Morgunblaðið - 13.06.2003, Síða 40

40 FÖSTUDAGUR 13. JÚNÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ






 



 

   



      !"# 
$!% BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
FÖSTUDAGINN 30. maí síðastlið-
inn lék skoskt þjóðlagaband er
kallar sig the Incredible String
Band 2003 í Íslensku óperunni við
feiknagóðar undirtektir íslenskra
tónleikagesta. Það hefur því ugg-
laust komið mörgum í opna skjöldu
er tónlistargagnrýnandi Morgun-
blaðsins, Arnar Eggert Thorodd-
sen, fór hörðum orðum um tón-
leikana í grein sinni þann 2. júní.
Oft hefur staðið styr um skrif Arn-
ars sem er þekktur fyrir að láta
meiningar sínar umbúðalaust í ljós
en sjaldan hefur hann skotið eins
glannalega yfir markið og í þessari
grein að mínu mati.
Arnar Eggert sakar skoska
þjóðlagabandið um að skýla sér á
bak við forna frægð með því að
nota nafn sveitar sem misst hefur
einn forsprakkann. Rétt er hins
vegar að bandið kallar sig
ISB2003, einmitt til þess að vekja
athygli á liðskipaninni. Þetta kom
vitaskuld fram á öllum auglýsing-
um og einnig bæði í sjónvarpi og
útvarpi. Greinarhöfundur gerist
því sekur um afar óvönduð vinnu-
brögð og gagnrýnir í raun ranga
hljómsveit allan tímann.
Það sem einna mest virtist fara
fyrir brjóstið á greinarhöfundi var
að bandið skyldi spila í Íslensku
óperunni vegna þess að hann sagð-
ist setja sig í ákveðnar stellingar í
þessu gamla bíói. Ekki get ég talað
fyrir Arnar en sjálfur viðraði ég
ekki kjólfötin mín þetta kvöldið,
máski vegna þess að ég vissi hvaða
hljómsveit beið mín.
Arnar færir hvergi rök fyrir slæ-
legri frammistöðu bandsins.
Hvergi er minnst á hvaða lög fóru
forgörðum og hvers vegna. Dettur
mér helst í hug að Arnar hafi ekki
þekkt þau lög er sveitin lék og
kjósi að beita orðskreytingum
frekar en að afhjúpa vanþekkingu
sína. Þetta virðist allavega skína í
gegn er hann segir annars vegar
tónlist sveitarinnar vera „stórkost-
lega ævintýralega“ og „angurværa
og fallega“ (þ.e. á árum áður) og
hins vegar „hraklegar þjóðlaga-
stemmur“. Geta ber að Arnar læt-
ur þessar lýsingar falla um ná-
kvæmlega sömu lögin þar sem
bandið tók sínar frægustu perlur
föstudagskvöldið góða.
Arnar talar í grein sinni mikið
um endurfundi gamalla sveita.
Segir m.a. „Ég trúi því einlæglega
að þeir félagar í ISB séu nú sam-
ankomnir af þeirri hreinu þörf að
búa til tónlist“. Á tónleikunum
heiðraði bandið samt einungis
gamla slagara frá hápunkti ferils
sins. Þarna kórónar Arnar senni-
lega óskiljanleg skrif sín.
Arnar Eggert finnur sig einnig
knúinn til þess að fjalla á niðrandi
hátt um aldur og útlit liðsmanna
ISB2003 og beinir orðum sínum
einkum að banjóleikara sveitarinn-
ar. Hvað þetta segir um tónlist
sveitarinnar er mér hulin ráðgáta
en hitt er víst að slík ummæli segja
töluvert um greinarhöfund sjálfan.
Sjálfur skemmti ég mér konung-
lega á tónleikum ISB2003. Og
sömu sögu virtist vera að segja af
gestum Óperunnar er klöppuðu og
stöppuðu af þvílíkri áfergju að hús-
ið ætlaði hreinlega að rifna er
bandið var klappað upp. Það er því
hálfleiðinlegt að sjá hversu illa
konsertinn féll í kramið hjá Arnari
Eggerti en vafalaust leiðinlegast
fyrir Arnar sjálfan að kunna ekki
að meta eins stórskemmtilegt band
og það er lék í Óperunni 30. maí.
KRISTMUNDUR
GUÐMUNDSSON,
Stekkjarhvammi 26,
Hafnarfirði.
Glórulaus gagnrýni
Frá Kristmundi Guðmundssyni:
HINN 17. júní 1944 stofnuðum við Ís-
lendingar lýðveldi á Þingvöllum. Með
stofnuninni var lýðræði sett á hæsta
stall sem valda-/stjórn- og skipulags-
kerfi þjóðarinnar. Frá upphafi stofn-
unar lýðveldisins höfum við notað
fulltrúalýðræði, þingmenn sem við
kjósum sitja á Alþingi fyrir okkar
hönd, til lagasetningar í anda lýðræð-
is og samkv. stjórnarskrá.
Grunntónn í öllum lagasetningum
skal vera frelsi, jafnrétti, virðing eign-
arréttar, með velferð allra þegna
þjóðarinnar að leiðarljósi.
Tilgangur laga er að koma í veg
fyrir að óréttlæti ríki, og má aldrei
snúast öndvert tilgangi sínum. Þing-
mönnum er falið það vald að stýra lýð-
veldinu með lagasetningum eftir þeim
stofnreglum sem rituð eru á fyrrnefnt
plagg sem heitir stjórnarskrá, og
vinna þeir eiðstaf að því.
Meirihluti alþingismanna hverju
sinn velur fulltrúa sína í ríkisstjórn og
ber ábyrgð henni. Með lagasetningu,
sem felur í sér að taka frá fjölda
þegna frumlífsbjörgina, og afhenda
fáeinum þegnum, sem eiga ekki tilkall
til hennar umfram aðra, og gera jafn-
framt þá sem tekið er frá að lögbrjót-
um, ef þeir reyna að nýta áfram
stjórnarskrárvarinn fyrri rétt, er ólög
(legal plunder) sem ber að afnema hið
fyrsta. Að öðrum kosti dreifist og
margfaldast óréttlætið, sem getur
snúist í innbyrðis átök og mun verða
frjósamur akur illsku, atvinnukúgun-
ar og misskiptingar sem þróast í ill-
gjarnt kerfi innan þjóðfélagsins. Mikil
einokunarverndarstefna verður að
sósíalisma (meiri einokun) og verður
að lokum kommúnismi (alræði). Slík
ólög voru sett á 9. og 10. áratug síð-
ustu aldar með tilkomu kvótalaganna
og lögum um framsal, eignarrétt og
erfðarétt veiðiheimilda. Ofanritaðar
línur eru til að vara við þróun sem er
vel á veg komin, illu heilli. Getur verið
að þingmenn hafi misstigið sig?
Vonandi fögnum við lýðræðinu 17.
júní um alla framtíð.
Í vindinum blaktir lítið blóm
sem þráir að verða stærra.
Af skuggum trjánna það kveinkar sér
og verður smærra og smærra.
BIRGIR SÆMUNDSSON,
Fosstúni 14, 800 Selfossi.
Lýðræði fagnað
Frá Birgi Sæmundssyni: