Tíminn Sunnudagsblað - 15.08.1965, Blaðsíða 3

Bjórinn er merkilegt dýr, en lætur ekki mikið yfir
sér. Hann sést sjaldan á sumrum og enn sjaldnar
á vetrum. Þá hefst hann við í búum sínum í fljóts-
bökkunum. Hann er svo mikiil verkfræðingur, að
hann gerir sér notaleg heimkynni undir [s og
hjarni.
Híbýli bjórsins eru meistaraverk. Hann grefur löng göng
inn í bakka ár eða iækjar. Munnarnir eru undir yfirborði
vatnsins, en ofan jarðar gera þeir sér bú undir háum haugi
af greinum og laufi.
Þarna hafa bjórarnir merkilega her-
bergjaskipan — svefnstofu og mat.
stofu, þar sem þeir ná til vatns.
Matarbirgðirnar eru í vatni við
munna ganganna — greinar og
kvisti, sem þeir hafa fléttað vand-
lega saman.
Vatnið verður alltaf að vera jafn-
hátt. Þess vegna stífla bjórarnir
árnar. Stíflugarðar þeirra geta ver-
ið 50 metra langir.

Stfflugarðana gera þeir úr trjábolum og grein
um og þétta þá með moid og mosa. Oft eru
þeir margir metrar á hæð og svo hagað til,
að bjórarnir geti opnað rásir, svo að vatns-
borðið haldist ávallt hið sama.
Þegar ís er kominn á lónið, hleypa bjórarnir nokkru vatni úr þvj,
svo að loft verði milli fss og vatns. Þar geta þeir þá synt án þess
að refurinn, sem læðist um hjarnið, vinni þeim grand. Og niðri í
vatnl geta þeir verið tuttugu mínútur samfleytt.
T í M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ
723