í miðju svæðis sem telur
um 150 þúsund íbúa sem er tengt
nýju og öflugu gagnkerfi. Bæjaryf-
irvöld hafa skipulagt svæðið með
þarfir fyrirtækja og íbúanna í
huga. Jafnframt eru gamalgróin at-
vinnusvæði, t.d. í Smiðjuhverfi og á
miðbæjarsvæðinu í Hamraborg, en
þar starfa hundruð fyrirtækja.
Þessi mikla gróska í atvinnulífi
Kópavogs sýnir og sannar að bær-
inn er ekki bara svefnbær út frá
Reykjavík heldur er þar blómlegt
atvinnulíf sem veitir tugum þús-
unda fólks atvinnu.
Bær framtíðar
Með framtakssemi, bjartri fram-
tíðarsýn og metnaðarfullu skipu-
lagi hefur stjórnvöldum í Kópavogi
lánast að gjörbylta ímynd bæjarins
á aðeins örfáum árum. Nú er Kóp-
vogur eitt eftirsóttasta íbúasvæði
landsins og atvinnulífið blómstrar.
Kópavogur er því bær bjartrar og
blómlegrar framtíðar bæði fyrir
íbúana og atvinnulífið.
Sem bæjarfulltrúi Kópavogs hef
ég staðið að þessari uppbyggingu
og eflingu þjónustustofnana bæj-
arins. Ég bið um stuðning bæjar-
búa í prófkjöri Sjálfstæðisflokksins
í eitt af efstu sætum listans til að fá
tækifæri til að vinna áfram að mál-
efnum bæjarins og gera Kópavog
að enn öflugri bæ.
Uppgangur er
á öllum sviðum
í bæjarfélaginu
Sigurrós
Þorgrímsdóttir
Kópavogur
Kópavogur, segir Sig-
urrós Þorgrímsdóttir,
er bær bjartrar og
blómlegrar framtíðar.
Höfundur er bæjarfulltrúi.