Tíminn Sunnudagsblað - 28.06.1964, Blaðsíða 14

ur hér ekki langur á þeim árstíma,
og ég hugsa þetta láti nærri. En
það merkilega var, að það var Aust-
firðingur, sem sagði mér þetta, og
ég hef verið að spyrja gamla Gríms
eyinga um þetta, en þeir könnuðust
ekki við að hafa heyrt það. Þó ber
öllum saman um, að þetta sé nokk-
uð rétt lýsing.
— Hún er yfir 5 kílómetrar á
lengd, segir Alfreð, og eitthvað um
3 kílómetrar, þar sem hún er breið-
ust. Að flatarmáli mun Grímsey
vera aðeins minni en Heimaey í
Vestmannaeyjum.
— Og heimskautsbaugurinn ligg-
ur um eyna? Hvar er hann nákvæm
lega?
— Allir spyrja að þessu, og það
er eins og sumir haldi, að hann sé
eitthvað sýnilegt tákn. Mér er sagt,
að þeir hjá Flugfélaginu láti vélarn-
ar oft hoppa hér yfir eynni eins og
þeir væru að fara yfir eitthvað. En
samkvæmt nýjustu mælingum land-
helgisgæzlunnar liggur baugurinn
hér rétt norðan við húsið á Básum,
en hann var áður lengi talinn liggja
um prestsetrið á Miðgörðum. Séra
Róbert var vanur að segja, að hann
skipti stofunni hjá sér í tvennt.
— Hér eru fuglabjörg mikil. Fæst
ekki mikil búbjörg úr þeim?
— Egg og fugl eru hér mest orð-
in hobbí. Margir ná sér í eitthvað
af eggjum og gefa kunningjunum
út og suður, en eggjatakan er ekkert
hjá því, sem var. Það er alltaf farið
í björgin og þau nytjuð, en þau eru
hvergi nærri eins nýtt og gert var
áður. Fyrir svona þrjátíu árum voru
eggin það eina, sem gaf peninga, —
þá var fiskurinn lagður inn á reikn-
ing og fengin úttekt fyrir hann, en
eggin gáfu reiðufé, — og þá var
þrautsigið í hvert einasta bjarg. En
vorin eru hér bezti veiðitíminn, og
því er lítill tími aflögu til að sinna
fuglinum. Menn eru sumir að skjót-
ast í björgin á kvöldin eftir róðra,
en eggin verður að taka á ákveðn-
um tíma, annars skemmast þau. Og
fuglinn bíður ekki eftir, áð
vel standi á hjá mönnunum.
— En er hér æðarvarp?
— Ekki sem hægt er að kalla
varp. Hér er mikið af æðarfugli, og
hann verpir á strjálingi út um alla
eyju. Ég hugsa, að á flestum bæjum
megi fá sem svarar í eina sæng af
dúni á ári, en það hefur engin rækt
verið lögð að koma upp því, sem
kalla mætti varp. Þetta er eingöngu
strjálfugl á víð og dreif.
— Hvaða fugli ætli hér sé mest
af?
— Hér er geysimikið af bæði rytu
og skeglu, en hér eru alveg ótrúlega
margar tegundir. Við sendum ný-
lega Finni fugl, sem náttúrugripa-
safnið átti ekki til. Það var fjalla-
kjói, sem ég hafði náð í og ætlaði
mér að eiga, en Finnur sótti fast að
fá hann fyrir safnið.
— En svartbakur, er hann mikið
hér?
— Nei, við höfum gert mikið til
að útrýma honum, og hér sést varla
orðið veiðibjalla. Eins viljum við
ekki sjá hér hettumáf, og það hafa
verið með okkur samtök um að leyfa
honum ekki landvist. Hann þykir
slæmur með það að taka varplönd
frá öðrum fuglum og flæma þá burt,
til dæmis hefur hann sums staðar
hrakið kríuna úr varplöndum sín-
um. Og hér er ákaflega mikið af
kríu, og hún verpir hér alveg heim
undir bæ á Básum. Það er geysi-
mikið af henni á flugvellinum, en
það kemur aldrei fyrir, að hún verði
fyrir vélinni, þótt aðrir fuglar geti
orðið of seinir að bjarga sér undan.
Tryggvi flugmaður segist fyrst hafa
flogið yfir völlinn einn hring til að
reka kríuna upp áður en hann lenti,
en hann hætti því fljótt, því að þeg-
ar hann kom aftur, var krían setzt
á ný. En það getur verið varasamt
fyrir ókunnuga að koma hér, þegar
ungarnir eru nýkomnir úr eggjun-
um, en hún lætur heimilisfólkið allt-
af í friði. Það er eins og hún þekki
það úr og viti, að því megi treysta.
Þegar hér er komið samtal-
inu hringir sími einhvers staðar
Frh. á bls. 596.
Höfnin í Sandvík í Grfmsey. Skipin. sem sjást við bryggjona, eru vitaskipið Árvakur og vélbátorinn Hafbjörg, sem nýlega
hefur verlð keyptur til Grímseyjar. Allar myndirnar eru Tímamyndir-KB.
590
TlNINN - SUNNTJDAGSBLAÐ