Tíminn Sunnudagsblað - 15.08.1965, Blaðsíða 10

in er sótt til býflugnanna, þar sem
karlflugurnar eru drepnar, þegar
þær hafa lokið sínu hlutverki, en
drottningin blómgast. Það er það,
sem allt snýst um.
Þá er athyglisverð mynd eftir God-
ard, Jean-Luc Godard, hann er bú-
inn að fá mörg verðlaun, fékk ný-
lega verðlaun í Berlín, prýðilegur
leikstjóri, og þess að vænta, að mynd-
in sé þess virði að sjá hana, auk
þess er hún gerð eftir sögu Alberts
Moravia, Le Mepris, á dönskunni er
hún kölluð „Ég elskaði þig í gær.“
Hlutverkaskipunin vekur líka nokk-
urn áhuga, Brigitte Bardot er í aðal-
hlutverki. Það ætti að duga til að
draga ýmsa að, þó að ekki væri ann-
að. Efnið er hinn sígildi þríhyrniag-
ur. Hér ungur, metnaðargjarn leik-
ritahöfundur, heillandi kona hans og
amerískur kvikmyndaframleiðandi.
Gamli, snjalli kvikmyndastjórinn
Fritz Lang, leikur sjálfan sig í mynd-
inni.
„Túskildingsóperan," kvikmynd
eftir óperu Bertolts Brechts er ein
þessara mynda, gerð af Wolfgang
Staudte, hinum sama, sem gerði
myndina „Franz rottu“ og við sýnd-
um fyrir nokkrum árum, og einnig
„Kirmes" og „Síðasta vitnið."
Margir muna eflaust eftir „Túskild-
ingsóperunni," sem var sett
á svið hjá Leikfélagi Reykja-
víkur fyrir nokkrum árum, hún ger-
ist í Soho, undirheimum Lundúna-
borgar, þar sem Makki hnífur er ill-
ræmastur allra. Þegar hann kvæntist
Polly dóttur Peachums, betlarakon-
ungsins, bregzt gamli maðurinn æf-
ur við og vísar lögreglunni á Makka,
gengur síðan á ýmsu og endar óvænt
og skemmtilega eins og vera ber í
slíkri óperu. Þessi mynd sló öll met
í aðsókn í Þýzkalandi. Helztu leikar-
ar í henni eru Curd Jurgens, Gert
Fröbe, June Ritche og, Hidegard
Knef. Gúnter Weisenborn, gamall
samstarfsmaður Brechts, aðstoð-
aði Staudte, og það ætti ekki að
spilla.
Svo fékk ég mynd, sem mér fannst
óskaplega skemmtileg, „Yoyo“ heit-
ir hún, frönsk. Hún er mjög góð, ef
til vill of góð, franska gamanið er
oft of fíngert til að ná til fólksins
hér.
Fyrir tíu árum sýndi ég fyrstu
myndina með Soffíu Lóren, „Hátíð
í Napólí." Þá fór ég með myndir til
blaðanna, en þær lentu víst flestar
í ruslakörfunni, en nú er búið að
þekja heilar síður og veggi með
myndum af henni. Nú fékk ég nýja
mynd — „í gær, í dag og morgun,“
bráðskemmtilega, gerða af Vittorio
De Sica. Hún er byggð af þrem
þáttum, sem allir fjalla um ástina,
þrenns konar ást í mismunandi um-
hverfi — og auðvitað fer Soffía með
Peachums hjónin j Túskildingsóperunni.
bráðlega, gamanmynd — og um leið
þjóðfélagsádeila eftir einn af hinum
yngri kvikmyndaleikstjórum Dana,
Knud Leif Thomsen, hann hefur áð-
ur gert myndina „Einvígið,“ sem
vakti verðskuldaða athygli. Ég veit
ekki, hvernig þessi mynd fellur í
kramið hérna, Danir hafa fengið að
reyna ýmislegt annað en við og hafa
ef til vill dálítið önnur sjónarmið
gagnvart lífinu og tilverunni.
Þá er frönsk gamanmynd, Landru,
dálítið sérstæð, hefur verið kölluð á
dönsku: „Er synd að myrða konur?“
Francoise Sagan gerir kvikmynda-
handritið og byggði á gömlu, dular-
fullu morðmáli, sem upp kom um
1920, er lítill, sköllóttur, skeggjaður
húsgagnasali, kvæntur og fjögurra
barna faðir, var ákærður fyrir morð
ellefu kvenna, sem höfðu ginið við
auglýsingu hans: Einmana hjörtu o.s.
frv. Þetta er Ieikandi létt háð með
góðum leikurum: Charles Denner,
Michele Morgan, Danielle Darrieux
og fleiri, og leikstjórinn er Claude
Chabrol.
Eina mynd fékk ég, „Nakið léreft,"
sem gerð er eftir sögu Alberts Mora-
via, La Noia, skemmtimynd. Að gerð
hennar eiga hlut listamenn frá ýms-
um þjóðum, meðal annarra ítalski
leikstjórinn Damiani, þýzki leikarmn
Horst Bucholst, belgiska leikkonan
Katrín Spaak, Bette Davis, gamla
bandaríska stjarnan, Frakkinn Ge-
orge Wilson og nokkrar ítalskar
leikkonur. Myndin er gerð í Róm.
Nokkuð góð mynd, held ég.
Enn ein gamanmynd, frönsk-ítólsk
mynd, Le Lit conjugal, eða„Hjóna-
sængin," er hér hjá mér. Hún er gerð
af Marco Ferreri með leikurunum
Marinu Vlady og Ugo Tognazzi. Eig-
inlega ætti sú mynd að heita „Bý-
flugnadrottningin," því að hugmynd-
Toyo.
730
T t M 1 N N — SUNNUDAGSBLAÐ