Vísir Sunnudagsblað - 24.12.1939, Síða 3

VÍSIR
3
ÓSKAKLETTUR

| V‘ ||
"j\
■
EFTIR
KRISTMANN GUÐMUNDSSON
lmn við aðra, eins »g húsnióSir hennar. Eitt liiS mesta
yndi hennar var aS silja i gluggakarminum á her-
Dergi sínu á kvöldin, er kyrS var fallin á og horfa
yfir Dóná og landiS i kring. Einkum i tunglskini þeg-
ar vatnsflöturinn glitraSi eins og fljótandi flök af
silfri og hinir geigvænlegu hamrar Óskakletts end-
urspegluSust í ánni.
Öskaklettur var snarbrattur hamralmúkur liinu
megin viS Dóná, ókleifur lalinn, meS urSum alt í
kring. En uppi á honum var lítil flöt, þar sem uxu
dásamlega fögur livít blóm: Óskablómin. ÞaS var
gömuf trú, aS hver sá er klifraS gæti upp á hnúkinn
og sótt þessi blóm, gæti fengiS eina ósk uppfylta. AS
cins e i n a ósk, en hún rættist hver svo sem hún var,
jafnvel þótt beSiS væri um konungsdóm. Margir voru
þeir er freistaS höfSu aS komast upp á lmúkinn, en
þeir fundust flestir meS brotin bein i urSunum. Fá-
um var áskapaS aS ná óskablómunum hvítu. Einnig
á dögum ungu greifynjunnar höfSu ýmsir reynt aS
klífa öskaklett; og nokkurir af
biSlum Uennar höfSu endaS líf
sitt þar undir hömrunum. Al-
wara hin stolta lét sig þaS engu
skifia. En gamalt fólk sagSi
sögur um unga menn, er brol-
ist höfðu aíia !eið upp á Imúk-
inu sinni bjó ung og fögur greifynja í stórri
riddaraliöll viS Dóná. Hún hét Alwara,
og var víSfræg fyrir fegurS sína og glæsi-
leika. Allir ungir riddarar i landinu þráSu að
vinna ástir hemiar; en liún var kaldhuga lcona
og einræn, hún virtist fyrirlíta alla karlmenn.
Margir urSu til aS biSja hennar, en hún rak þá
alla frá sér með IiörSum og háSulegum orSum.
Við þjónustufólk sitt var hún einnig hörð og
köld, svo lífið í höllinni var fremur dauflegt. Bæði
þjónar og þernur óttuðust greifynjuna og höfðu
ýmigust á henni, — allir nema lierbergismær
liennar, ungfrú Wína. Hún var eina manneskjan
sem elskaSi þessa undarlegu konu, er var fögur
eins og gyðja, en virlist hafa ísklump i lijarta stað.
Ungfrú Wína var einnig fríð 'sínum; þeir voru
meir að segja til, er héldu því frain, að hún væri
eins fögur og húsmóðir liennar. Þær voru jafn-
öldrur, og höfðu veriS leiksystur í æsku. Greif-
ynja Alwara var Ijóshæfð og hávaxin, en Wina var
dökk á brún og brá, grannleg og full af yndis-
þokka, blíðlynd og draumlvnd. En fáskiftin var