Vísir - 04.06.1981, Síða 2
Fréttin og
forstiórinn
Mikiö fjaörafok varö á
Mogganum í kjölfar
fréttar landlæknis um
öndunarfæra vcikina á
Spáni. Okkur var sagt, aö
þegar Mogginn var biiinn
aö skrifa fréttina og gera
ráö fyrir henni á baksiöu
blaðsins, hafi undið sér
inn Ur dyrunum forstjöri
einnar feröaskrifstofunn-
ar hér og góövinur aug-
lýsingadeildar Morgun-
lilaösins. Er hermt að for-
stjórinn hafidregið þetta
veikindatal mjög i efa, og
viljaö varna birtingu
fréttarinnar. Þá mun
hafa verið skotiö á
skyndifundi yfirmanna
blaösins, til aö sansa
stjóra, og varö niöurstað-
an sú sem kom fyrir sjón-
ir lesenda i Mbl. 2. júní,
litil frétt á 3. siðu blaðs-
ins.
• ••
Hörkuleikur
Það getur oft veriö
gaman að glugga i
iþróttafréttir landsmála-
hlaöanna. Völsungar og
Selfoss kepptu i knatt-
spyrnu á dögunum og
lýsti Vikurblaöiö þeirri
viöureign meö miklu f jöri
og þrótti, eins og eftirfar-
andi glefsur sýna: „Leik-
urinn á laugardag mótaö-
ist nokkuö af kulda og
slydduhriö og Völs-
ungarnir, marghertir i
norölenskum stórviörum,
léku við hvern sinn fingur
og geröu þaö vel, en
Sunniendingarnir, óvanir
grimmd veöurguöanna,
blésu i kaun og skulfu á-
kaflega...”. ,,... Olli Olli
sem fyrr miklum usla i
vörn Selfyssinga og á 65.
min. piatar hann nokkra
þrekvaxna varnarmenn
upp úr skónum... Einni
mínútu siöar tók Helgi
Ben lymskufulla auka-
spyrnu og einn Selfyss-
inga sá þann kost vænst-
an, aö senda boltann
fremur laglegri spyrnu
beint í eigiö mark...”
Óvæní endalok
Einhvers staöar las ég
þaö á dögunum aö lækna-
deilan stæöi 1:0 fyrir
Ragnari Arnalds fjár-
málaráöherra. ef staöan
vcrður jöfn, þá verður
sjálfsagt aö leiöa deiluna
til lykta með bráöabana.
• ••
Ær eða
ffölær?
„Frjósemi Þingeyinga
er viö brugðið, eins og
alþjóö veit og ekki viröist
bústofn í þvi héraöi vera
neinn eftirbátur eigenda
sinna i þeim efnum”, seg-
ir i upphafi klausu einnar
i Vikurblaöinu. Tilefni
hennar er þaö, að „...
rolla ein frá Reykjahóli i
Reykjahverfi, Rjóö aö
nafni, vann þaö fágæta
afrek á dögunum aö
gerast fimmlembd, öllum
aö óvörum. Er vist óhætt
aö segja að frU Rjóö sé
ekki venjuleg ær, heldur
miklu fremur „fjölær””.
Segir enn fremur, aö
þvi miöur séu nú tvö
lambanna genginá vit al-
mættisins, en hin þrjU séu
hin sprækustu. Eins hafi
blaöið spurnir af fjór-
lembu einni þar i sveit og
þar haföi ekki boriö á
neinum barnadauöa, en
allti lukkunnar velstandi.
Gal ekkl verlð
Bjössi var áberandi
niöurdreginn, þegar hann
hitti vin sinn á barnum.
Vinurinn spuröi hvers
vegna hann væri svona
daufur i dálkinn og sagö-
ist Bjössi þá hafa miöur
góöar fréttir aö færa.
Konan hans væri sumsé
farin aö dorga annars
staöar.
— Af hverju helduröu
þaö? spuröi vinurinn.
— HUn sagöist hafa
verið hjá systur sinni í
nótt.
— Ertu viss um að það
sé ekki satt?
— Já, svaraði Bjössi
aumingjalega. Ég var hjá
henni.
• ••
Margir vilja f starf Bald-
urs.
20 sótlu um
Staöa fulltrúa dag-
skrárstjóra hjá sjónvarp-
inu var auglýst laus til
umsóknar fyrir skömmu.
Haföi Baldur Hermanns-
son gengt henni, en hann
tók siöan viö stööu dag-
skrárgeröarmanns, þeg-
ar Rúnar Gunnarsson lét
af henni. Allmargar um-
sóknir hafa borist um
fulltrúastööuna, eða um
20, að þvi er fregnir
herma. Þykir það nokkur
fjöldi, ekki sist fyrir þær
sakir, aö umrætt starf
hefur ekki þótt alltof vel
launaö hingað til.
I upphafl
var orðið...
1 dagskrárkynningu Ut-
varpshefur fram til þessa
ekki veriö sagt frá þvi
hverjir önnuöust flutning
dagskrárliðarins „Orð
kvöldsins”. Hefur þetta
verið allmikiö rætt, enda
mörgum þótt hálf
ankannalegt, þegar ó-
nafngreint fólk hefur allt i
einu byrjaö aö tala til
Guös, á öldum ljósvak-
ans. A endanum var mál-
ið tekið til umræöu i Ut-
varpsráði og. gengið til at-
kvæðagreiöslu um þaö.
Var samþykkt samhljóöa
aö geta þess hver flytti
„Orðið” hverju sinni.
Loks má geta þess að þaö
mun vera sr. Bernharður
Guömundsson blaðafull-
trUi kirkjunnar, sem sér
um val „flutnings-
manna”.
• ••
Sáttaleiðin
fundin?
„Af hverju halda lands-
menn að þingmenn séu
eitthvert gaddavirsfólk,
sem situr sig ekki úr færi
að bregöa fæti fyrir
náungann”, spuröi Þjóö-
viljinn i myndatexta meö
hugljúfri mynd af þeim
GaröariS. ogGuðrUnuH.
sem birtist i blaöinu i
gær. Þessu mótmælir
Viljinn, en kveöst þvert á
móti vilja draga fram
hinar „góðu mannlegu
eigindir”, sem blundi í
þingmönnum, meira aö
segja innan sama
flokks... Og birtir þar
Fimmtudagur 4. júni 1981
Ema Margrét sex ára, — og hún
á einmitt afmæli i dag!”
Vísir sendir henni afmælis-
kveöjur og heldur áfram aö
pumpa pabba hennar.
— „í hvort Vestmannaeyjaliöiö
gekkstu þegar þU varst peyi?”
„Ég hef veriö allt mitt lif i Þór!
Fyrst Þór i Vestmannaeyjum og
siöan i Þór á Akureyri. Ég á bara
eftiraöprófa Þór i Þorlákshöfn!”
„Og iþróttaferillinn?”
„Hann er mí ekki tilaðhreykja
sér af, ég var mest i knattspyrn-
unni, náöi aldrei langt, en komst
þó sem varamaður I ÍBV-liðið og
það sem meira er, kom einu sinni
inná i tslandsmötinu 1967. Þaö
var áriö sem við komumst uppUr
2. deild svo ég átti nU minn þátt i
þvi, — að visu ekki stóran! Ann-
ars hef ég mest verið i félags-
störfum, var i stjórn Þórs i Eyj-
um og er nU varaformaður Akur-
eyrar-Þórs. Þetta er hins vegar i
fyrsta sinn sem ég er á launum
við að sinna áhugamálunum ”.
Þór á Akureyri á nU sæti i 1.
deild og hafa ýmsir orðið til þess
að spá liðinu falli. Hvað segir
Amar um þá spádóma?
„Ég vona ekki. Mér finnst allt
benda til þess að knattspyrnan sé
ekki eins góð i ár og fyrrasumar,
en keppnin i 1. deild gæti orðið
meira spennandi vegna þess hve
liðin eru jöfn. En ég vona að Þór
falli ekki”. — Gsal
Sigurjón Rævmann, nemi i
Kaupmannahöfn: Brasiliu: það
er land, sem á nær ótæmandi og
ónýtt auðæfi.
með mynd af GuðrUnu
meö höfuöið á öxl flokks-
bróöursins. Ef aö þetta er
aöferðin til aö halda
flokknum saman, þá væri
ekki Ur vegi fýrir Mogg-
ann að fara með þá
Gunnar og Geir á Ljós-
myndastofu Þóris
thvaða landi vildir þú
helst búa, að íslandi
undanskildu?
Þaövaröþvf miður aö
klippa á faðmlög Garöars
og GuðrUnar og stafla
þeim i eindálkinn, en
svipurinn talar sinu máli.
Arnar Einarsson heitir nýi
starfsm aöurinn á skrifstofu
Knattspyrnusambandsins, Viö
gómuöum hann I viötal dagsins
sökum þess aö „boltinn er farinn
aörUlla” og knattspyrnuvertiöin I
fullu fjöri.
„Það þýðir nú litið að spyrja
mig”, segir Arnar, „þetta er aö-
eins þriðji dagurinn minn i þessu
starfi. Mér sýnist að hér verði
kappnóg að gera. Ég tek á móti
öllum pappirum sem á skrifstof-
una berast og kem honum I hend-
urnar á réttum aöilum. Ég svara
fyrirspurnum i sima en þær fjalla
einkum um félagaskipti. Hingaö
hafa borist hátt á fjóröa hundrað
beiðnir um félagaskipti frá ára-
mótum, og menn hringja gjarnan
og vilja fá að vita hvenær þeir
verði löglegir með nýja liðinu.
Mitt starf er raunar fólgið i af-
greiðslu ýmissa mála fyrir
stjórn og nefndir eftir þvi sem
óskirberastfrá þeim um slikt. Þá
má nefna að ég mun koma til með
að sjá um Utgáfu á fylgiriti vegna
komu enska liðsins Manchester
City hingað til lands i ágústmán-
uði, jafnframtmun ég hafa hönd i
bagga með útgáfu leikskrár og
vélrita fundargerðir, — en það
var ég einmitt að gera rétt fyrir
stundu”.
Arnar hefur starfað mikið að
iþróttamálum, einkanlega knatt-
spyrnumálum, viö báðum hann
aö segja örlitið frá sjálfum sér.
„Ég er Vestmannaeyingur og
búsettur á Akureyri”, sagði hann
að bragði. „Ég er fæddur 14. júni
1945, —og var i Vestmanna-
eyjum i 26 ár, en þá flutti ég
norður. Þar hafði ég þó verið
vetrarlangt i fimm ár við
menntaskólanám og stúdents-
prófi lauk ég frá MA 1966. Eftir
stúdentspróf stundaði ég kennslu-
störf i Eyjum um tveggja ára
skeið, en settist þvi næst i laga-
deild Háskólans i hálft annað ár.
Þegar ég hætti þar fór ég á sjóinn
og kláraði mig af einni netaver-
tið. Til Akureyrar fluttist ég svo
1971 og hef búið þar siðan”.
Þetta var semsagt um aldur og
fyrri störf, — og þá er röðin
komin af fjölskyldumálunum.
„Jú, ég er fjölskyldumaður,
konan min heitir Margrét Jó-
hannsdóttir og börnin okkar tvö
heita Jóhann Gunnar.átta ára, og
Halldóra Sigfúsdóttir: Ég veit
ekki... ætli ekki á einhverju
Norðurlandanna.
Baldur Bjarnason, hafnar-
verkamaöurDanmörku, ég hef
oft verið þar og kann vel við
landiö.
ólöf Laufdal, húsmóöir: Sem
næst Islandi, trúlega i Fær-
eyjum.
Daviö Sigurjónsson, nemi: Þaö
er örugglega gott að búa i Sviss.
Jöhanna S. Sigþórsdóttir
blaöamaöur
„Ég hef verið allt
mitt tft I Þðr”