Pressan - 14.10.1988, Blaðsíða 28
Föstudaíjúr W. öktóbe'rl988
dagbókin
hennar
úti á lifinu
Andrúmsloftið ekki nógu magnað
Kæra dagbók.
Það sprakk allt hérna á heimilinu
um daginn. Ég var í sakleysi mínu á
leið á ball, en þegar ég kvaddi liðið
í sjónvarpsherberginu var eins og
bombu hefði verið kastað þar inn.
Bara af því að ég var í mínípilsi,
með svart naglalakk og svartan
varalit! Og mér var harðbannað að
yfirgefa svæðið fyrr en ég hefði tek-
ið málninguna af mér og farið í
önnur föt.
Ég kemst ekki yfir það hvað þess-
ir foreldrar manns eru ömurlegir.
Ég veit ekki betur en þau hafi sjálf
verið í eilífu stríði við sína foreldra
út af svona alls konar tískumálum,
en núna er eins og þau hafi barasta
fæðst fullorðin. Það er ekki eitt
gramm af skilningi til í heilanum á
þeim. Pabbi segir að þetta sé ekkert
sambærilegt við síða hippahárið á
honum, sem foreldrar hans voru að
tryllast út af á sínum tíma. (Amma
á Einimelnum sagði mér sko að hún
hefði einu sinni klippt pabba í
svefni, þegar hann var í MR. Hann
fór ekki í skólann í nærri tvo mán-
uði, heldur fékk sér læknisvottorð
hjá einhverjum kölkuðum lækni og
las utanskóla!) Og mamma segir að
líkhvíti varaliturinn og biksvörtu
ælæner-strikin á augnlokunum
hafi verið „hátíð" og „sakleysið
uppmálað" miðað við svarta nagla-
lakkið mitt. Hún gat hins vegar
ekkert svarað því af hverju pabbi
hennar og mamma gengu þá af
götlunum, þegar hún málaði sig
svoleiðis.
Mesta lógikkleysið finnst mér nú
samt þetta með pilsið. Ég hef nefni-
lega séð milljón myndir inni í
albúmi af mömmu í nákvæmlega
jafnstuttum kjólum. (Þær eru þar
ekki lengur, sem er vægast sagt
mjöööög dularfullt!) En amma á
Aragötunni reddaði mér aldeilis vel
í því máli. Égskrapp til hennar í dag
og var eitthvað að vandræðast út af
þessum skilningslausu foreldrum
mínum, en viti menn... Amma dró
þá upp smápjötlu, sem hún hafði
ætlað að nota í afþurrkunarklúta
en var ekki búin að klippa niður.
Þetta var sko gamalt pils af henni
móður minni, takk fyrir kærlega,
og mun styttra en mitt! Ég fór nátt-
úrulega strax í það og mætti þannig
i kvöldmatinn og uppistandið þar
var alveg nákvæmlega eins og ég
átti von á. Mér var hótað öllu illu og
pakkið var orðið sótrautt í framan,
en þá læddi ég út úr mér hvaða pils
þetta væri. Vááá, maður. Mamma
hljóp grenjandi inn í svefnherbergi,
en pabbi fékk krampakast af hlátri
og lagðist í gólfið. Ég held, að stríð-
ið sé unnið. Jibbíjei...
Dúlla
í gamla daga, þegar útvarpið var
svo til einasta skemmtun sauðsvarts
almúgans hér á landi, voru á dag-
skrá gömlu gufunnar skemmti- og
spurningaþættir allskonar sem
nutu fádæma vinsælda. Svo vin-
sælir voru þessir þættir að þegar
þeir voru í útsendingu tæmdust
gjörsamlega götur borgarinnar og
allra bæja og þorpa náttúrulega
líka. Loka var flestum kvikmynda-
húsum og öðrum skemmtistöðum
og eigendur þessara staða hugsuðu
útvarpinu þegjandi þörfina. Fjöl-
skyldur sameinuðust fyrir framan
viðtækin — allar erjur gleymdust,
rafmagnað loftið fylltist spennu,
fólk hélt niðri í sér andanum þegar
þulurinn kynnti: ...og hér er kom-
inn stjórnandi þáttarins, Svavar
Gests! Og þá varð allt vitlaust,
klapp og flaut, öskur og læti. Svona
var þetta viku eftir viku, mánuð eft-
ir mánuð, ár eftir ár, alltaf jafn-
vinsælt.
Síðan kom sjónvarpið og fólk
missti áhugann á þessum þáttum og
Svavar sjálfsagt líka.
Þættirnir voru byggðir upp á
léttu gríni og glensi; stjórnandinn
sagði fimmaurabrandara, stuttir
leikþættir fluttir, tónlist og síðast
en ekki síst spurningakeppni. Oft-
ast voru fengin hjón til að keppa sín
á milli. Svavar lagði nokkrar léttar
spurningar fyrir fólkið og keppnin
fólst í því að sá eða sú sent var á
undan að hlaupa að þar til gerðri
bjöllu og hringja henni — og vita
svarið að sjálfsögðu — vann sér inn
hundraðkall eða svo fyrir hvert
svar. Oftar en ekki var niikill
handagangur í öskjunni þegar
keppendur réðust á bjölluna frægu
og veltust á gólfinu og reyndu að
koma út úr sér réttu svari. Maður
stóð á öndinni við útvarpstækið,
svo mikil var spennan.
Nú hefur Hótel ísland fengið
Svavar Gests til að reyna að ná upp
þessari stemmningu og býður upp á
Sunnudagskvöld með Svavari Gests
þar sem Svavar sprellar í anda
gömlu útvarpsþáttana, spjallar við
gesti, að ógleymdri spurninga-
keppni eins og þeirri sem áður er
lýst. Tónlistarmenn koma í heim-
sókn og síðan er dansað til klukkan
eitt eftir dynjandi harmónikkutón-
list Örvars Kristjánssonar og
hljómsveitar hans. •
Tilgangurinn með þessu öllu
saman er, eins og Svavar sagði, að
gefa fólki kost á að skemmta sér í
rólegra andrúmslofti en boðið er
uppá á föstudags- og laugardags-
kvöldum.
Fólkið sem mætti sl. sunnudags-
kvöld á Hótel ísland var greinilega
búið að gleyma þessari stemmningu
og allri spennunni sem var í kring-
um útvarpsþættina. Kannski það
hafi aldrei kynnst henni. Nema
hvað, Svavar birtist á sviðinu ný-
strokinn og fínn, kannski pínulítið
stressaður, sagði nokkra fimntaura-
brandara, óskaði eftir sjálfboðalið-
um í spurningakeppnina, kallaði
síðan Fjórtán fóstbræður á svið og
þeir þóttust syngja nokkur lög af
væntanlegri hljómplötu — alveg
ágæt lög, allt í lagi með það.
Síðan kom brandarakallinn
Jóhannes Kristjánsson og gerði
grín að stjórnmálamönnum og
öðru fyrirfólki og líf tók að færast
í salinn. Svavar hresstist til muna og
spurningakeppnin hófst. Eitthvað
var Svavar óheppinn með keppend-
ur. Fólk vissi ekki svör við einföld-
ustu spurningum og það náðist
aldrei þetta magnaða andrúmsloft
sem einkenndi gömlu útvarpsþætt-
ina. Og hvar var bjallan góða? Ég
saknaði hennar. Hún hefði kannski
getað bjargað keppninni. Annars er
ástæðulaust að örvænta. Þetta er
fyrsta skemmtunin og á eftir að
slípast og sjálfsagt verður Svavar
heppnari með áhorfendur næst.
P.s. Ég vil taka það fram að mér
finnst Svavar Gests með fyndnari
mönnum og hló að öllu sem hann
sagði, en það er víst ekki nóg.
GEORG
MAGNÚSSON
í BÆJARBÍÓI
Sýn. laugard 15/10 kl. 17.00
Sýn. sunnud. 1(6/10 kl. 17.00
Midapantanir í sima 50184 allan
sólarhringinn.
SKJALDBAKAN
KEMST ÞANGAÐ LÍKA
Höfundur Ámi Ibsen
Leikstjóri Viðar Eggertsson
Leikmynd Guórún S. Svavarsd.
Tónlist Lárus Grímsson
Lýsing Ingvar Björnsson
Leikarar Theodór Júlíusson og
Þráinn Karlsson.
3. sýn. föstud. 14/10 kl. 20.30
4. sýn. laugard 15/10 kl. 20.30
Miðasala opin frá
kl. 14.00—18.00
Simi 24073
Sala aögangskorta er hafin.
EUKKAJSINN
ALPÝÐULEIKHÚSIÐ
ÁimuiiduHl v/Freyfugötu'
ELSKHUGINN
Höfundur: Harold Pinter.
22. sýn. í kvöld kl. 20.30.
23. sýn. laugardag kl. 20.30.
24. sýn. sunnudag kl. 16.00.
Síðustu sýningar!
Miðapantanir allar sólarhringinn
í síma 15185.
Miðasalan í Ásmundarsal opin
tveimur timum fyrir sýningu.
Sími 14055.