Pressan - 17.05.1990, Blaðsíða 22

22 Fimmtudagur 17. maí 1990
Adfaranótt 23. janúar 1973 fór Ás-
geir Sigurvinsson til lands eins og
aðrir Eyjamenn. Hvorki hann né adra
hefur líklegast grunad að það ættu
eftir að líða a.m.k. tuttugu ár þangað
til hann kæmi aftur til Eyja nema sem
gestur. Leið hans hefur legið víða um
knattspyrnuvelli Evrópu síðan þá,
fyrst með belgíska félaginu Standard
Liege, svo eittár með þýsku jöfrunum
í Bayern Miinchen, síðan átta ár með
Stuttgart. Liðinu sem hann kvaddi
síðastliðinn laugardag, reyndar á
fremur látlausan hátt. Sigi, Sigi hljóm-
aði yfir Neckar-leikvanginn í Stutt-
gart þegar þessi frægasti og besti
knattspyrnumaður íslendinga fyrr og
síðar gekk af leikvelli hinsta sinni.
EFTIR: KRISTJÁN KRISTJÁNSSON
MYNDIR: HINRIK G. HILMARSSON
Það var mikil stemmning á Neckar þegar Ás-
geir lék sinn siðasta leik í Bundesligunni. Leik-
ur númer 210 í röðinni eftir níu ár í einni sterk-
ustu knattspyrnudeild heimsins. Stuttgart-lið-
inu hefur reyndar ekki gengið sem best undir
það síðasta og legið undir gagnrýni. Enda var
Asgeir í kveðjuleik sinum ,einn þeirra leik-
manna sem mest bar á i liðinu. Kftir að hafa
fengiö að gjöf handmálaðan mjólkurhrúsa frá
stuöningsaðilum liðsins, biómvönd frá félag-
— Sem er hvað?
,,Eg er með samning við Stuttgart í þrjú ár
til viðbótar, til 1993. Þaö er ekki alveg frágeng-
ið hvað ég kem til meö aö gera, hugsanlega
verö ég í |jví að skoða leikmenn annars vegar
og hins vegar veröég tengiliður milli styrktar-
aöila félagsins og stjórnar þess. Samhliða
þessu ætla ég aö reyna aö mennta mig eitt-
hvað. Ég hætti í skóla þegar ég fór út í atvinnu-
mennskuna 18 ára gamall og hef ekki haft
tíma til að sinna þeim þætti neitt síðan. Mein-
ingin er að kynna sér þjálfun eitthvað og ef til
vill taka einhver námskeið í markaösfræöum
og skyldum greinum."
— Þannig að Ásgeir Sigurvinsson framtíðar-
innar er kaupsýslumaður með bindi um hálsinn
og skjalatösku í hendi.
,,Já, það gæti farið svo. Þaö er í sjálfu sér
ágæt framtíðarsýn. Mér list mjög vel á aö
reyna mig á öðrum vettvangi og þaö eru ýmsir
möguleikar opnir sem eru mjög áhugaveröir.
Þetta á ég þó allt eftir að ræða nánar við félag-
ið. Fyrst fer ég í langt frí, sem mér finnst ég
eiga inni.“
— Þú minntist á þjálfun. Það hefur verið í um-
ræðunni að þú takir viö íslenska landsliðinu í
náinni framtíð. Eitthvað hæft í þeim orðrómi?
,,Nei. Það er alveg á hreinuað ég tek ekki að
mér neinskonar þjálfun næstu fjögur til fimm
árin. Ef ég geri þaö nokkurn tíma. Ég hef enga
ákvörðun tekið um það."
— Höldum áfram með landsliðsmálin. Sá
kvittur hefur verið á kreiki lengi að þú hafir í
raun aldrei haft nema takmarkaöan áhuga á að
spila með íslenska landsliðinu...
„Þetta er ekki rétt. Ég hef mætt í þá lands-
leiki sem ég hef getað mætt í og hef alltaf haft
áhuga á að spila með íslenska landsliðinu.
Samningar mínir hafa ekki verið hagstæðir
hvað þetta varðar enda þegar ég fer út 1973 er
ég í raun fyrsti atvinnumaðurinn síðan Albert
var og hét og þá var ekkert til um það að félög
væru skyldug til að gefa leikmenn lausa í
landsleiki."
— Þannig að þú hafnar þessu?
,,Já."
— Hvað með leikstíl landsliðsins. Manni hef-
ur oft fundist að hæfileikar þínir nýttust þar illa,
stundum alls ekki neitt.
Óformlegt kveðjuhóf í garðinum heima hjá Ásgeiri og Ástu að kvöldi síðasta leikdagsins.
Hljómsveitin er þýsk og gestir voru íslenskir og þýskir vinir.
17 ÁRA FERILL ÁSGEIRS SIGURVINSS
inu og gott klapp frá áhorfendum gekk Ásgeir
af leikvelli. Þýskir fjölmiölar voru reyndar afar
óhressir með þessa iátlausu kveðjuathöfn,
greinilegt að þeir töldu aö maöur sem á að
baki slíkan feril sem Ásgeir ætti skilið meira
húllumhæ.
Afraksturinn þessi níu ár í Bundesligunni
hefur verið góður. ,,Eg er mjög sáttur við feril
minn," segir Ásgeir sjálfur við Pressuna.
Meistaratitillinn árið 1984 eraö sjálfsögöu há-
punkturinn en þá varð Stuttgart Þýskalands-
meistari eftir þrjátíu ára bið. Islendingurinn
Sigurvjnsson var í fararbroddi, leikstjórnand-
inn sem Þjóðverjar sjálfir syrgöu að ekki
skyldi vera gjaldgengur í þýska landsliðið sem
á sama tíma var eins og höfuðlaus her á leik-
velli.
En nú er þessum tíma lokiö og nýtt tímabil
tekur viö. Ásgeir segist fullkomlega sáttur við
að hætta sem knattspyrnumaöur: ,,Mér finnst
þetta vera rétti tíminn ruina. Ég er enn í góöu
formi og ég kýs heldur að láta muna eftir mér
þannig. Auövitaö hefur ýmislegt spilaö inn í,
mér og Arie Haan, fyrrverandi þjálfara Stutt-
gart, kom ekki vel saman og þaö ýtti undir
oessa ákvörðun mína. Eg tel aö vísu aö líkam-
*
,,Dœmigert ad Asgeir
Sigurvinsson skuli í
lokaleik sínum hafa
veriö einn þeirra leik-
manna sem mest bar
á. “ (Stuttgarter Nach-
richten.)
lega gæti ég spilað eitt til tvö ár enn. Þetta á
sér fremur sálrænar ástæður að ég kýs að láta
þessu lokið hér ognú." Ásgeir er reyndar varla
fyrr búinn aö sleppa orðinu þegar síminn
hringir og fulltrúi annars félags gerir enn eina
tilraun til að fá Ásgeir til liðs við sig fyrir næsta
keppnistímabil. Þetta kemur eins og staðfest-
ing á því sem hann var rétt nýbúinn aö segja
og reyndar er það þannig að Ásgeir er sem
stendur með tilboð frá einum fimm löndum.
Lið frá Sviss, Austurríki, Þýskaiandi, Frakk-
landi og Spáni hafa borið í hann víurnar á und-
angengnum dögum. Síminnsatt að segja ekki
þagnað. „Ákvörðun minni verður ekki breytt,
það er kominn tími til að snúa sér að öðru,"
segir Ásgeir.
Ásta, kona Ásgeirs, veröur án efa fegin
þegar maður hennar getur verið meira
með fjölskyldu sinni: „Það var löngu kom-
inn tími til að draga úr þessu," segir Ásgeir
meðal annars i viðtalinu.