Morgunblaðið - 06.04.2002, Blaðsíða 56

56 LAUGARDAGUR 6. APRÍL 2002 MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
MAGNÚS Kristinsson virðist vera
áhugamaður um sjávarútvegsmál en
ekki síður um málefni íþróttahreyf-
ingarinnar, ef marka má grein hans í
Morgunblaðinu laugardaginn 23.
mars. Morgunblaðsgrein Ellerts B.
Schram frá 9. mars verður honum
þar tilefni til að viðra hugsun sína um
bæði þessi málefni. Grein Ellerts
fjallaði um frumvarp sjávarútvegs-
ráðherra um veiðileyfagjald. „Höf-
undur er áhugamaður um fiskveiði-
stjórn“ stóð þar og verður það varla
af honum skafið. Með greininni birt-
ist ljósmynd af höfundi.
„Glámskyggn forseti“ er fyrirsögn
á grein Magnúsar. Sýnilega röskur
maður í aðhlátri og skætingi, Magn-
ús, og kann á því lagið að gera jafnvel
starfsheiti manns að uppnefni. Hann
nefnir Ellert einu sinni með skírnar-
nafni og til þess að verða nú ekki stað-
inn að neinni væmni verður það hjá
honum „… hann Ellert B. Schram“.
Titlar hann forseta ÍSÍ í sömu setn-
ingu og kallar hann forsetann eftir
það. Svo nefndan telur hann sig ekki
þurfa að vanda við hann meðulin. Það
á Magnús að mestu leyti við sjálfan
sig. Hins vegar er ástæða til að taka
málefnalega á aðalefni blaðagreinar
hans, sólgleraugum nokkrum sem
hann telur áríðandi að áhugafólk um
fiskveiðistjórnun og íþróttir sé upp-
lýst um. Því miður hefur hann orðið
að láta sér nægja einar samar getgát-
ur sínar um þennan mikilvæga þátt
málsins en kemst þó ótrúlega nærri
sannleikanum með því móti, eins og
lesendur munu sjá hér á eftir.
„Forsetinn“ hafði verið með sól-
gleraugu á myndinni sem Morgun-
blaðið birti með greininni hans hinn 9.
mars, upplýsir Magnús. Af því tilefni
eigum við þess kost að kynnast skoð-
unum Magnúsar á því að vera með
sólgleraugu á ljósmynd. Líka fáum
við að fylgjast með hvernig hann af
skarpskyggni sinni kemst næstum að
því hvar slík mynd muni vera tekin.
„Sennilega er myndin tekin í útlönd-
um,“ skrifar hann í grein sinni um
fiskveiðistjórnunarkerfið og íþrótta-
hreyfinguna. Mjög röklega til getið ...
„Forsetinn“ er með sólgleraugu á
myndinni og Magnús hefur fundið út
að fólk setur upp sólgleraugun sín í
útlöndum. „Sennilega […] á ein-
hverju íþróttaþingi, á knattspyrnu-
leik eða ólympíufundi, enda er forset-
inn oft erlendis í brýnum erindum
íþróttahreyfingarinnar,“ ályktar
Magnús enn og hittir þar naglann
nánast beint á höfuðið. Hann virðist
djúpt innlifaður í persónu „forsetans“
eins og unglingur í rokkstjörnu – bú-
inn að lesa allar greinarnar hans um
fiskveiðistjórnunarkerfið og ef maður
leyfði sér nú líka að draga ályktanir
er hann sennilega búinn að klippa út
myndirnar af þessu átrúnaðargoði
sínu og líma upp á vegg í svefnher-
berginu.
Af því að Magnús telur réttilega að
ljósmynd af manni með sólgleraugu
sé þungamiðjan í málefnum sjávar-
útvegs og íþrótta er brýnt að upplýsa
að umrædd mynd af „forsetanum“ er
klippt út úr stærri, óbirtri frétta-
mynd í safni Morgunblaðsins. Á
þeirri mynd gefur að líta fleira fólk
með sólgleraugu en Magnús hefur
trúlega áður séð á einni ljósmynd.
Myndina tók ljósmyndari Morgun-
blaðsins, Sverrir Vilhelmsson, í Sidn-
ey 23. sept. 2000. Hún er af „forset-
anum“ ásamt fleirum að fylgjast með
skotfimi Alfreðs Karls Alfreðssonar á
fyrri keppnisdegi hans á Ólympíu-
leikunum. Allir með sólgleraugu og
meðal þeirra einn „formaður“ meira
að segja, ekki í útvegsbændafélagi,
en „formaður“ samt: Halldór Axels-
son, formaður Skotsambands Ís-
lands.
Það var semsagt á Ólympíuleikum
en ekki ólympíufundi sem myndin af
„forsetanum“ var tekin og munar
auðvitað sama og engu. Þar með er
aðalatriðið í grein Magnúsar komið á
hreint og málefnaleg framlegð henn-
ar til umræðunnar um íþróttir og
sjávarútveg þar með líka. Þó er
ómaksins vert að lesa grein Magn-
úsar til enda og fá upplýst að sumir
nýliðar í útgerð hafa víst svindlað á
sjómönnum, hent fiski fyrir borð og
landað framhjá vigt. Kannski smá-
munir miðað við að vera með sólgler-
augu á ljósmynd, en mikilvægt samt.
En svo eru þarna einhver dulkóðuð
skilaboð sem maður veit ekki hverj-
um eru ætluð eða hvað merkja:
Íþróttahreyfingunni veiti ekki af
„velvilja útgerðarfyrirtækjanna“
stendur þar. Skilur þetta einhver?
Eftirminnilegast fyrir lesandann
verður eflaust þetta ljúfsára ljóð sem
ber fyrir í u.þ.b. miðri greininni og er
að skilja að sé eftir Magnús sjálfan.
Það er svona: „Í sjávarútvegi geta
þeir hafið útgerð sem eiga bát og hafa
aðgang að kvóta.“
Er ekki sjálfgefið að þetta verði
sjóferðarbæn þeirra sem ekki fengu
af gjafakvótanum?
GUNNLAUGUR SIGURÐSSON,
lektor við Kennaraháskóla
Íslands.
Sólgleraugu
og þjóðmál
Frá Gunnlaugi Sigurðssyni:
JÓN Ármann Héðinsson skrifar
ágætt bréf í Morgunblaðið 4. apríl.
Ég get svo sannarlega tekið undir
með honum, að friða Snæfellsjökul
eins og mögulegt er. Þar sem ég er
uppalin „Undir jökli“ er mér mjög
annt um verndun þessa svæðis. Þeg-
ar umræða um þjóðgarð undir jökli
hófst, ræddi ég við bróður minn
Björn, sem einnig er mikill verndar-
sinni. Við vorum sammála um að
fyrrum Breiðuvíkurhreppur yrði all-
ur tekinn undir þjóðgarð, þar með
yrði Búðahraun og ströndin vesturúr
betur varðveitt og allar aðrar nátt-
úruperlur.
Ég skrifaði nefndinni, sem um
þetta fjallaði og lagði þetta til og til
viðbótar bauð ég jörðina Stóra-Kamb
undir höfuðstöðvar Þjóðgarðs.
Engin viðbrögð fékk ég, en hvern-
ig væri að stækka þjóðgarðinn áður
en það er orðið of seint.
Snæfellingar mega ekki gleyma
því, að mestu verðmæti þeirra felast í
hinni óviðjafnanlegu fegurð svæðis-
ins.
SVEINN INDRIÐASON,
Þingaseli 9, Reykjavík.
Snæfellsnes – þjóðgarður
Frá Sveini Indriðasyni: