Tíminn Sunnudagsblað - 15.08.1965, Blaðsíða 9

Það er ekki hægt að taka allar. Ég
hef rekið mig á, að þær myndir, sem
ganga vel úti á landsbygginni í
Danmörku, ganga yfirleitt vel hér.
Við erum svo fá hér heima, að hóp-
urinn verður tiltölulega lítill, sem
vill sjá sérstæðar myndir og nýjung-
ar.
Ég kann svo sem uppskriftina að
þeim myndum, sem flestir vilja sjá,
en ég ætla ekki að segja þér hana.
Þú getur ef til vill fundið hana sjálf.
Það er leiðinlegt að segja frá því,
að stundum ýti ég frá mér mjög
góðum myndum, af því að ég veit
fyrir að þær ganga ekki hér.
Myndir eins og til dæmis Engill
dauðans eftir Bunuel og Jules og
Jim eftir Truffaut, báðar framúr-
skarandi myndir, sem hafa hlotið
mikla viðurkenningu — við sýndum
• þær báðar hér, en þær fengu mjög
/íeirþrúSur- - Nína Pens Rode og Ebbe Rode í hlutverkum Geirþrúðar dræma agsókn. En eggjamynd-
og skáldsins Gabríels Lldmans. inj hvað hún nú hét, hún gekk alveg
Kvikmyndahúsin í Hafnarfirði hafa
lengi fengið orð fyrir að sýna betri
myndir en kvikmyndahúsin í Reykja-
vík.
Fyrir nokkru náðum við tali af
Helga Jónssyni, forstjóra Bæjarbíós
og leituðum frétta af næstu verk-
efnum.
— Við ætlum að fara að sýna Ger-
trud eftir Carl Th Dreyer, það er
sú mynd, sem ég hef hvað mestan
áhuga á um þessar mundir. Þetta er
ný mynd, gerð eftir leikriti Hjalm-
ars Söderbergs og hefur verið mjög
vel tekið, fékk Bodilstyttuna í Dan
mörku sem bezta mynd ársins og var
valin ein af tíu beztu myndum árs-
ins í Frakklandi. Mér fannst mynd-
in stórkostlegt verk. Hún verður sýnd
á kvikmyndahátíðinni í Feneyjum á
sérstakri heiðurssýningu, þar sem
Dreyer verður viðstaddur. Dreyer er
mesti kvikmyndahöfundur Dana r.g
heimsfrægur fyrir myndir sínar.
Einna þekktastar af myndum hans
eru „Dagur reiðinnar" og „Orðið“
eftir leikriti Kaj Munks, en fyrsta
mynd hans, sem verulega athygli
vakti, var Jóhanna af Örk, sem hann
lauk við 1928. Nú stjómar Dreyer
Dagmanskvikmyndahúsinu í Kaup-
mannahöfn, þeir reyna að hafa í slík-
um störfum menn, sem geta lagt til
þeirra listrænan skerf. Efnið í þessa
síðustu mynd sína, Geirþrúði, sækir
Dreyer í leikritið Gertrud eftir Söd-
erberg, það fjallar um óperusóng-
konuna Geirþrúði, ást hennar og bár-
áttu milli skyldu og tilfinninga. Geir-
þrúður er mikil kona, svipar til kven-
hetjanna í fomum, grískum harm-
leikum, hún gerir miklar kröfur' til
þess, sem hún elskar. Hann vcvð-
ur að taka ástina fram yfir allt axin-
að. Ástin er allt, segir hún, þó að
hún viti, að ástinni fylgja þjáningar
og vonbrigði.
Þetta er áhrifamikil mynd, sem
margir munu vonandi hafa ánægju
af að sjá.
— í hverju liggur, það, að þið
hafið yfirleitt betri myndir til sýn-
ingar í Bæjarbíói en annars staðar?
— Ætli það liggi ekki aðallega í
því, að við höfum samning við ágætt
dreifingarfyrirtæki, það stærsta á
Norðurlöndum „Palladium“ í Dan-
mörku, og einnig Dagmarkvikmynda-
húsið: Þau fá prýðilegar myndir. Ég
fer utan öðru hverju og skoða mynd-
irnar, sem þau hafa, og kynni mér
þær, því að ég verð að velja og hafna.
endalaust, og það er ennþá verið
að sýna hana sums staðar í Dan-
mörku. Það eru, sem betur fer, ekki
bara við hér, sem höfum þennan
kvikmyndasmekk.
— Hefurðu orðið var við að að-
sókn minnkaði að kvikmyndahúsinu,
síðan sjónvarpið fór að verða al-
gengt hér?
— Já, þess hefur gætt talsvert,
hvernig ætti öðru vísi að vera, fólk
getur ekki verið alls staðar í einu.
Þó býst ég við, að þess gæti fyrst
að marki, þegar íslenzka sjónvarpið
kemur, þá fá allir sér tæki, hvora
stöðina, sem þeir taka nú fram yfir.
En ég efast ekki um, að sjónvarpið
muni bæta kvikmyndasmekkinn eins
og það hefur gert víðast hvar erlend-
is. Sjónvarpið mettar fólkið af mynd-
um, og þá fer það ekki á bíó nema
til þess að sjá góðar myndir, það
þroskar smekkinn að hafa tækifæri
til að sjá mikið af myndum.
Mér þykir gaman að sjá, að margt
yngra fólkið virðist hafa góðan
smekk á kvikmyndum, og þegar um
góðar myndir er að ræða, er það
yfirleitt í meirihluta meðal sýningar-
gesta.
— Geturðu sagt mér eitthvað um
fleiri væntanlegar myndir en Geir-
þrúði?
— Það ætti ég að geta, ég hef
hér myndirnar fram að áramótum,
að minnsta kostl. Ég er að vísu ekki
búinn að ákveða alveg á þeim röð-
ina.
„Sjálfsmorðsskólinn11 heitir mynd,
aem óg býst vfð, að við sýnum mjög
Rætt við Helga Jónsson, kvik-
myndahússtjóra í Hafnarfirði
T f M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ
729