Pressan - 16.09.1988, Blaðsíða 28

Pressan - 16.09.1988, Blaðsíða 28
28 hostudagur 16. september 1988 dagbókin hennar Kæra dagbók. Ég er svo kvíðin að ég er næstum dauð. Það á sko að „tolIera“ ntig eftir nokkra daga! Ég bara þori alls ekki að láta einhverja kalla úr 6. bekk henda mér upp í loft. Það kemur ekki til greina. En pabbi og ntamrna segja að maður VERÐl. Þau segja að það sé ólukkumerki að skrópa til að losna við þetta. Þeir, sem geri það, l'alli eða veikist eða eitthvað. Þetta er örugglega meiriháttar samsæri, eins og Frí- múrarareglan. Allir, sem hafa sloppið lifandi í gegnum þessa vit- leysu, láta eins og þetta sé alveg ógurlega merkilegt og ómissandi — bara af því að þeir létu plata sig út í þetta og þeir vilja hlæja að öðrum, sem eru jafnmikil fífl. Amma á Einimelnum er heldur ekki beint hjálpleg. Hún keypti sér myndavél um daginn og ætlar að mæta á svæðið og taka mynd af þvi, þegar mér verður hent upp í loft. Ég meina það!!! Heldur þetta fólk að mannorð manns þoli hvað sem er? Ég er viss um að hún eyðileggur allan séns fyrir mér það sem eftir er vetrarins, en hún skilur það ekki neitt. Hún röflar bara um aðjætta sé einstakt augnablik í lifi mínu, sem aldrei komi al'tur, og nt.a.s. pabbi gat ekki l'engið hana ofan af þessu. Amma er nefnilega búin að breyta gestaklósettinu á Eini- melnum í framköllunarkompu og er jafnmikiðá fullu i myndatökun- um og allir Ijósmyndarar Moggans til samans. Og núna er hún búin að fá leiö á að mynda trén i garðinum og „sjávar-fílinginn" á Ægisíðunni, svo henni finnst uppfagt að taka MIG fyrir. Mæ gooood... Þetta væri ekki alveg svona hræðilegt, ef amma væri ekki búin að leggja inn pöntun á sýningarplássi í einhverju galleríi niðri í bæ. Svo skilja pabbi og mamma ekkert i þessari „historíu" i mér! Ég er búin að vera. Ég dey. Ég lifi þetta ekki af. Adju, Dúlla I daaðuteygjunum. PS Pabbi og mamma hafa ekki talað saman í þrjá daga. Hann keypti tvo bjórkassaá „svörtum" til aðdrekka á meðan hann horl'ir á næturút- sendingarnar frá Ólympíuleikun- um og mamma varð óð. Ekki út af bjórnum. Hún varð bara öskureið þegar hún fattaði hvað sjónvarpið eyðir miklu í íþróttir í staðinn fyrir að kaupa betri myndir og svoleiðis. Eins og það sé eitthvað pabba að kenna! sjúkdómar og fólk Eyrnabólguvandi Sigurjóns G. Fjarskyldur œttingi ketnur í Ijós. Gylfi B. var frændi minn og hann kom fljótlega á stofuna, þegar ég tók til starfa. Hann hafði verið bú- settur í bænum um nokkurt skeið, vann jöfnum höndum við múrverk og fiskvinnslu og keyrði stundum leigubíl um helgar. Hann kom til mín vegna spennu í öxlum og herð- ; um en kannski fyrst og fremst til að • spjalla. Þegar ég sagði að hann ætti að vinna minna og hreyfa sig meira og lifa heilbrigðara Iífi glotti hann útundir eyru og sagði: Við erum svona djöfull duglegir frændurnir. Síðan blikkaði hann að sið sam- særismanna, og allt í einu vorum við orðnir miklir félagar. Á næstu mánuðum kom hann stundum út af einhverju smávegis en oftast til að slúðra lítilsháttar. Hann fór alfarið út í leiguaksturinn og varð leigubíl- stjóralegri með hverjunt mánuð- inum, hætti að ganga með peninga- veski en var með samanvöðlað seðlabúnt i brjóstvasanum. Hann fitnaði og rassinn stækkaði og hann var oftast bláklæddur. Einu sinni sem oftar kom hann og bauð mér þá í brúðkaupið sitt. Ertu að fara að gifta þig? sagði ég. Já, við verðum að gifta okkur, þú skilur. Á brúð- kaupsdaginn mætti ég með eitur- græna AEG-brauðrist undir hend- inni en þær voru vinsælar brúðar- gjafir á þeim árum. Brúðurin Sigrún B. var falleg, hvítklædd og greinilega þunguð. Allt fór vel fram og enginn varð verulega öivaður í freyðivínsveislunni, nema faðir brúðarinnar, sem var veðurbitinn, þreytulegur trésmiður á miðjum aldri með sorg í augunum. Hann reyndi að halda ræðu sem byrjaði á þessum orðum: „Ja, ekki er þettað nú glæsilegt, en svona hlaut þetta kannski að fara.“ Þá var þaggað niður í honum og hann settist niður og sofnaði fram á borðið en vakn- aði upp öðru hvoru og sagði: Ja, ekki dugir þetta helviti, og sofnaði svo aftur. Tíminn líður: Eftir brúðkaupið frétti ég litið af parinu nýgifta. Þó heyrði ég útundan mér að Sigrún hefði eignast son sem skírður var Sigurjón og allt gengi nokkuð vel. Þau keyptu sér litið raðhús í útjaðri bæjarins tilbúið undir tréverk og Gylfi var sagður vinna meira en nokkrusinni l'yrr. Hann keyrði leig- arann á nóttunni og um helgar og á öllum háannatímum en vann í hús- inu þess á milli. Sveinninn Sigurjón var sagður þroskast eðlilega og mamma sagði mér að hann væri yndislegt barn en voða óvær. Gylfi og Sigritn mœta á stofuna: Tveimur árum eftir brúðkaupið kontu þau svo á stofuna til mín eftir langt hlé og höl'ðu með sér dreng- inn. Hann var klæddur í Ijósblá tískuföt úr gallabuxnaefni og með snuð í sama lit og blágræna húfu sem á stóð; I am a Boy. Hvernig gengur með brauðristina? spurði ég, svona til að slá á léttari strengi. Hún er löngu ónýt, sagði Gylfi stuttaralega, og ég fann samstundis að það var eitthvað meira en Iítið að. Hvað er að? sagði ég og reyndi OTTAR GUÐMUNDSSON w- að vera sem eðlilegastur. Það er þessi drengur, sagði Gylfi frætldi minn, hann er að gera okkur vitlaus og hann benti á Sigurjón litla, sem sat i tískufötunum sínum og saug snuðið með fýlusvip. Hvernig þá? sagði ég. Nú, þettað sefur aldrei, sagði Gylfi, þettað vakir nótt eftir nótt og grætur, maður fær aldrei frið og ró. Maður fær, hnussaði í Sigrúnu, að heyra þetta, það er ég, sem aldrei fæ frið og ró, þú ert alltaf að keyra leigubílinn á nóttunni og sefur svo hjá mömmu þinni á dag- inn. Gylfi setti upp svip og leit konu sína vanþóknunaraugum. Ég skoð- aði sjúkraskrá Sigurjóns og sá að liann hafði nokkrum sinnum verið greindur með eyrnabólgur og oft- sinnis verið kallað á næturlækni vegna drengsins. Hann var nýbúinn að fá endurtekna fúkalyfjakúra en allt virtist koma fyrir ekki, drengur- inn var alltaf jafnóvær og með sýk- ingu í eyrunum. Skoðunin: Jæja, sagði ég, ég ætla að fá að skoða drenginn. Viljið þið kannski klæða hann úr og koma með hann hingað til mín. Gerð þú það Sigrún, sagði Gylfi, það varst þú sem vildir eiga hann. Svo kross- lagði hann fæturna og horfði útum gluggann með þóttasvip. Sigrún dæsti og kom með Sigurjón til mín, þegar hún var búin að klæða hann úr. Einkennin sem barnið hafði voru þessi dæmigerðu, hann var ákaflega óvær, sofnaöi kannski smástund á kvöldin en vaknaði svo og var þá óhuggandi og greip um annað eyrað eða bæði. Hann virtist borða illa og þreifst ekki nógu vel. Hann hafði endurtekið fengið hita sem lækkaði strax þegar hann fékk fúkalyf og læknar höfðu greint hjá honum eyrnabólgur. Drengurinn var í sæmilegum holdum, ósköp fölur en virtist ann- ars eðlilegur. Hann er með besta móti núna sagði Sigrún afsakandi, eins og til að réttlæta það, að koma með barn sem ekki var dauðveikt til læknis. Gylfi sagði ekkert en virtist fylgjast af gífurlegum áhuga með flugi tveggja snjótittlinga úti á lóð- inni. Þegar skoðað var í eyrun fór drengurinn að grenja og reyndi að verja sig. Móðirin hélt honum þá ákveðið og var greinilega orðin vön grátinum. — Þegar skoðað er í eyru barna virðir ntaður fyrir sér hljóð- himnuna og umhverfi hennar og hlustina sjálfa. Hlustin var nokkuð hrein hjá Sigurjóni en eitthvað um eyrnamerg sent byrgði mér sýn. Hljóðhimnan var langt frá þvi að vera eðlileg. Hún var mött, rauðleit og þrútin og bungaði út á einum stað sem benti til þess að barnið væri með stöðugar bólgur í eyranu. Greiningin: Drengurinn er með króníska eyrnabólgu sagði ég, og ég vil helst að þið farið með hann til hálsi nef- og eyrnalæknis. Það þarf oft í tilvikum sem þessu aðgera eitt- hvað meira en gefa fúkalyf aftur og aftur. Yfirleitt miðar maður við, að eftir 4—5 kúra með fúkalyfjum verði að gera eitthvað róttækara. Þá eru stundum gefin fúkalyf í einn mánuð stöðugt, en ef það dugar ekki þarf oft að taka nefkirtlana. .Stundum þar að gera smágat á hljóðhimnuna og halda þannig miðeyranu opnu um tíma svo það geti hreinsað sig eðlilega. Auk þess þarf að gefa honum nefdropa og nýjan fúkalyfjakúr núna með lyfi sem heitir flemoxin meðan þið bíðið eftir því að komast til sér- fræðings. Það er mál til komið að gera eitthvað róttækt í þessum mál- urn. Svo má hann ekki liggja með pelann í rúminu sínu. Nú virtist Gylfi vakna til lífsins og missa áhugann á snjótittiingunum. Hvað rná hann það ekki, af hverju ekki? Af því að börnum sem fá að liggja út af og totta pelann sinn er mun hættara við eyrnabólgum en öðrum. En hvernig gengur hjá ykkur? Þegar við höfðunt komið okkur saman unt þetta fór ég að spjalla við þau hjónin og komst fljótt að raun um að hjónabandið var alls ekki eins og það átti að vera. Samkomu- lagið var slæmt og mikil spenna á heimilinu og bæði virtust kenna Sigurjóni litla um. Kynlífið var í molum og Gylfi sagði það vera vegna þess að drengurinn væri allt- af grátandi á nóttunni og svæfi ekkert, en Sigrún sagði það vera vegna þess að Gylfi væri aldrei heima. Þau virtust vera í mikilli vörn gagnvart hvort öðru og gátu á engan hátt talað saman. Stundum er það nú þannig, sagði ég spekings- lega, að ástandið á miklum eyrna- bólgubörnum er talið versna til muna í mikilli spennu og ósam- komulagi. Svo spurningin er hvort Sigurjón litli er að gera ykkur vit- laus, eða þið að gera hann vitlaus- an. Þau litu á mig, og allt í einu virt- ust þau sameinast gegn sameigin- legum óvini og þau klæddu dreng- inn þegjandi og við ræddum þessi mál ekki frekar. Eyrnabólgunni banað: Á næstu mánuðum heyrði ég ekkert frá þeim hjónum. Þau fóru með Sigurjón til háls-, nef- og eyrnalæknis og teknir voru úr honum nefkirtlarnir og síðan fékk hann rör í eyrun. Honum batnaði eitthvað en hélt áfram að vera óvær. Spennan á heimilinu óx og mér var sagt að Gylfi héldi stíft framhjá Sigrúnu og einrr góðan veðurdag heyrði ég að þau væru skilin. Ég hitti Sigrúnu í Kaupfélag- inu nokkru seinna og hún var hin blómlegasta og sveinninn Sigurjón sömuleiðiðs. Hann er allur að koma til, sagði hún. Og þannig læknast þau oftast þessi miklu eyrnabólgubörn, smátt og smátt með tímanum, fái þau góða með- ferð. Þegar þau vaxa úr grasi verða þau líka ekki eins næm fyrir eyrna- bólgum og fyrr. Gylfi frændi minn kom á stofuna um sama leyti og var hinn hressasti. Hann hafði fitnað til muna en var nú kontinn úr bláa leigubílstjóra- gallanum og í ljósgræn sumarstæl- föt. Maður er að reyna að yngja sig upp og verður að halda sér til, við erum svona frændurnir, sagði hann og blikkaði og kveikti sér í stórum vindli og braut þar með lög um reykingabann á læknastofum. Ég dæsti en ákvað með sjálfum mér í huganum að gefa aldrei græna brauðrist aftur í brúðargjöf. Ég hafði gert það tvisvar og bæði hjónaböndin endað með skilnaði. Ætli þetta hefði farið öðruvísi hefði ég gefið þeim fondú-pott hugsaði ég og setti upp spekingssvipinn. ■ kvikmyndir BÍÓBORGIN Foxtrot. ★ * íslensk spennumynd. Sýnd 5, 7, 9 og 11. Frantic. * ★ * Spenna og örvænt- ing í París. Sýnd 5, 7, 9 og 11.10. Rambo lil. ★ Enn ein Rambo- myndin. Fáránleg atriði á færibandi. Stalloneersprenghlægilegur. Sýnd 7, 9 og 11. Bönnuð: 16 ára. Beetlejuice. ★ ★ Gamanmynd. Sýnd 5. BÍÓHÖLLIN Góðan daginn Vietnam. ★ ★ ★ Grátfyndin mynd um útvarpsmann sem sendur er til Víetnam til að hressa upp á dátana með fyndnu útvarpsefni. Vitlaus maður á vit- lausum stað. Sýnd 4.30, 6.45, 9 og 11.10. Skær ijós stórborgarinnar. ★ ★ Sýnd 5, 7, 9 og 11.10. Rambo 3. Sýnd 7.10 og 11.10. Beetlejuice. Sýnd 5, 7, 9 og 11.10. Hættuförin. Góð spennumynd. Sýnd 5, 7, 9 og 11. Frantic. Sýnd 5 og 9. Lögregluskólinn 5. ★ ★ Sýnd 5. HASKÓLABÍO Kiikurnar. ★ ★ ★ Löggu- og bófa- leikur. Sýnd 5, 7.30 og 10. Bönnuð: 16 ára. LAUGARÁSBÍÓ Þjálfun í Biloxi. ★ ★ ★ Sýnd 5, 7, 9 og 11.10 Bönnuð: 12 ára. Vitni að morði. ★ ★ ★ Hörkuspenn- andi mynd um litinn strák sem kemst í hann krappan. Sýnd 5, 7, 9 og 11.05. Bönnuö: 14 ára. Stefnumót á Two Moon Junction. * ★ Nakin spennumynd. Sýnd 5, 7, 9 og 11. Bönnuð: 14 ára. REGNBOGINN: Sér grefur gröf... Spennumynd. Sýnd 5, 7, 9 og 11.15. Bönnuð: 16 ára. Hamagangur á heimavist. ★ ★ Glens og grin fyrir unglingana. Sýnd 5, 7, 9 og 11.15. Á ferð og flugi. ★ ★ ★ Gamanmynd um tvo strandaglópa. Sýnd 5,7,9 og 11.15. Leiðsögumaðurinn. ★ ★ Spennu- mynd um lappagoðsögn, gerð í skugga Hrafns Gunnlaugssonar. Sýnd 5, 7, 9og 11.15. Bönnuð: 14 ára. Krókódila-Dundee 2. ★ ★ Ágætis framhald um krókódíla-Ástralann. Sýnd 5, 7, 9.10 og 11.15. STJÖRNUBÍÓ: Sjöunda innsiglið. Ný spennandi og dularfull mynd. Sýnd 5, 7,9og 11. Bönnuð: 16 ára. Breti i Bandarikjunum. ★ ★ Gaman- mynd. Sýnd 11. Von og vegsemd. ★★★ Úrvals- mynd um lítinn dreng i síðari heims- styrjöldinni. Sýnd 5, 7 og 9. ★ ★★★ = FRÁBÆR, SÍGILD ★ ★ ★ = MJÖG GÓÐ ★★ = GÓÐ ★ = SÆMILEG S = AFLEIT

x

Pressan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Pressan
https://timarit.is/publication/298

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.