Pressan - 03.12.1992, Blaðsíða 9

FIMMTUDAGUR PRMSSAN 3. DESEMBER 1992
9
35 prósent öryrki eftir einfalda brjósklosaðgerð
LÆKNIRINN ALVARLEGA
VEIKIIR ÞEGAR HANN FRAM-
KVÆMDISKURRARGERRINA
Tæplega sextugur lögregluvarð-
stjóri, Þórir Þorsteinsson, hefur ver-
ið úrskurðaður 35 prósent öryrki
eftir einfalda brjósklosaðgerð. Flest
bendir til þess að læknirinn hafi
verið alvarlega veikur þegar aðgerð-
in var framkvæmd og í raun óhæfur
til að framkvæma læknisverk. Þórir
sjálfur og lögmaður hans telja a<
um augljós mistök sé að ræða
hyggjast kreijast bóta.
Þórir Þorsteinsson varð-
stjóri bíður þess ekki
bætur að hafa gengist
undireinfalda brjósk-
losaðgerð.
Þórir Þorsteinsson varðstjóri
„Fór út sem lamaður
vesalingur í sjúkrabíl“
„Ég hef allaf verið fflhraustur og
aldrei kennt mér meins fyrr en ég
fékk þarna í bakið. Það er því
mjög svekkjandi að vera orðinn
35 prósent öryrki fyrir læknismis-
tök,“ segir Þórir Þorsteinsson lög-
regluvarðstjóri, sem beið varan-
legt heilsutjón vegna mistaka í
uppskurði. Þórir heldur því fram
að læknirinn sem skar sig upp hafi
ekki gengið heill til skógar, en
læknirinn gekkst skömmu síðar
undir aðgerð vegna æxlis í heila.
Lögfræðingur Þóris hefur óskað
effir rannsókn á málinu og bíður
nú gagna frá Tryggingastofnun.
Þá hefur mál þetta verið tekið fyrir
hjá læknaráði.
„Ég fór inn á spítala til að
láta laga minniháttar brjósk-
los en fór út sem lamaður ves-
alingur i sjúkrabílsegir Þórir
Þorsteinsson. Hann kveðstallt-
af hafa verið sérlega heilsu-
hraustur og þvi séu þetta mikil
viðbrigði fyrir sig. „Iþróttir eru
mitt iíf og yndi ognúsé ég ekki
fram á að geta hlaupið né farið
á skíði framar," segir hann.
Þórir er margfaldur íslands-
meistari i hlaupum og hefur átt
fjölda ísiandsmeta i greininni,
meðal annars i átta hundruð
metra hlaupi.
Óhætt er að segja að þessi
misheppnaða aðgerð hafi haft
mikil áhrifá lifÞóris. Hann get-
ur ekki stundað fyrra starfsitt,
en hann var varðstjóri á Mið-
bæjarstöðinni og sá um rekstur
hennar. Nú starfar Þórir i
óskilamunum og hafa þessar
breytingar haft mikil áhrif á
kjör hans. „Það segir sig nátt-
úrulega sjálft að maður getur
ekki sinnt almennum lögreglu-
störfum þegar annar fóturinn
er eins og drullupoki." Þórir
segir þetta timabil hafa verið
sér erfitt og ekki bætir úr skák
að aðgerðin sem hann gekkst
undir virðist hafa verið óþörf,
þar sem hann ernúmun betri í
bakinu, en brjósklosið er enn
óviðgert eins og fram hefur
komið.
„Ég vil fyrst og fremst koma
þvi á framfæri að sá möguleiki
er fyrir hendi að læknirinn sem
meðhöndlar mann sé ekki
endilega heill heilsu og að yfir-
völd eigi að eftirlit með þvi að
veikir menn séu ekki að störf-
um. Það sem kom fyrir mig eru
augljós læknamistök. Um það
eru allir sammála sem ég hef
rættvið."
Forsaga málsins er sú að Þórir,
sem er 58 ára og hafði aldrei kennt
sér meins, fékk skyndilega hastar-
legan bakverk að morgni 10. júní
árið 1991 og var lagður inn á
Landakotsspítala samdægurs. I
fyrstu var haldið að Þórir væri
með nýmasteina en síðan brjósk-
los. Tekin var tölvusneiðmynd og
töldu menn að hún sýndi brjósk-
los á milli þriðja og fjórða lendar-
liðs. Á fjórða degi gekkst Þórir
undir aðgerð, en brjósklosið
fannst ekki þrátt fyrir að skurður-
inn hefði á endanum orðið 17 sm.
Telur Þórir það óeðlilega lengd
miðað við þær upplýsingar sem
tölvusneiðmyndin gaf. 1 aðgerð-
inni blæddi mikið og varð að
hætta við hana af þeim sökum.
Strax eftir aðgerðina bar á
miklu máttleysi í öðrum fæti Þóris
og komst hann að því síðar að
tvær af þeim fimm taugum, sem
liggja frá hryggnum niður í vinstri
fót, höfðu verið skomar í sundur.
Eftir aðgerðina var líðan Þóris
slæm. Kom þar til mikill blóð-
missir, en einnig umtalsverðir
verkir í baki og þrálátir vöðva-
kippir í vinstra fæti. Fyrstu dagana
eftir aðgerðina var Þórir drifinn úr
rúminu í göngugrind og sagt að
ganga um, en síðan komu fyrir-
mæli um að hann mætti alls ekki
hreyfa sig. „Ég lá hreyfingarlaus
og taldi drullublettina í loftinu í
tvær vikur,“ segir hann. AUs var
Þórir á Landakoti í fimm vikur, en
aðgerðin sem hann gekkst undir
var talin smávægileg. Að sjúkra-
húsvistinni lokinni tók við endur-
hæfing á Reykjalundi þar sem
hann dvaldi í tíu vikur. Eftir það
fékk hann að fara heim til sín og
hefur verið í stöðugri endurhæf-
ingu síðan.
„Fáum fljótt að
vita ef eitthvað
ler aflaga"
- segir Matthías Halldórs-
son aðstoðarlandlæknir
LÆKNIRINN FANN EKKI
BRJÓSKLOSIÐ
Það vekur athygli að Þórir, sem
fékk bakverkinn að morgni
mánudags, var skorinn upp föstu-
daginn þar á effir, en löng bið er
eftir aðgerðum sem þessum.
Læknirinn sem gerði aðgerðina
var beinasérfræðingur, en nú mun
það vera algengara að taugasér-
fræðingar annist aðgerðir sem
þessar. Við aðgerðirnar eru þá
notaðir leysigeislar og eru skurð-
irnir einungis um 2-3 sentimetrar
en ekki 17 eins og var í tilviki Þór-
is.
Það var svo fyrir tilviljun að
Þórir komst yfir sjúkraskýrslu um
sjálfan sig og sá þar svart á hvítu
að aðgerðin hefði misheppnast og
brjósklosið væri enn óviðgert. Þá
voru liðnar nokkrar vikur frá að-
gerðinni. Undarlegt má telja að
enginn á sjúkrahúsinu tilkynnti
Þóri að aðgerðin hefði misheppn-
ast, en samkvæmt heimildum
PRESSUNNAR er það talið eðli-
legt innan sjúkrahúsa að skýra
sjúklingum frá gangi aðgerða.
f vottorði sem læknir Þóris
sendi Tryggingastofnun, dagsett
1. september 1992, segist hann
ekki hafa fundið neitt brjósklos og
því hafi engin viðgerð farið fram.
Það er það eina sem haft hefur
verið eftir honum um aðgerðina.
En eins og áður sagði fór Þórir í
sneiðmyndatöku fyrir aðgerðina
þar sem brjósklosið sást glögg-
lega. Rúmum þremur vikum síðar
fór Þórir aftur í sneiðmyndatöku
og sást þá brjósklosið, sem var
enn á sínum stað.
LÆKNIRINN í UPPSKURÐ
SKÖMMU SÍÐAR
Mál Þóris er ekkert einsdæmi
og er PRESSUNNI kunnugt um
að minnsta kosti eitt mál svipaðs
eðlis, það er að læknir hafi ekki
gengið heill til skógar þegar hann
framkvæmdi aðgerð. Ljóst er að
Þórir Þorsteinsson var með síð-
ustu sjúklingunum sem læknir
hans skar upp. Þórir sá hann að-
eins einu sinni eftir aðgerðina, þar
sem læknirinn hélt skömmu síðar
af landi brott. Var Þóri tjáð að
hann hefði farið í sumarleyfi. Síð-
ar komst Þórir að því að hann
hefði farið út til að leita sér lækn-
inga og að úr höfði hans hefði ver-
ið fjarlægt góðkynja æxli. Mun
læknirinn nú hafa náð sér að fullu
oghafið störfáný.
Sú spurning vaknar hins vegar
hvort ekki sé þörf eftirlits með
heilsu lækna, svo koma megi í veg
fyrir afglöp. Getur sjúklingur sem
leggst undir hnífinn verið öruggur
um að skurðlæknirinn sé við fulla
heilsu? Þórir kveðst til að mynda
hafa frétt það mörgum mánuðum
PRESSAN leitaði til Matthí-
asar Halldórssonar aðstoðar-
landlæknis og spurði hvort ein-
hverjar reglur væru til um effirlit
með andlegu heilsufari lækna.
Matthías benti á að samkvæmt
læknalögunum væru læknar
skyldugir til að tilkynna til land-
læknisembættisins ef starfsfélag-
ar þeirra gerðust sekir um af-
glöp. Voru meðal annars settar
nánari reglur um þetta í lækna-
lögum nr. 53 árið 1988. Þar
stendur orðrétt: „Verði læknir í
starfi sínu
var við
mistök eða
vanrækslu
af hálfu
lækna eða
annarra
heilbrigðis-
s t a r f s -
manna skal j___________________
hann til- Matthías Halldórs-
kynna það son aðstoðarland-
landlækni. |æknir: Kerfið er
á öðrum
heilbrigðisstéttum og öðrum
þeim sem vinna með læknum.“
Aðspurður hvort hann teldi að
menn væru fúsir til að segja til
vina sinna taldi hann svo vera og
bætti því við að menn tækju
þessi lög alvarlega og færu eftir
þeim. Þeir væru í raun að gera
starfsfélaga sfnum greiða fremur
en hitt með því að segja til hans.
„Við fáum fljótt að vita ef eitt-
hvað fer aflaga og ég tel að þetta
kerfi sé tiltölulega gott,“ segir
Matthías. Ennfremur minnti
hann á að það væri regla að
læknar hjá opinberum stofnun-
um hættu störfum þegar þeir
næðu sjötíu ára aldri. Heimilis-
læknar og þeir sem starfa sjálf-
stætt gætu hins vegar starfað til
75 ára aldurs og sótt um starfs-
leyfi til eins árs í senn eftir það.
Benti hann svo á að ef fram
kæmu áberandi margar kvartan-
ir um einn mann tæki landlækn-
isembættið störf hans til sér-
stakrar athugunar.
síðar að sá orðrómur hefði verið á
kreiki í sjúkrahúsinu fyrir aðgerð
hans að viðkomandi læknir hefði
verið áberandi þreyttur við að-
gerðir. í nokkrum stéttum, svo
sem meðal flugmanna og flugum-
ferðarstjóra, er haff nákvæmt eft-
irlit með heilsu manna. Margir
mundu ætla að þannig væri því
einnig farið með lækna, en svo er
ekki.__________________________________
Jónas Sigurgeirsson