Vísir - 05.07.1980, Blaðsíða 15

Laugardagur 5. júli 1980.
Blendax
Toothpaste
protects agairat pwtodósstet

Anti-Plaque
Efcwnstes pfcoie inhttats its new ifitnsitw' Iw 12 fcuts
SUNNUDAGS
BLADID
nýtt og stœrra
UOBVIUINN
nú kemur helgarlesningin
á laugardagsmorgni
Áskriftarsími 81333
DIÓDVIUINN
StjórnarráðshúsiO I Sucre i Bolivfu.
MÝTT frá Blendax MÝTT
Tannkremið sem varnar tannsteinsmyndun
Til fundar við Dario Fo:
„Aö segja þad
sem þarf med
grini, háöi og gleði
99
„Óskirnar
fljúga víða
Steinunn Jóhannesdóttir skrifar.
'
„Mér datt það í hug”
Einkabillinn —
r
Ofreskja eða
þarfasti þjónninn?
KRONAN
OG ÉG ERUM
MIKLAR VINKONUR
Viðtal við Rósu Ingólfsdóttur.
Ferðabúnaður
í bílinn
Titicaca-vatniö liggur hæst allra vatna I heiminum.
nú er nóg komift af gamninu. Ég
segi hláturlaust i fullri alvöru
sannleika og hreinleika, a6 ég sný
aldrei framar aftur til yöar. A6
þér eruö engilsaxneskur og ég
hei6ingi er stærsta andlega
hindrunin. Þa6 a6 ég elska annan
er þó ennþá sterkari ástæ&a. Þér
sjáiö hve skynsemi min er
heilbrigö?
Oumbreytanleg, yöar Manuela.”
Eftir aö þetta bréf hafði veriö
ritaö ákvaö Manuela aö fylgja
Bolivar i bliöu og striöu, I sigri og
ósigri.
Vildi ekki forsetatign
í Perti voru margir meöal
hinna ráöandi stétta sem óskuöu
einveldis, heimsveldis Andanes,
meö Bolivar i hásæti. Eftir sigr-
ana I Pertl reyndi þingiö I Bogotá i
sjötta sinn aö telja hann á aö
veröa forseti. Bolivar haföi jafn-
litiö sótt I þaö embætti, sem aö
öölast konungstign. Hann var og
vildi halda fram aö vera annaö
meira, E1 Libertador.
Fjóröa september 1826 hverfur
Bolivar frá Lima, þá er hann á
tindi veldis sins, en ill hugboö
sækja á hann. Orörómur á kreiki
um aö hershöföingjar hans i
Venezuela, Los caudrillos, væru i
þann veginn aö ráöast hver á aö-
ra. leinni af sinum snjöllu ræöum
varpar hann fram þessum
beiskjufullu oröum:
„Megi landiö losna viö skelf-
ingar stjórnleysisins
„Kviöi hans var ekki ástæöu-
laus. En áöur en ósköpin dundu
yfir, fékk hann þó aö njóta sveita-
lifsins skammt frá Bogotá ásamt
Manuelu. Þar stunduöu þau dýra-
veiöarog buöu vinum sinum heim
til sin.
En þaö fór eins og vant er. 1
baráttunni viö sameiginlegan
óvin, Spánverja, höföu
Amerikanar haldiö hópinn. En
þeir voru ekki fyrr orönir sjálf-
stæöir en þeir fóru aö berjast um
völdin sin á milli. Aö lokum voru
þeir I þann veginn aö mynda
samsæri gegn Bolivar sjálfum,
undir forystu hans gömlu vopna-
bræöra, þeirra Santanders og
Padilla.
Bjargaði Bolivar
Siöla kvölds, þegar Simon og
Manuela voru gengin til hvilu,
ruddust samsærismennimir til
bilstaöar þeirra. Bolivar þaut á
fætur og greip vopn I hönd, búinn
til aö berjast. En þá sá Manuela
til hvaöa brag&s skyldi taka og
tókst aö ýta honum Ut um opinn
blugga. Aö þvi bUnu var hUn
viöbUin aö mæta einsömul hinum
vopnaöa skara og tala viö þá I
sannfærandi oröum aö Bolivar
væri ekki I borginni. A meöan
tókst honum aö komast undan
ásamt dygg&arþjóni slnum, José
Palacio, og finna fylgsni undir
brU, sem lá fyrir fljótiö Rio San
Augustin. Þar heyröu þeir sam-
særismennina hrópa af öllum lifs
og sálarkröftum: „Lifi
Santander. Drepum Bolivar.”
Þaö var snjallræöi Manuelu aö
þakka aö E1 Livertador var á lifi
og gat ráöiö niöurlögum óvinarins
i þetta skiptiö eftir aö hann haföi
fengiö dálitiö ráörUm.
Andaðist einn
NU var þess skammt aö biöa aö
herferöum Bolivars væri lokiö.
Heilsa hans stóö á völtum fótum
og haföi raunar lengi gert. Hann
þjáöist af berklum i æ rikara
mæli. Beiskjan yfir sundurlyndi
og undirferli fornra samherja
eyddu vonum hans um aö draum-
urinn um Stór-Kólumbiu fengi aö
rætast. Enn einu sinni neyddist
hanntil aö yfirgefa Manuelu. Þau
sáust ekki framar. Eins og
kunnugt er, andaöist drauma-
maöurinn mikli og frelsishetjan I
Santa Mara. Einmana var hann
eins og Napóleon á St. Helena.
Hanuela komst aldrei aö dánar-
be&i hans. Þetta geröist 1830.
Eftir aö Bolivar var dáinn bauö
Dr. Thorne, fyrrverandi eigin-
maöur Manuelu, henni eign sina
og fjárhaldslegan stuöning, en
hún neitaöi aö þiggja nokkra
hjálp. Manuela settist aö 1 smá-
bænum Paita, á strönd Perú, þar
sem hún liföi mjög óbrotnu lifi og
vann fyrir sér I tóbaksverslun.
HUn ornaöi sér viö minningarnar
og var Bolivar trU. Rikisstjórnin
komst slöar aö þvi hvar hUn bjó,
og sæmdi hana heiöursmerki og
veitti henni rifleg eftirlaun.
Þaö var I PaUta sem Garibaldi
kynntist henni 1858. Þá var hUn
oröin roskin og biluö á heilsu, en
þrátt fyrir þaö hreyfst hann af
henni.
Þaö er hressandi enn i dag aö
lesa um Manuelu Láenz. örlögin
höföufært henni mikilmenni, sem
vert var aö leggja mikiö I sölurn-
ar fyrir. Saga þeirra Bolivars og
Manuleu mun lengi lifa.
Fæst á bensínstöóvum Shell
Olíufélagið Skeljungur h.f.
SmáwöoxJeid- Heidsölubirgóir
s'mi 81722