Morgunblaðið - 15.09.2003, Side 26

26 MÁNUDAGUR 15. SEPTEMBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
ÁSGERÐUR Jónsdóttir skrifaði bréf
til blaðsins sem birtist 30. ágúst sl.
Hún óskar svara Landsvirkjunar um
ýmis atriði er tengjast athugun á
stífluhækkun í Laxá í Aðaldal. Lands-
virkjun hefur áhuga á slíkri hækkun
til að verja búnað og bæta rekstrarör-
yggi. Veigamikil rök hníga einnig að
því að slík aðgerð geti komið lífríki
Laxár til góða. Ásgerður telur að það
stríði gegn samkomulagi sem gert var
við lok Laxárdeilna að Landsvirkjun
hrindi af stað athugun og umræðum
um mögulega stífluhækkun. Sam-
komulag heimamanna og þáverandi
eigenda Laxárstöðva fyrir um 30 ár-
um kemur eins og annað til endur-
skoðunar ef málsaðilar eru sammála
þar um. Slíkt samkomulag liggur fyr-
ir í þessu tilfelli. Ljóst er t.d. að mjög
margir landeigendur í Aðaldal eru
fylgjandi þessari athugun og nefna
má að forsvarsmenn Rannsóknastofu
lífríkisins við Mývatn hafa fyrir sitt
leyti samþykkt að hún fari fram.
Það er leitt að Ásgerður telji að
Landsvirkjun og fólkið sem þar vinn-
ur sé sekt um tvískinnung og reyni að
slá ryki á augu almennings. Fyrir-
tækið ætli sér að ganga lengra í þessu
stíflumáli en látið sé í veðri vaka.
Margt hefur breyst á sl. 30 árum,
þ.á m. lagaumhverfið sem nú tryggir
upplýsingagjöf, opna umræðu, að-
komu almennings og lýðræðislega
ákvörðunartöku í máli sem þessu.
Ótti Ásgerðar um yfirgang Lands-
virkjunar er ástæðulaus. Ásgerður
spyr hvort ekki megi leysa vandamál
tengd sandburði í ánni með öðrum að-
gerðum en 10-12 m hárri stíflu. Því
miður er svo ekki. Hennar er þörf til
að hefta sandburðinn. Sandurinn
mundi safnast í lónið að baki stíflunni
og hægt yrði að fjarlægja hann eftir
þörfum. Við núverandi aðstæður fer
sandurinn í gegnum vélar virkjunar-
innar, skemmir tæki og er síðan að
margra áliti skaðlegur lífríkinu í Að-
aldal. Ásgerður bendir réttilega á að
mikilvægt sé að hefta sand sem berst
með Kráká og varna þannig að hann
fari í Laxá. Að þessu hefur Lands-
virkjun einmitt staðið með heima-
mönnum og Landgræðslunni í mörg
undanfarin ár með nokkrum árangri
en þó ekki nægum. Í Krákárbotnum
eru hraun- og sandlög og áin grefur
sand undan hrauninu og ber hann
með sér niður í byggð. Sandlögin und-
ir hrauninu verða ekki grædd upp. Á
undanförnum árum hefur Lands-
virkjun unnið með margvíslegum
hætti að því að styðja og efla þann
vaxtarsprota í sveitum landsins sem
ferðaþjónusta er. Virkjanir hafa verið
opnaðar gestum og til sýningahalds.
Því fer fjarri að þessi viðleitni ein-
skorðist við gylliboð í útvarpsauglýs-
ingum. Landsvirkjun hefur virkjað
fjölda aðila til samvinnu um útgáfu
ferðakorta, gerð göngustíga og stikun
gönguleiða, svo fátt eitt sé nefnt. Það
ber að harma að Ásgerður telji þetta
váboða um nýjar atlögur að náttúru
Íslands. Þeir sem heimsækja virkjan-
ir hljóta að mynda sér sjálfstæða
skoðun á því sem þar ber fyrir augu.
Sé afstaðan til Landsvirkjunar nei-
kvæð eftir heimsókn í virkjun er ekk-
ert út á það að setja. Það er hins veg-
ar verra þegar afstaða manna mótast
af fordómum, þ.e. fólk dæmir án þess
að kynna sér málefnið. Þess vegna
teljum við mikilvægt að opna gestum
aðgang í virkjanir. Rétt eins og mikil-
vægt er að umhverfisvæn raforku-
framleiðsla á Íslandi sé löguð sem
best að náttúrunni með vönduðum
undirbúningi og rannsóknum þá hlýt-
ur nútímafyrirtæki að huga að því
hvernig það fellir starfsemi sína að
samfélaginu og opnar fyrir samskipti
við nágranna sína og almenning. Í
þeim efnum vill Landsvirkjun koma
fram af einurð og virðingu fyrir skoð-
unum annarra.
ÞORSTEINN HILMARSSON,
upplýsingafulltrúi Landsvirkjunar.
Hækkun stíflu í Laxá
Frá Þorsteini Hilmarssyni
Í ÞJÓÐSÖGUNUM segir frá bónda
sem missti hey út í veður og sagði þá
og steytti hnefa: „Þú nýtur þess guð
að ég næ ekki til þín.“
Eins getur borgarstjórinn í
Reykjavík sagt út af góða veðrinu, en
þeir hafa ráð til að hefna sín á fólkinu
í Reykjavik. Núna í júní, júlí og ágúst
hefur hiti í Reykjavík aldrei mælst
meiri frá því að mælingar hófust og
þá hættir fólkið að kynda en það lík-
aði ekki borgarstjóranum í Reykjavík
sem vildi að fólk kynti eins og í norð-
anroki og 15 gráða frosti á þorra til að
þeir fengju aura. Borgarstjórinn náði
ekki til guðs til að hefna sín fyrir góða
veðrið en þeir náðu að hefna sín á
fólkinu í Reykjavík og hækkuðu heita
vatnið. Rafmagnið hækkaði enn í
annað sinn á þessu ári og ef góða
veðrið helst fram eftir haustinu þá
má búast við að ennþá verði hækkun,
í það minnsta smá hækkun í jólagjöf.
Hér áður og fyrr þótti gott að geta
sparað að kynda í góða veðrinu en nú
eru aðrir tímar og á meðan hitaveitan
var hugsuð til að sinna borgarbúum í
kuldatíð voru menn beðnir um að
spara vatnið en núna eru menn eig-
inlega sektaðir fyrir að nota ekki nóg
vatn. Þó borgarstjórinn nái ekki til
guðs frekar en bóndinn í þjóðsögunni
þá hafa þeir tækifæri til að ná sér
niðri á borgurunum með því að
hækka vatnið. Þessvegna geta þeir
sagt eins og karlinn „Þú nýtur þess
guð að ég næ ekki til þín“ og bætt við
„en við höfum önnur ráð, hækkum
vatnið!“
GUÐMUNDUR BERGSSON,
Sogavegi 178.
„Þú nýtur þess guð
að ég næ ekki til þín“
Frá Guðmundi Bergssyni
FÖSTUDAGINN 12. september
birti Morgunblaðið grein eftir mig
sem ég ritaði um samkynhneigða.
Með þessu bréfi mínu særði ég
marga og vó að æru þeirra. Það var
þó ekki tilgangurinn með bréfi mínu.
Ég bið alla samkynhneigða og
aðra sem ég hef sært afsökunar á
skrifum mínum.
EINAR INGVI MAGNÚSSON,
Heiðargerði 35,108 Rvk.
Afsökunarbeiðni til samkynhneigðra
Frá Einari Ingva Magnússyni