Pressan - 05.09.1991, Side 21

FIMMTUDAGUR PRESSAN 5. SEPTEMBER 1991
21
EG FER A
BARINN
EFMIG
LANGAR
Þeir sem þekkja Egil 01-
afsson segja ad hann sé
mesti Ijúflingur. Þad sé
þœgilegt ad umgangast
hann og gott aö vera ná-
lœgt honum. Þegar þetta er
borið undir hann segist
hann vera ráðríkur. Reyni
þó aldrei að ná sínu fram
með látum, en gefist samt
helst ekki upp fyrr en hann
er búinn aö fá sínu fram-
gengt. Nema hann skipti um
skoðun. Og það gerir hann
oft. Egill er líklega best
þekktur sem söngvari og
tónlistarmaður, þótt það
hljóti að vera tímaspursmál
hvenœr fariö veröur að tala
um hann jafnt sem kvik-
myndaleikara. Hann hefur
leikið í fimmtán kvikmynd-
um, sem er ekki svo lítið
hér á landi. Reyndar á hann
ennþá fleiri hljómplötur aö
baki, eða heilar fimmtíu, en
platan sem hann sendir frá
sér um nœstu mánaðamót
er samt fyrsta sólóplatan
hans.
Hyernig tónlist sendir Eg-
ill Ólafsson frá sér þegar
hann er einn á ferð?
„í fyrsta lagi, þá gerir
maður plötu aldrei einn.
Hún heitir sólóplata af því
ég er einn skrifaður fyrir
henni. Ástæðan fyrir því er
að músíkin og textarnir eru
eftir mig og ég veit ekki um
neinn annan sem mundi
vilja gangast við henni.
Þetta er efni sem ég er
búinn að ganga með í mag-
anum lengi. En ef ég gæti
lýst því hvernig músíkin er,
til hvers ætti ég þá að vera
að setja hana á plötu!
Flokkun á músík er ekki
fyrir aðra en músíkólóga,
fræðingana, sem vilja setja
allt í rétt hólf.
þegar ég er að reyna að fá
fólk á mitt band, þá geri ég
það með ljúfmennskunni
held ég."
Sigrún Hjálmtýsdóttir seg-
ir að þú eigir auðvelt með
að setja þig í spor annarra.
„Þegar ég er ekki sam-
mála einhverjum þá fer ég
ekki að rífast, heldur hlusta
á rökstuðning hans. Stund-
um sé ég þá hlutina í nýju
ljósi, sem gefur manni tæki-
færi til að skipta um skoðun
og er bara skemmtilegt. En
hvort ég á auðvelt með að
setja mig í spor annarra,
það veit ég ekki. Það má þó
kannski segja að það sé
hluti af vinnunni. Það er
hollt fyrir leikarann, til
dæmis, að geta sett sig í
spor annarra. Það er þó allt-
of sjaldan sem við gerum
það, því ef svo væri, þá
væri tillitssemi okkar hvers í
annars garð meiri."
Mér er líka sagt að þú sért
tilfinninganæmur.
„Já, það er ég. Og fer
kannski meira eftir tilfinn-
ingunni en skynseminni. Ég
finn hvort hlutirnir ganga
upp eins og þeir eiga að
gera og líður vel þegar ég
finn að eitthvað er rétt.
Þetta á ekki síst við í músík-
inni. Ef manni líður ekki vel
í því sem maður er að gera,
heldur velkist í vafa, er
maður ekki maður sjálfur.
„DROP OUT“ í SKÓLA
Þú kláraðir aldrei
menntaskólann.
„Ég er drop out í öllu,
bæði menntaskóla og tón-
listarskóla. Ekki það að mér
finnist mennturi vera nei-
kvæð. En spurningin er ekki
hvort maður hefur lokið
prófi í hinu eða þessu, held-
ur afstaða hvers og eins. Ef
þú gerir ekki hlutina af ein-
lægni breytir það engu
hvort þú ert með próf upp á
vasann eða ekki. Ef árangur
á að nást verður maður að
vera sannur í því sem mað-
ur er að gera.
Mörg okkar sem vorum
unglingar á milli '60 og 70
mátum vægi skólans svolítið
upp á nýtt. Við gagnrýndum
foreldra okkar meira, samfé-
lagið og ástandið í heims-
málum. Eins og allar kyn-
slóðir líta á sig sem hina
síðustu, þá komumst við að
því að ef við ætluðum að
lifa áfram varð að gera eitt-
hvað „róttækt". Skólinn stóð
fyrir allt það íhaldssamasta
sem til var. — Af hverju var
fólk svona vont? Hvað hafði
því verið kennt?
Engu að síður var ég í
skóla til 23 ára aldurs, án
þess að Ijúka prófum, og
hafði marga góða kennara.
Og að minnsta kosti lærðist
mér þó að leita að sjálfum
mér, hvað hentaði mér best
Ljósm. Sig. Stefán Jónsson
meira spennandi að fást við
eitthvað nýtt en vera að
syngja lög eftir þessa gömlu
karla. Það gátu svo margir.
Einn góðan veðurdag tók
ég svo þá ákvörðun að fara
ekki í söngnám til Mílanó
eins og ég hafði ætlað mér."
Sérðu eftir að hafa ekki
farið?
„Stundum er ég dálítið
bitur og spyr sjálfan mig að
því hvers vegna ég hafi ekki
harkað af mér og gert það
líka. En það virtist ein-
hvernveginn sjálfgefið að
snúa baki við klassíkinni."
Þú ert líka leikari án
prófs. Hvernig hefur þér
verið tekið af skólagengnum
leikurum í leikhúsunum?
Eru menn ekki argir yfir að
þú skulir fá hlutverk?
„Ég hef nú reyndar lítið
leikið á sviði nema hlut-
verkin hafi tengst músík. Og
ég er svo heppinn að það
eru ekki alltof margir leikar-
ar söngelskir."
FER Á BARINN EF MIG
LANGAR
Um vinsœldir Stuð-
manna...
„Vinsældir hafa aldrei
truflað mig, af því mér
finnst ekki að mér hafi
endilega tekist best upp
þegar ég var sem vinsælast-
ur. Svo er það spurning
hvort við vorum svo vinsæl-
maður fær jákvæð við-
brögð."
... og frœgðina.
„Margir fá þá grillu í höf-
uðið að þeir megi ekki láta
sjá sig neinsstaðar. Ég hef
aldrei þjáðst yfir því að vera
þekktur og fer á barinn ef
mig langar. Stundum verður
maður fyrir óþægindum,
þegar ráðist er að manni og
maður er ekki í skapi til að
tala við fólk. En ég held nú
reyndar að allir verði fyrir
því.“
Svo ímyndina.
„Auðvitað er maður að
búa til ákveðna ímynd í
gegnum músíkina. En mað-
ur reynir samt að vera sam-
kvæmur sjálfum sér. Jafnvel
þó það sé erfitt, því maður
var púkó.
Þursaflokkurinn var
lummó og Stuðmenn voru
halló. En svo komst allt í
einu í tísku að vera halló og
þar með voru Stuðmenn hið
besta mál. En Þursaflokkur-
inn náði ekki að vera
lummó á réttum tíma.“
FEITT FÓLK EKKI
VIÐRÆÐUHÆFT
Fimmtán kvikmyndir,
fimmtíu hljómplötur og þrjú
börn. Er tími fyrir fjölskyld-
una?
„Vinnan kemur í skorpum
hjá okkur báðum, þannig
að við getum svolítið skipt
með okkur uppeldinu, þótt
fyrstu árin hafi Tinna að
mestu séð um uppeldið. En
tími fyrir fjölskyldulíf er of
lítill hjá flestum í þessu
landi. Fólk vinnur of mikið
til að geta veitt sér það sem
nauðsynlegt þykir. — En ég
bý við barnalán og ég held
að á móti komi að íslend-
ingar eru almennt góðir við
börnin sín.
I því sem ég er að fást við
er afkoman líka misjöfn og
það er aldrei nein trygging
fyrir þvt að maður fái greitt
fyrir vinnuna. Núna er ég til
dæmis búinn að eyða heilu
sumri í að taka upp þessa
plötu. Síðan verður bara að
koma í ljós hvort ég á eftir
að fá eitthvað fyrir hana.
Það má eiginlega segja að
maður standi nær því frum-
stæða en sá sem þiggur
regluleg laun.“
Sókn eftir efnislegum
gœðum og œsku.
„Það er áreiðanlega of
mikil áhersla lögð á umbúð-
ir í samfélagi okkar. Maður
veit það, en fylgir engu að
síður straumnum.
Það sem mér finnst þó
kannski verra en það, er
hve mikið er lagt upp úr út-
liti fólks. Það fer næstum
þvi út í öfgar, hvað það
virðist skipta miklu máli.
Liggur við að maður sé ekki
talinn viðræðuhæfur, bara
ef hann er feitur. Það er
auðvitað alveg út í hött.
Það mega ekki vera neinar
varíasjónir. En allt er þetta
haft fyrir fólki og það kemst
lítið annað að.“
..DROP OUT“ I ÖLLU, BÆÐI MENNTASKOLA OG TÓNLISTARSKOLA
Það sem skiptir mestu
máli í sambandi við músík,
hvort sem þú ert flytjandi
hennar eða njótandi, er að
finna hana.“
RÁÐRÍKUR í SAMVINNU
Vinir þínir og kunningjar
segja að þú sért Ijúfur og in-
dœll. Ertu sammála?
„Ég hef nú alltaf verið dá-
lítið ráðríkur í samvinnu. Ég
held mínu til streitu í
lengstu lög, þótt ég breyti
reyndar oft um skoðun. En
Maður dettur niður úr sínu
eigin tré.“
Gerirðu þa aldrei neitt
sem þér finnst ekki vera rétt
eða þér líður illa yfir?
„Jú. Og mér líður oft
bölvanlega. Það versta er
að þegar vel tekst upp, þá
veit maður oft ekki hvers
vegna það gekk upp. Maður
gefur sér kannski ákveðnar
forsendur um að það hafi
verið út af þessu eða hinu,
en maður er aldrei viss.“
og hvernig ég gæti lifað í
sátt við menn og náttúru."
Hvernig fór með tónlistar-
námið?
Ég var í Söngskólanum og
stefndi að því að gerast
óperusöngvari. Þetta var á
þeim árum þegar ég, Val-
geir og Sigurður Bjóla hitt-
umst í öllum okkar frístund-
um og vorum að búa til lög.
Við iifðum og hrærðumst í
tónlistinni. Þegar inaður
vissi að maður sjálfur gat
búið til lög var það miklu
ir. Ef vinsældir eru mældar í
plötusölu vorum við það
vissulega,: en það hefur ekki
neina merkingu. Er aðeins
upplýsingar um ástand.
Meðbyr hefur ekki allt að
segja. Maður slær ákveðna
varnagla og lætur það ekki
koma sér úr jafnvægi ef
maður fær mótbyr. Eg get
heldur ekki verið að hugsa
um það stöðugt hvað öðrum
finnst, þótt það geri hlutina
að sjálfsögðu meira virði ef
Þegar hér var komið var
búið að loka veitingastaðn-
um þar sem viðtalið fór
fram. Við höfðum fengið að
sitja út af fyrir okkur
í veislusal, með kertaljós og
hvítvín. Hann var í rauðum
jakka og gallabuxum. Tal-
aði mikið með höndunum
og sagði margt sem ekki
kemst hér að. Hann var Ijúf-
ur eins og honum hafði ver-
ið lýst.
Margrét Elisabet Ólafsdóttir