Vísir - 22.11.1980, Side 20

20
Laugardagur 22. ndvember 1980
JOLn"
getraun
barnanna
I blaðinu í dag hefst verðlaunagetraun og nú skuluð
þið gæta þess að klippa myndirnar hér fyrir ofan út ef
þið ætlið að taka þátt í getrauninni. Þið eigið að finna
tíu atriði/ sem ekki eru eins á myndunum tveimur.
Setjið X greinilega við þau atriði eða skrifið svörin á
blað. Getraunin verður i þremur blöðum og eftir að
þriðja blaðið kemur sendið þið, ef þið hafið áhuga,
lausnirnar 3 til Vísis, Síðumúla 14, merktar, Hæ,
krakkar. Tiu verðlaun verða veitt fyrir réttar lausnir
og það verða allt leikföng. Leikföngin verða hin vin-
sælu hreyfileikföng, Playmobil. Ég býst við að mörg
ykkar eigi slík leikföng og vilji gjarnan bæta i safnið.
10 vinningar úttekt á hinum sí-
vinsælu Playmobil leikföngum
aö verðmæti kr. 20.000.- hver
frá leikfangaversluninni Fido
Iönaðarhúsinu v/Hallveigarstig
Kristbjörg
og Siggi
— saga eftir Ingibjörgu Þorsteinsdóttur,
10 ára9 Lundarbrekku 6
Kristbjörg er 8 ára
stúlka og er í skóla, sem
heitir Digranesskóli.
Bróðir hennar er 2 ára og
hann heitir Sigurður en er
kallaður Siggi.
Kristbjörg var að koma
heim úr skólanum, þegar
Siggi kom hlaupandi á móti
henni og hún tók hann og
bar hann inn. Kristbjörg er
með hann í vist. Hún fær
þúsundkall á viku.
„Kristbjörg”, kallaði
móðir hennar framan úr
eldhúsi. „Komið þið að
borða, Kristbjörg og
Siggi".
„Á pabbi líka að borða?"
„Jú jú, hann er inni í
stofu og fer alveg að
köma".
„Á ég að sækja hann,
mamma?" sagði Siggi.
„Já, já".
„Pabbi, pabbi, komdu að
borða".
„Já, já, ég er að koma,
ég er að koma". Þau
borðuðu kjöt.
„Takk fyrir mig", segja
Kristbjörg og Siggi. „Má
ég fara út", segir Krist-
björg. „Má ég líka fara
út", segir Siggi.
„Já, þið megið fara út",
segir mamma.
Þegar Siggi var kominn
út, þá sagði hann: „Ég
ætla að búa til snjókarl".
„Á ég að hjálpa þér að
búa til snjókarl, Siggi?'
sagði Kristbjörg.
„Já," sagði Siggi.
Og þau bjuggu til stóran
snjókarl og kerlingu. Karl-
inn var með hatt og gulrót
fyrir nef. Kerlingin var
með slæðu og gulrót fyrir
nef.
„Ég nenni ekki að vera
lengur úti. Komdu inn",
sagði Kristbjörg.
Og hér endar þessi saga
um Kristbjörgu og Sigurð.
Árni Rúnar og ólöf Júlía. Á bak viö þau sér í Helga Má
Isaksen.
Hulda Aðalsteinsdóttir.
Bara
bjó
Ég heimsótti nýlega
barnaheimilið Ungasel, en
það rekur Guðríður Bene-
diktsdóttir, fóstra. Hún
hefur eina fóstru með sér
og eina „ömmu" 2-3 tíma á
dag. Krakkarnir í Ungaseli
eru á aldrinum 1-6 ára.
Elsta stelpan sem ég hitti,
var Hulda Þuríður Aðal-
steinsdóttir. — Ég er
byrjuð í alvöruskóla, sagði
Hulda. — Ég er í sex ára
bekk og ég er byrjuð að
læra að lesa og líka að
reikna. Það er voða gaman
i alvöruskólanum. Ég kem
hingað þegar skólinn er bú-
inn og fer svo heim, þegar
mamma kemur úr vinn-
unni. Mamma mín keppir
oft i handbolta. Hún er í
Þrótti. Ég held mikið með
Þrótti og líka KR, Val, Vík-
risafólkið
til síátur
ing og Fram.
En heldurðu þá ekki líka
með Breiðabliki? spurði
ég-
— Jú, sagði Hulda. En
Hulda er líka mikil íþrótta-
kona og er oft í handbolta
og fótbolta.
Systkinin Árni Rúnar
Kjartansson og Ólöf Júlía
Kjartansdóttir eru meðal
barnanna í Ungaseli. Árni
er. 3 ára, en Ólöf Júlía er 1
árs síðan í júlí. Þau eru ís-
lensk- japönsk, mamma
þeirra er japönsk en pabbi
þeirra íslenskur.
— Ég fór í sveitina mína
einu sinni, sagði Árni Rún-
ar, — til ömmu. — Við
fengum slátur þar.
— Varstu að búa til
slátur með ömmu? spurði
ég.
— Nei, það var bara risa-
fólkið sem var að búa til
slátur, sagði hann Árni
Rúnar.
Ólöf Júlía er ekki farin
að tala mikið en hún er
mjög dugieg að leika sér og
raðar trépúsluspili mjög
kunnáttusamlega.
En það eru svo margir
skemmtilegir krakkar í
Ungaseli að þau komast
ekki öll fyrir í blaðinu í dag
og næsta laugardag koma
fleiri myndir af krökkun-
um í Ungaseli.