Morgunblaðið - 02.03.2003, Blaðsíða 21

megi á barinn.
Reyndar hefur Ben Affleck átt við
áfengisvandamál að stríða og það
var annar leikaraalki, Charlie Sheen,
sem kom honum í meðferð árið
2001. Svo vill líka til að faðir
Afflecks, sem er af skoskum ætt-
um, starfaði sem meðferð-
arráðgjafi. Móðirin er hins vegar
kennari; hún er af írskum ættum
og er skilin við Skotann. Á meðan
allt lék í lyndi ólu þau Benjamin
Geza Affleck og yngri bróður hans,
Casey Affleck, sem einnig er leikari,
upp í Cambridge, Massachusetts.
Ben vildi alla tíð verða leikari.
Barn að aldri lék hann í auglýs-
ingu fyrir Burger King og 8 ára
fékk hann aðalhlutverk í sjón-
varpssyrpu með ívafi líffræði-
fræðslu, The Voyage of Mimi. Um
svipað leyti kynntist hann tíu ára
strák sem hét Matt Damon og bjó
neðar í götunni. Þeir urðu bestu
vinir, voru saman í íþróttum og á
leiklistarnámskeiðum og urðu síð-
ar samstarfsmenn. Affleck reyndi
fyrir sér í framhaldsmenntun en
uppgötvaði fljótlega að leiklistin
átti hug hans allan. Hann hélt því
til Hollywood og fékk einkum
hlutverk í sjónvarpsmyndum uns
hann hélt innreið sína í óháða
kvikmyndageirann árið 1993, þá
21 árs að aldri, með því að leika
smáhlutverk í skólakrakkadrama
Richards Linklater Dazed and
Confused. Tveimur árum síðar
hækkaði nafn hans á leikaralist-
anum með Mallrats og gagnrýn-
endur fóru að veita þessum unga
og myndarlega leikara athygli.
Þeir Affleck-bræður bjuggu á
þessum tíma saman í íbúð með
Matt Damon. Ben og Matt voru orðnir
þreyttir á að basla á jaðrinum og
vera hafnað þegar þeir sóttu um
hlutverk í Hollywoodsmiðjunni
svo þeir tóku sig til og skrifuðu
kvikmyndahandrit sem gerði ráð
fyrir þeim sjálfum í aðalhlutverk-
unum og fjallaði um stærð-
fræðisnilligáfu undir yfirborði
hversdagsleika. Handritið gekk
manna á milli í draumaverksmiðj-
unni um hríð; flestum leist vel á
það en voru ekki tilbúnir til að
veita höfundunum fullt listrænt
frelsi við framkvæmdina. Með lið-
sinni leikstjóranna Kevins Smith og
Gus van Sant tókst þó að fá Mira-
max-félagið til verksins. Van Sant
leikstýrði myndinni og allir aðilar
höfðu góðan sóma af Good Will
Hunting.
Óskarsverðlaun fyrir besta
handrit opnuðu þeim Affleck og
Damon tækifæri í Hollywood sem
enn sér ekki fyrir endann á. Tak-
ist Ben Affleck að rækta þá hæfi-
leika sem hann sýndi í t.d.
Changing Lanes og lýsa brestum
í ímynd glæsimennisins, fötlun
hins fullkomna, gæti verið að
vænta forvitnilegra verka frá
honum.
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 2. MARS 2003 B 21
bíó
STJÖRNUR eru eðli málsinssamkvæmt uppi á himnafest-ingunni. Þar skína þær og
blika til okkar dauðlegra manna sem
megum auðvitað þakka fyrir að njóta
ljómans og birtunnar sem frá þeim
stafar. Og eðli málsins samkvæmt er
ekki óeðlilegt að stjörnurnar líti nið-
ur á okkur um leið og við lítum upp
til þeirra.
Mér datt þessi speki í hug þegar
ég las frásögn blaðamanns hins
breska The Observer af fundi hennar
með bandarísku stjörnunni Söndru
Bullock. Hún segir sínar farir ekki
sléttar, því Sandra Bullock hafi alls ekki
verið sú elskulega, glaðlega, sjarm-
erandi og siðmenntaða kona sem
blaðamaðurinn hafði lesið að hún
væri. Nei, þvert á móti var hún dóna-
leg. Blaðamaðurinn var að taka
kynningarviðtal vegna frumsýningar
á Two Weeks Notice, enn einni róm-
antísku gamanmyndinni sem leik-
konan framleiðir og leikur í á móti
Hugh Grant. En Bullock hafði greinilega
engan áhuga á að tala við hana og
virtist gera það af tómri tilneyddri
skyldurækni vegna myndarinnar.
Hún leit helst ekki upp úr kaffiboll-
anum sem hún „sötraði úr með há-
vaða“, skrifar blaðamaður The Ob-
server og skírir leikkonuna Miss
Uncongeniality, ungfrú Óvinsamleg,
öfugt við mynd hennar Miss Congen-
iality. „Ég velti fyrir mér hvort ég
hafi gert eitthvað til að móðga hana.
Eins og að anda,“ skrifar hún, bæði
sjokkeruð og hneyksluð.
Þarna hrynur öll vel hönnuð
ímyndarsmíð Söndru Bullock í einu vet-
fangi og einu viðtali. Og svona leyfa
blaðamenn „úti í hinum stóra heimi“
sér að fjalla um viðmælendur sína;
þeir lýsa þeim eins og þeir koma fyr-
ir sjónir, ekki eins og ímyndin hefur
verið hönnuð gegnum tíðina og taka
ekkert tillit til að þeir hafi hugs-
anlega verið illa sofnir, timbraðir,
slæmir í maganum, að berjast við
þunglyndi eða önnur vandamál í
einkalífinu. Nei, stjörnur sem geta
ekki skinið og blikað í viðtölum eru
ekki aðeins venjulegt fólk; þær eru
dónar. Íslenskir blaðamenn sem slíkt
skrifuðu myndu nú ekki kemba hær-
urnar í starfi.
Svo vill til að ég var að ljúka við
lestur æviminninga eins helsta kvik-
myndagagnrýnanda og sjónvarps-
manns Breta, Barrys Norman. Hann
hefur á löngum ferli tekið ótal viðtöl
við stjörnurnar og ber þeim misjafna
sögu. Laurence Olivier fær loflega um-
sögn, dittó Richard Burton, sem var
skemmtilegur drykkjufélagi, og
Elizabeth Taylor, sem bjargaði Norman
úr vandræðalegum kringumstæðum,
og Anthony Hopkins sem var séntil-
mennskan uppmáluð. Ekki svo með
t.d. Peter Sellers, sem virðist hafa verið
hálfgalinn og laug upp á Norman þeg-
ar það hentaði honum en reyndi að
nota hann þegar það hentaði. John
Wayne virðist hafa verið illa upplýstur
ruddi sem svolgraði börbon í við-
tölum og brást svo ókvæða við gagn-
rýnum spurningum að minnstu mun-
aði að hann gengi í skrokk á
spyrlinum. Robert DeNiro var svo dóna-
legur að hann lét Norman bíða eftir
sér í heila klukkustund, var þurr á
manninn og lítt gefandi í svörum,
sem flest voru eitt atkvæði. Þegar
hann fékk spurningu sem honum lík-
aði ekki brást hann hinn versti við.
Madonna hafði látið Norman og tökulið
hans bíða í klukkutíma og fjörutíu
mínútur þegar spyrillinn vakti at-
hygli á því við kynningarfulltrúa
hennar. „Ja, hérna,“ sagði fulltrúinn
og fitjaði upp á nefið. „Ég er alls ekki
viss um að ég vilji koma með lista-
manninn inn í þetta fjandsamlega
andrúmsloft.“ Annar aðstoðarmaður
Madonnu bætti við hneykslaður: „En
Madonna er stjarna …“
Ekkert varð úr þessu viðtali því
Barry Norman lét ekki bjóða sér dóna-
skap, jafnvel þótt um „stjörnu“ væri
að ræða.
Sjálfur hef ég aldrei orðið fyrir
dónaskap frá stjörnu. En ég er viss
um að stjörnudýrkun er á svo háu
stigi hjá sumum að þeir vildu frekar
fá dónaskap heldur en ekkert úr
slíkri átt. „Vá, Madonna skyrpti á mig!
En guðdómlegt!“
Auður og frægð, máttur og völd,
eru skilyrði þess að geta hegðað sér
eins og manni sýnist og án tillits til
annars fólks. Þannig er hægt að
kaupa guðdóminn, en ekki siðmennt-
ina.
Bara dónar
„Öll erum við fædd sjarmerandi, fersk og
hnyttin en verðum að öðlast siðmenntun
áður en við teljumst fær um að taka þátt
í samfélaginu,“ sagði siðameistarinn.
Stundum kemst á legg fólk sem telur sig
hins vegar yfir siðmenntun hafið og eru
áhöld um hvort hafi fæðst sjarmerandi,
ferskt og hnyttið. Oft flokkast það undir
kvikmyndastjörnur, poppstjörnur, tísku-
stjörnur, fjölmiðlastjörnur og pólitískar
stjörnur.
SJÓNARHORN
Árni Þórarinsson
Sandra Bullock: Miss
Uncongeniality?
Robert De Niro:
Hundleiðinlegur?
Peter Sellers:
Lygalaupur?
LEIKSTJÓRINN Spike Jonze
og handritshöfundurinn Charlie
Kaufman (Being John Malkov-
ich) eru heilinn á bak við bíó-
myndina Adaptation, sem
frumsýnd verður hérlendis fljót-
lega. Í Adaptation fer Nicolas
Cage með hlutverk tvíbura-
bræðra, sem báðir eru handrits-
höfundar. Annar er að semja
dæmigert Hollywood-handrit en
hinn er að semja listrænt hand-
rit. Myndin fjallar síðan um sál-
arangist, vangaveltur um kynlíf
og annan þankagang daglegs
lífs. Í öðrum helstu hlutverkum
eru: Meryl Streep, Chris Cooper,
Rheagan Wallace, Jane Adams,
Lynn Court, Brian Cox, John
Cusack og John Etter.
Sálarangist
tvíbura-
bræðra
Adaptation: Nicolas Cage.
Fæst í apótekum
og lyfjaverslunum
ER NEFIÐ STÍFLAÐ?
STERIMAR
er náttúrulegur
nefúði sem losar stíflur
og léttir öndun.
Fyrir 0-99 ára.
Kópavogi:
Smáralind,
sími 562 9701.
Akureyri:
Hafnarstræti 91-93,
2. hæð, sími 663 1224.
Bókamarkaður
Félags íslenskra
bókaútgefenda
h
in
n
e
in
i s
an
ni
bók
amarkaður
Þ
Ö
K
K
U
M
frá
b
æ
ra
r við
tö
ku
rlokum
í kvöld kl. 19
að ári liðnu
Næsta tækifæri
Athugaðu!
ótrúlegt
verð