Morgunblaðið - 13.06.2003, Síða 36

MINNINGAR
36 FÖSTUDAGUR 13. JÚNÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Birgir Antonssonrafvirkjameistari
fæddist á Akureyri 9.
nóvember 1940.
Hann varð bráð-
kvaddur á heimili
sínu í Kópavogi 2.
júní síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Anton Ólason, f. 9.
júní 1919 í Reykjavík,
d. í Reykjavík 13. jan-
úar 1998, og Krist-
jana Valdemarsdótt-
ir, f. 30. nóvember
1916 í Veisuseli í
Fnjóskadal, d. í
Reykjavík 7. ágúst 2000. Systkini
Birgis eru Valborg, f. 11. janúar
1946, d. 13. mars 2001, og Óli, f.
17. júní 1947.
Birgir var kvæntur Guðrúnu
Emilíu Guðnadóttur, f, 2. nóvem-
ber 1942 í Reykjavík. Þau skildu.
Barn þeirra er 1) Halldóra, f. 4.
desember 1961 og á hún tvö börn,
tvíburana Sigrúnu Leu og Guð-
rúnu Emilíu, f. 22. maí 1991. Á
Þórshöfn kynntist Birgir Krist-
rúnu Baldursdóttur ljósmóður, f.
8. nóvember 1938 í Garði í Þist-
ilfirði, d. 5. maí 1989 á Akureyri,
og hófu þau þar sinn búskap.
Birgir og Kristrún eignuðust fjög-
ur börn. Þau eru: 2) Baldur Óli, f.
2. maí 1965, d. 13. september
1972. 3) Börkur, f. 23. ágúst 1966,
sambýliskona hans er Hrafnhild-
ur Óladóttir. Börn þeirra eru: a)
Bryndís Björk, f. 3.
nóvember 1986, unn-
usti hennar er Jó-
hann Helgason, f. 19.
apríl 1984. b) Krist-
rún Ösp, f. 3. júní
1990. c) Baldur Óli, f.
27. desember 1994.
4) Hlynur, f. 22. jan-
úar 1968, eiginkona
hans er Inga Huld
Pálsdóttir. Börn
þeirra eru: a) Laufey
Elísa, f. 29. ágúst
1993. b) Lillý Rut, f.
18. janúar 1997. c)
Birgir Ómar, f. 17.
apríl 2001. 5) Kristjana Ösp, f. 13.
mars 1973, eiginmaður hennar er
Áskell Þór Gíslason og barn
þeirra er Hilma Ösp, f. 11. febrúar
2000.
Sambýliskona Birgis síðustu
tólf ár var Jóna Fjalldal hjúkrun-
arfræðingur f. 28. september
1943. Jóna á þrjá uppkomna syni
og sex barnabörn.
Birgir var rafvirkjameistari og
starfaði við þá iðn alla sína starfs-
ævi. Hann var verktaki um árabil
og einn af stofnendum Norður-
ljósa á Akureyri. Undanfarin ár
hefur hann séð um uppsetningu
og viðhald á veðurathugunar-
stöðvum á þjóðvegum landsins
fyrir Vegagerð ríkisins.
Útför Birgis fer fram frá Gler-
árkirkju á Akureyri í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
Elsku pabbi. Það sem berst um í
brjósti mér núna þessa dagana eru
ekki tilfinningar sem auðvelt er að
koma frá sér á blað. Það var ekki
auðvelt að alast upp aðskilin frá þér
stóran part æsku minnar og í raun
ekki þekkja þig, pabbi minn, en það
samband sem við vorum búin að þróa
með okkur hin síðari ár var mér allt.
Þú varst yndislegur og góður pabbi
og afi stelpnanna minna. Og það að
þú sért nú horfinn úr lífi mínu aftur
er eins og að gefa litlu barni ís og
taka hann svo af því aftur. En það
sem er mér kærast í minningunni
eru bréfin sem þú skrifaðir mér allt-
af þegar ég var krakki, þau geymi ég
vel. Stelpunum þótti líka ákaflega
vænt um þig og elskuðu það þegar
þú komst í heimsókn til okkar vestur
og/eða þegar við hittumst fyrir sunn-
an. Þegar þú komst til okkar fyrir
stuttu grunaði okkur ekki að það
væri í síðasta sinn sem við sæjum
þig. Andlát þitt bar brátt að og að
kveðja þig núna er ógerlegt því að í
huga okkar ertu hér ennþá. Megi
góður guð blessa okkur öll. Elsku
pabbi, takk fyrir allt og allt, við elsk-
um þig.
Halldóra, Guðrún Emilía
og Sigrún Lea.
Birgir Antonsson var hraust-
menni, vinnuþjarkur sem aldrei
kenndi sér meins, og því kom andlát
hans í opna skjöldu.
Kynni okkar hófust fyrir rúmum
12 árum er hann hóf samband við
móður okkar. Með okkur tókst strax
mikil vinátta, enda sáum við fljótt að
þar var á ferð einstaklega traustur
maður sem jafnframt var mikið ljúf-
menni. Traust handtak var eitt af að-
alsmerkjum Birgis. Birgir var ekki
mikið fyrir að ræða málin, en verk
hans töluðu þeim mun meira. Hann
reyndist okkur bræðrum og fjöl-
skyldum okkar afar vel. Hann var
hugulsamur og ávallt reiðubúinn að
rétta fram hjálparhönd.
Birgir var börnum okkar sem afi,
enda kölluðu þau hann afa Bigga.
Hans rólega og yfirvegaða fram-
koma heillaði þau og laðaði að hon-
um. Hann undi sér afar vel með þeim
og veitti þeim ást og hlýju. Hann lék
sér með þeim og horfði á teikni-
myndir með þeim, og mátti þá ekki á
milli sjá hvort hann eða börnin
skemmtu sér betur.
Í starfi sínu var Birgir á sífelldu
ferðalagi um landið. Hann þekkti
landið því vel og hafði gaman af úti-
veru og öllu sem tengdist nátt-
úrunni. Jeppaferðir um óbyggðir
landsins var vaxandi áhugamál. Þar,
sem og í öðrum ferðum, var hann
góður ferðafélagi og miðlaði þekk-
ingu sinni á skemmtilegan máta.
Hann var vel lesinn, einn af þeim
sem ávallt eru að lesa sér til fróð-
leiks, ýmist til gagns eða gamans.
Hann var líka húmoristi, með lúmsk-
an húmor, sem hann fékk reglulega
útrás fyrir, t.d. með árlegum lestri
Góða dátans Svejk.
Sælureitur hans var sumarbústað-
urinn Miðbær í Hvalfirði. Þar dvaldi
hann eins oft og hann mögulega gat.
Í Miðbæ var hann á heimavelli, í nán-
um tengslum við náttúruna. Þar
ræktaði hann sitt land af miklum
myndarskap og gjörþekkti hverja
þúfu. Hann hélt nákvæmt bókhald
um vöxt og viðgang gróðursins.
Hann þekkti vel fuglalífið á svæðinu
og hafði áunnið sér traust nokkurra
fuglapara sem hann þekkti orðið eins
og vini sína.
Við viljum þakka Birgi allt sem
hann gerði fyrir okkur, og ekki síst
viljum við þakka honum fyrir allt
sem hann gerði fyrir móður okkar.
Birgir var móður okkar hinn full-
komni félagi. Hann var henni ein-
staklega góður og studdi hana og
styrkti í þau tólf ár sem þau áttu
samleið.
Við vottum móður okkar, börnum
Birgis og fjölskyldum þeirra okkar
innilegustu samúð og biðjum góðan
Guð að styrkja þau á þessum erfiðu
tímamótum.
Halldór, Birgir Örn,
Þorvaldur Örn og fjölskyldur.
Þegar þessi orð eru skrifuð sitjum
við hér saman í Miðbæ, sumarbústað
fjölskyldunnar, og minnumst yndis-
legs tengdaföður, Birgis Antonsson-
ar. Það var einmitt hér sem honum
leið best og hafði fest rætur. Oft
heyrðum við hann tala um að hann
þyrfti að komast í Miðbæ til að hvíla
sig og komast í kyrrðina. Einhvern
veginn efumst við um að hann hafi
setið lengi með tærnar upp í loftið
því að hann var alltaf að dytta að bú-
staðnum og gróðursetja plöntur svo
að eitthvað sé nefnt. Já, bústaðurinn
í Hvalfirðinum var hans unaðsreitur.
Það átti einstaklega vel við Birgi að
dveljast hér enda hægur og rólyndur
maður og kunni því vel að hvíla sig á
skarkala höfuðborgarinnar. Þau orð
sem koma upp í huga okkar og lýsa
Birgi eru hlýja, ósérhlífni, dugnaður
og styrkur en hann var fyrst og
fremst sannkallaður öðlingur. Hann
hafði ekki hátt en sýndi hug sinn í
verki.
Við stöllur sem þetta skrifum
komum inn í fjölskylduna með stuttu
millibili eða fyrir u.þ.b. átján árum.
Okkur var tekið opnum örmum af
þeim Birgi og Lillý heitinni, konu
hans, og urðum strax hluti af fjöl-
skyldunni. Því miður nutum við ekki
lengi samvista við Lillý því að hún
lést úr krabbameini langt um aldur
fram aðeins fimmtíu ára gömul. Það
var með ólíkindum hve vel Birgir
studdi konu sína og hjúkraði í veik-
indunum og var hjá henni nótt sem
dag þar til yfir lauk. Okkur hinum
vildi hann hlífa og bar ekki tilfinn-
ingar sínar á torg. Andlát Lillýjar
var okkur öllum mikið áfall eins og
hans er núna. Þetta var ekki í fyrsta
skiptið sem sorgin knúði dyra því að
Birgir og Lillý misstu frumburð
sinn, hann Baldur Óla, aðeins sjö ára
gamlan. Það eru margar sögurnar
sem við höfum heyrt af þeim bræðr-
um Baldri, Berki og Hlyn og prins-
essunni Kristjönu. Það var greini-
lega enginn lognmolla á heimilinu og
löggu- og bófaleikir oft teknir full al-
varlega. Þau systkini fengu líka
stundum Dóru hálfsystur sína í
heimsókn og ekki minnkaði fjörið við
það.
Samband Birgis við börnin sín,
tengdabörn og barnabörn var ein-
lægt og gott. Þar bar aldrei skugga
á. Oft höfum við óskað þess að Lillý
heitin hefði fengið tækifæri til að
kynnast barnabörnum sínum líka.
Hún fékk aðeins að upplifa fæðingu
þess elsta sem er Bryndís Björk.
Birgir vissi að hann gat ekki fyllt
skarð Lillýjar en hann gerði sitt
besta og vildi allt fyrir barnabörnin
gera. Þau hændust öll að honum og
það var hvergi betra að vera en í
fanginu hans afa. Það var líka alltaf
mikil spenna að sjá hvað var í jóla-
pakkanum frá afa og síðar afa og
Jónu.
Nokkru eftir andlát Lillýjar var
Birgir svo heppinn að kynnast ynd-
islegri konu, Jónu Fjalldal, sem varð
hans sáluhjálpari og vinur. Vináttan
þróaðist síðan í einlæga ást og um-
hyggju og erum við í fjölskyldunni
Jónu afar þakklát fyrir árin hennar
með Birgi. Jóna á þrjá mjög vel
gerða syni; Halldór, Birgi og Þor-
vald sem Birgi þótti sérlega vænt um
sem og fjölskyldur þeirra. Það hefur
verið aðdáunarvert að fylgjast með
þeim bræðrum á þessum sorgartím-
um. Jóna hefur fengið mikinn styrk
frá þeim öllum því að þeir halda svo
sannarlega þétt utan um móður sína.
Þær voru ófáar stundirnar sem Birg-
ir eyddi með Jónu og strákunum
bæði utan lands sem innan. Við met-
um ykkur öll mikils.
Sorgin hefur allt of oft knúið dyra
hjá Birgi. Á síðustu fjórum árum
missti hann föður sinn, móður sína
og systur. Hann reyndist þeim öllum
einstaklega vel í veikindum þeirra
eins og hans var von og vísa. Við ef-
umst ekki um að þau hafi ásamt Lillý
og Baldri Óla tekið vel á móti honum.
Kæri Birgir, við þökkum allt sem
þú hefur gert fyrir okkur og börnin
BIRGIR
ANTONSSON
Hjartans þakkir fyrir sýnda vináttu og samúð
við fráfall og útför
AXELS Ó. LÁRUSSONAR
áður kaupmanns í Vestmannaeyjum,
Suðurtúni 9,
Bessastaðahreppi.
Þökkum innilega félögum í Akóges.
Einari Val Bjarnasyni lækni áralanga tryggð og
hjálp. Læknum og hjúkrunarfólki Sjúkrahúss
Vestmannaeyja og Kristjáni Eyjólfssyni lækni.
Guð blessi ykkur öll.
Sigurbjörg Axelsdóttir,
Sigrún Óskarsdóttir, Ársæll Sveinsson,
Óskar Axel Óskarsson, Sigríður Sigurðardóttir,
Guðrún Óskarsdóttir, Guðlaug Jónsdóttir,
Adolf Óskarsson, Heiða Guðrún Ragnarsdóttir.
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
ILSE W. ÁRNASON,
Oddgeirshólum,
Hraungerðishrepp,
verður jarðsungin frá Hraungerðiskirkju mánu-
daginn 16. júní kl. 14.00.
Guðmundur Árnason,
Angelika Guðmundsdóttir, Ásgeir Gunnarsson,
Árni O. Guðmundsson, Guðrún Guðmundsdóttir,
Steinþór Guðmundsson, Þuríður Einarsdóttir,
Magnús Guðmundsson
og fjölskyldur.
Útför ástkærrar móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
GÍSLÍÖNU B. BJARNADÓTTUR
fyrrum húsmóðir á Gautlöndum,
Mývatnssveit,
Hrafnistu, Hafnarfirði,
fer fram frá Skútustaðakirkju laugardaginn
14. júní kl. 13.00.
Sólveig Pétursdóttir,
Bjarni Pétursson, Þórunn Kristinsdóttir,
Kristín Pétursdóttir,
Steingrímur Pétursson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför elskulegs föður okkar,
tengdaföður, bróður og mágs,
dr. GUÐMUNDAR GÍSLA BJARNASONAR
eðlisfræðings,
Gullsmára 5,
Kópavogi.
Hrafn Guðmundsson, Elinborg Björk Harðardóttir,
Ósk Guðmundsdóttir, Valur Páll Kárason,
Bjarni Guðmundsson,
Margrét B. Richter, Sigurður H. Richter,
Sigríður Bjarnadóttir, Róbert Jónsson,
Sigrún Ósk Bjarnadóttir.
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu
okkur samúð, hlýhug og vináttu við andlát
elskulegs eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður og afa,
JÓNS KRISTINS BJÖRNSSONAR
vélaverkfræðings,
Brekkuseli 33.
Sérstakar þakkir færum við læknum og hjúkr-
unarfólki á krabbameinsdeild Landspítalans fyrir frábæra umönnun.
Margrét Dannheim,
Magnús Kristinn Jónsson, Hulda Björg Jónsdóttir,
Björn Brynjar Jónsson, Erna Kristjánsdóttir,
Sólveig Katrín Jónsdóttir,
Patrekur Maron Magnússon,
Þormar Leví Magnússon.
AFMÆLIS- og minningar-
greinum má skila í tölvupósti
(netfangið er minning@mbl.is,
svar er sent sjálfvirkt um leið
og grein hefur borist) eða á
disklingi. Ef greinin er á disk-
lingi þarf útprentun að fylgja.
Nauðsynlegt er að tilgreina
símanúmer höfundar og/eða
sendanda (vinnusíma og heima-
síma). Ekki er tekið við hand-
skrifuðum greinum.
Um hvern látinn einstakling
birtist ein aðalgrein af hæfi-
legri lengd á útfarardegi, en
aðrar greinar séu um 300 orð
eða 1.500 slög (með bilum) en
það eru um 50 línur í blaðinu
(17 dálksentimetrar). Tilvitn-
anir í sálma eða ljóð takmark-
ast við eitt til þrjú erindi.
Frágangur
afmælis- og
minningar-
greina