Pressan - 14.10.1988, Blaðsíða 4
4
Föstudagur 14. október 1988
litilræði
Af stöðu kynfæra
Stærsta kynfærið: Milli eyrnanna.
(Jóna I. Jónsd. — Helgarbl. Þjóöv.)
Þjóðviljinn, blað lítilmagnans, hefur
löngum verið málsvari þeirra sem bera
skarðan hlut frá borði, þegar lífsins gæðum
hefur verið skipt.
Að undanförnu hefurdrjúgurhluti af blað-
rými þessa málgagns sósíalisma, þjóð-
frelsis og verkalýðshreyfingar verið helgað-
urtveim þjóðfélagshópum sem búavið bág
kjör.
Annarsvegar eru það 15% bandarísku
þjóðarinnar sem teljast búa við afkomu,
sem er fyrir neðan bandarísk fátækramörk.
Hafa of litlar tekjur (Á.B. Þjóðv. 11. okt. sl.).
Hinsvegar hinn uggvænlegi fjöldi ólán-
samra manna, sem standa andspænis
þeirri nöturlegu staðreynd að getnaðarlim-
urinn er ófullnægjandi.
Þeir hafa of iítið tippi (Jóna Ingibjörg
Jónsdóttir Þjóðv. 7. okt. sl.)
Það má segja að Þjóðviljinn hafi, að
undanförnu, öðru fremur, verið helgaður
þeim sem eiga lítið undir sér.
Ég er ekki alveg klár á því hvar fátækra-
mörkin eru dregin í Ameríku, en mér segir
svo hugurað það sem þareru kölluð sultar-
laun þætti mörgum íslendingi góð kjör.
Víst er að ef fátækramörkin á íslandi eru
dregin þar sem Hagstofan hefur reiknað út
að vísitölufjölskyldan þurfi að ramba til að
eiga fyrir nauðþurftum, þá eru fleiri en 15%
íslensku þjóðarinnar fyrir neðan fátækra-
mörkin.
Sakarekki að geta þess að samkvæmt út-
reikningum Hagstofunnar þarf fjögurra
manna fjölskylda — vísitölufjölskyldan —
150.000 fyrir nauðþurftum á mánuði og svo
geta menn reiknað út hvort þeir eru undir
eða yfir fátækramörkum.
Það skyldi þó aldrei vera að megnið af ís-
lenskum launamönnum sé undir fátækra-
mörkum hér á íslandi en aðeins 15% í
Ameríku.
Ef til vill snýr Þjóðviljinn sér að því að
athuga kjör landans þegar búið er að af-
greiða örbirgðina í Bandaríkjunum.
— Sælt að vera fátækur, elsku Dísa mín,
sagði skáldið forðum og því er ekki að neita
að eitt og annað hefur í gegnum tíðinaorðið
til að létta þurfalingum örbirgðina.
Kynlífió hefur að scmnu oft verið þrauta-
lending hins fátæka manns og þessvegna
fer vel á því að Þjóðviljinn helgi vikulega
hálfa skáksíðu blaðsins umfjöllun um
skaufastærð almennings í landinu.
„Kynlíf“ er í höndum kynlífsfræðingsins
Jónu I. Jónsdótturog um síðustu helgi var
okkur dyggum lesendum öreigamálgagns-
ins tjáð að mesta áhyggjuefni vinnandi
stétta í dag væri tippastærðin, undir yfir-
skriftinni:
— Stærsta kynfærið: Milli eyrnanna.
Greinarhöfundurkveðst ekki vera kunnug
tippalengd mannaá íslandi, segir hinsvegar
orðrétt að „staðreyndirnar i þessu máli séu
þær að líkt og andlit séu tippi mismunandi
að stærð, lit og lögun og hafi þarafleiðandi
mismunandi útlit“.
I Bandaríkjunum virðist hún þekkja betur
til og segir að meðalstærð tippa í Banda-
ríkjunum, þegar tippið er slappt, sé um 8,3
sm —10,8 sm en um 12,7—17,8 sm í stinn-
ingu.
Það er athugavert hvað skríbentar Þjóð-
viljans þekkja stöðu almennings í Banda-
ríkjunum miklu beturen á íslandi.
Fánaberar sósíalisma, þjóðfrelsis og
verkalýðshreyfingar hafa lengi klifað á því
að menn eigi ekki að sætta sig við orðinn
hlut.
í grein Jónu er önnur hugmyndafræðileg
áhersla. Hún segir orðrétt:
— Sættist við tippin. Meira máli skiptir
að vera góður elskhugi en að hafa stórt
tippi. Til eru karlmenn sem halda að þeir
séu sjálfkrafa æðislegir elskhugar bara útaf
tippisstærðinni. Þeir eru ekki enn búnir að
uppgötva að stærsta kynfærið er á milli
eyrnanna.
Og áður segist hún hafa rætt um fyrir-
bærið að:
— vera jákvæð til píkunnar.
Ég get ekki að því gert að þegar ég var að
lesa þessaágætu og tímabæru kynlífsgrein
í Þjóðviljanum varð mértíðhugsað til Einars
Olgeirssonar og Brynjólfs Bjarnasonar og
þess hvernig þeir væru í framan þegar þeir
læsu í öreigamálgagninu þetta nýja hug-
myndafræðilega innlegg í umræðuna um
stöðu vinnandi stétta í landinu.
Hvað sem þeir gömlu hugsa, þá er grein
Jónu tímabær hvatning til þeirra iauna-
manna, sem eru með lítil tippi, að láta ekki
hugfallast.
Enginn þáttur alþýðlegrar velferðar er
okkur óviðkomandi. Vera kann að ein-
hverjum finnist að þegar þjóðarhagur krefst
launalækkunar, launafrystingar, gengisfell-
ingar og kjaraskerðingar, þá séu aðrir hlutir
brýnni en að skrifa hughreystingargreinar
fyrir menn með tveggja sentímetra löng
tippi og velta vöngum yfir því með hvaða
ráðum hugsanlegt sé að lengja liminn.
Það er staðreynd að mikil örvænting
hefur gripið um sig í landinu útaf litlum
tippum og menn eru ekki mönnum sinnandi
útaf því hvað lítið er undir þeim.
Þjóðviljinn ereinmitt vettvangurinn til að
ræða þessi mál og hugmyndafræðingar Al-
þýðubandalagsins já og Alþýðusambands
Islands ættu að taka nótís af því hve lam-
andi þaðerfyrirstéttabaráttunaí landinuog
samstöðuna, ef alþýða landsins er dægrin
löng haldin botnlausri örvæntingu útaf því
hvað hún er með lítinn tittling.
Manni er nær að halda að skynfærið sé
ekki lengur á milli eyrnanna.
PRESSU
€l_— -
dag mikil og byltingarkennd
skýrsla frá nauðgunarmálanefnd
sem starfað hefur um alllangt skeið
til að gera tillögur um úrbætur við
meðferð nauðgunarmála. I nefnd-
inni eiga sæti Sigrún Júlíusdóttir
félagsráðgjafi, Guðrún Agnars-
dóttir alþingismaður, Hildigunnur
Ólafsdóttir afbrotafræðingur, Ás-
dís J. Rafnar, formaður jafnréttis-
ráðs, og Jónatan Þórinundsson
prófessor. Skýrslan sjálf er yfir 300
bls. og mun koma út í bókarformi
eftir nokkrar vikur. Þá mun sérstök
rannsókn Sigrúnar Júliusdóttur á
kynferðisafbrotum koma út í bók
frá Máli og menningu fyrir jólin. í
kjölfar alls þessa er svo væntanlegt
heildarfrumvarp til breytinga á
hegningarlögunum þar sem áhersla
verður lögð á að auka og bæta refsi-
vernd barna og herða að miklum
mun viðurlög við kynferðisafbrot-
um...
a
^^^amalkunnugt íþróttafélag i
Reykjavík stendur mjög á fallanda
fæti þessa dagana. Knattspyrnu-
mennirnir í Þrótti kolféllu ofan í
þriðju deild nú í haust, handknatt-
leiksmenn í Þrótti leika með hálf-
gert skraplið í þriðju deild og í raun
eru það blakmennirnir einir sem
halda uppi merki félagsins, sem oft
hefur getað státað af góðum
árangri. Það mun meðal annars
hafa komið til tals hjá Þrótturum
að leggja niður handknattleiks-
deildina, en þó mun að lokum hafa
verið ákveðið að gera úrslitatilraun
til að byggja upp frambærilegt lið.
Annars mun það vera talsvert um-
talað vandamál í íþróttahreyfing-
unni, bilið sem alltaf er að breikka
milli ríkra félaga sem hafa efni á því
að kaupa til sín stjörnuleikmenn og
—þjálfara og þeirra félaga sem
mega bíta í það súra epli að sjá sína
bestu menn hverfa í raðir stórveld-
anna...
A
inhverju sinni þótti það mest
skemmtun á íslandi að hlýða á
karlakóra og jafnvel ennþá betra að
syngja í karlakór. Ýmsir karlakórar
úti á landi hafa dáið drottni sínum
síðustu árin og nú virðast karlakór-
1
arnir hér á mölinni eiga nokkuð
undir högg að sækja. Þannig aug-
lýsa nú Karlakórinn Fóstbræður og
Karlakór Reykjavíkur grimmt eftir
söngmönnum, en uppskeran er ekki
mjög ríkuleg, að því er okkur skilst.
Ungir íslenskir karlmenn virðast
semsagt telja tíma sínum betur var-
ið annars staðar en í karlakór...
þremur dögum siðla
septembermánaðar lauk gjald-
þrotaskiptum hjá sex fyrirtækjum á
Akureyri. Ágætlega gekk að inn-
heimta upp í forgangskröfur, en
upp i 24 milljóna króna almennar
kröfur greiddust aðeins tæplega
400 þúsund eða 1,6 prósent...