Tíminn Sunnudagsblað - 19.05.1968, Side 6

Veggdregill, saumaSur af Helgu Þór-
arinsdóttur eftir mynztri úr þjóðminja-
safni. Úr tímaritinu Hugur og hðnd.
Hugur og hönd kemur út einu sinni
á ári, og áskriftarverð er fimmtíu krón
ur. Því er ætlað að veita nokkra aðstoð
þeim fjölda fólks, sem gjarna viil og
gjarna getur búið til fallega muni, e*
því aðeins er hjá'pað af stað. Ritið er,
þar sem áskriftagjöld hrökkva ekki
til, kostað af verzlun Heimilisiðnaðar-
félagsins. Verzlunin tekur þakksamlega
við heimaunnum munum, hvaðan sem
er af landinu, en ríkt er gengið eftir, að
aUí handbraoð og efni sé fyrsta flokks.
Stsrfsfótk verzlunariiinar telur ekkl
oflL- sér, að veita tdsögn, jafnvel
kennslu, þeim sem hug hafa á að
gera slíka muni. Það er þeirra von,
að smátt og smátt munl llstfengl glæð-
ast hjá almennlngi, og þá muni koma
frsm fólk, sem getu- með frjóu hug-
Nú má kaupa nákvæmar, svo sem fing-
urháar eftiriíkingar af mjólkurföt-
um. Getur nútímakonan geymt þar
kæran skartgip eða bóndinn skyrtu-
hnappa sína.
En sá, sem gerir góðan hiut,
auðgast líka aS fieiru en pening-
unum, sem fyrir hann fást. Það
er áreiðanleiga mannbætandi fyrir
hveæn sem er, að finna eittíhvað
fiaiiieigt verða til í höndunum á sér.
„É'g hafði ekki gert sauð-
skinmsskó fyrr en í vetur, að mér
var kennt það, og það var undar-
iegt, hvað ég fylltist mikiili gieði
yfir þessum litla, failega hlut, sem
ég hafði gert sjálf. Alveg ótrúleigt!
Svo ekki sé nefnt, hvað það gef-
ur mdkla sáiarfyilingu á vélaöld,
að setjast niður með uliarreyfi og
vinna það allar götur upp í mynd-
öfið teppi!
Þar reynir Heimiiisiðnaðarfélag-
ið llíka að koma til hjálpar.
„í haust sem leið gerðum við
tiiraun með tvenns konar nám-
skeið.
Annars vegar var tóvinmunám-
skeið, þar sem nemendurnir byrj-
uðu á því að þvo udlina, en síðan
var kembt og táið og spunnið
flínaista band. Kennarar voru Hulda
Stefámsdóttir og Ingibjörg Eyfells
og þær hlijóta að hafa verið svo-
arflugi skapaS nýjar fyrirmyndir, þvf
að ekki verður endalaust leitaö i þjóð-
minjasafnið.
Samkvæmistaska, augnsaumur með gull-
þræði á hvítan ullarjafa. Ólíkt eigu-
legri en innflutt veski úr piasti með
gervigyllingu.
lítið undrandi yfir því, að nemend-
urmir, sem sótu uppljómaðir af
ánægju við rokkana, voru — ung-'
ar Reykjavíkuirstúlkur! Aðsókn var
mikil — tvísetið.
Hins vegar var námskeið í list-
vefnaðd og jurtalitun. Þar kenndd
Vigdís Kristjánsdóttiir, en Valgerð-
ur Briem leiðbeindi með vinnu-
teikningar. Var aðallega unnið úr
mynztrum frá Þjóðminjasafni
Jurtalitun er geysispennandi, þvi
al'drei er hægt að vita nákvæmlega
fyrirfram um styrkleika Mtarins.
Fyrir utan lauf og lyng er gott
að Mta úr fjaMagrösum, njóla og
rabarbara. Og mosa. Þetta gefur
alit yndislega liti, sem verða sterk
astir, ef jurtirnar eru tíndar í gró-
andanum. Þær eru þurrkaðar í
pokum, þar sem vindur leikur um,
en ekkd sólskini. Þegar soðið er,
eru kemísk efn-i og jafnvel keyta
höfð með til að festa litinn.
Þessi kunnátta má etoki týnast,
en það er hætta á, að hún fari
með þeim fáu fulltrúum eldri kyn-
sióðarinnar, sem kunna þetta núna
ef ungu konunum er efcki kennt
þetta. Nú í júní er ætilunin að
halda enn jurtalitunarnámskeið
fyri-r handavinnukennara í gagn-
firæðasfcólum og síðan verður hald
ið áfram, svo framarlega sem fjár-
hagur félagsins leyfir.
366
TfMINN - SUNNUDAGSBLAÐ