Tíminn Sunnudagsblað - 14.07.1968, Blaðsíða 8

/
/
'/
/
/
/
/
/
■ t
/
j
Óskar Magnússon frá Tungunesi:
Krossferð hin nýja
ÞaS grúfSi yfir íslenzkri menningu myrkasti vetur,
í miðaldafjötra landsprófið hneppti þjóð.
En einstöku fullhugar maelfu: Við sjáum hvað sefur,
hvort sigrar ei aftur hið norræna víkingablóð!
Og þeim varð að trú sinni. Org kom úr alþjóðarkokum,
og örmagna lýðurinn fagnaðarboðskapinn las,
að krossast hefði og harneskju þrifið að lokum
hinn hjartaprúði general Matthías.
Það vorar á Fróni — nú hlæja menningarhlíðar
víð hetjum, sem steypa landsprófi í óvígða gröf.
En ástandið verður þó betra og blessaðra síðar,
er börnin fá stúdentsprófið í fermingargjöf.
'tímifi, isvo ég var óbágur á að taka
við af honum og vera þá einn um
hituna“
Frændgarðurinn og ekki síður
auður ættarinnar reyndist Jóni
Kennedy drjúgur stuðningur á
framaibraut hans, og í janúar 1947
varð hann þingmaður fyrir 11. um
dæmi Boston, einmitt þar sem
langafi hans, beykirinn, hafði lagt
hinn fyrsta grunn að frama ætt-
arinnar og veldi.
1962 bauð Jón sig fram til öld-
ungadeildarþingmanns og vann, en
Henry Cabot Lodge féll fyrir hon-
um, réttum )6 árum eftir að Fitz-
geraid, móðurafi Jóns, hafði fall-
ið fyrir afa Lodges við forseta-
kjör. Þannig tókst áð jafna metin
miiíTi ættáhna, óg gott betur.
f Hvíta húsinu.
Svo rann upp dagurinn 9. nóv.
1960, sá mikli sigurdagur ættar-
innar, er John Fitzgerald Kennedy
var kosinn forseti Bandaríkjanna,
og rættist þá fánaorð ættarinnar:
Einbeitni og heppni geta dugað
til hvers sem vera skal. írskir
menn, sem komu allslausir til
landsins um hundrað árum áður,
áttu niú að niðja æðsta váldsmann
þessara sameinuðu ríkja.
Að baki þessum sigri stóð þá
faðir og móðir og fjórar systur
og tveir bræður, og hvert þeirra
átt sinn þátt i sigri þessa ný-
kjörna forseta.
Þremur árum síðar var forset-
inn liðið l'k, myrtur í Dallas. Þrjú
af systkinunum höfðu þá hlotið
voveiflegan dauðdaga. Ein af systr-
unum fórst í flugslysi yfir Frakk-
landi árið 1948, 28 ára gömul.
Hún hafði fjórum árum áður gifzt
markgreifanum af Hartington, en
hann fórst í flugslysi fáum mán-
uðum eftir brúðkaupið.
Föður Kennedys forseta varð
mikið um fréttina um morðið á
syni sínum, enda var hann sjúk-
ur af slagi, sem hann hafði feng-
ið tveimur árum áður, lamaður til
hálfs, og hefur verið það síðan.
Fóriagatrúarniaðurinn.
Við dauða forsetans tók Róbert
bróði-r hans að sér forustu ættar-
innar. Og nú er hann einnig horf-
inn sjónum, að líkindum rétt áð-
ur en hann hefði fengið áð stíga
inn fyrir þröskuld Hvita hússins
sem húsráðandi — ef hann hefði
Mfað. Allar þessar rauni-r fjölskyld
unnar (Edwa-rd, yngsti bróðirinn
sl-app na-umlega með lífið, en slas-
aðist víst nættulega, þegar flugvél
hans hrapaði) höfðu fengið svo á
Róbert, að hann var ætíð viðbú-
inn hinu versta. Þegar hann var
spurður, hvort þessar skelifingar
heifðu nokkuð ha-ggað trú hans,
svaraði hann: „Nei, að vísu e-kki,
en m-ér er farið að finnast eins
og sá sem öll-u ræður hér fyrir
ofan, sé f-arinn að sl-á slöku við.“
Nú er baráttu hans lokið. Ein-
mitt þegar bezt blés og glaðast
logaði á iífskveik þessa manns,
slokknaði Ijósið.
Jón F. Kennedy á að hafa sagt
áður en hann varð forseti: „Ég
fór að gefa mig að stjórnmálum
vegna þess að Jói dó, og ef eitt-
hvað skyldi koma fyrir mig, þá
vil ég að Eobby (Robert) taki við,
og ef hann deyr, þá Teddy (Eð-
varð).“
Styrkur ættarinnar.
Ma-rgt í fari Kennedy-fólksins
skýrist við að líta aftur í tímann
og ath-uga sögu ættarinnar. Sam-
heldni hennar er -rík, og þeir setja
sér það markmið að vera eða að
verða fremstir af öllum. Sigur
ein-s þeirra er sigur æt-tarinnar.
Kenn-edy-systur tóku vir-kan þátt
í kosningabaráttu beggja bræðr-
an-na, gengu hús úr húsi og töl-
uðu máli þeirra. Móðir þeirra,
Rose, iét ekki sitt eftir liggja, ekki
sízt í k-osningabaráttu Roberts.
Miklum fjárfúlgum af auði ættar-
innar var þá til þess varið, og að
þessu var fundið. Rose Kennedy
svaraði þá: Hvað gerir það til?
Höf-um við ekki gnægð fjár? Til
hvers eru peningar, ef ekki til þess
að nota þáú Þetta sama gera Rocke-
fellerarnir. Eru þeir ekki auðug-
ir-Mka?“
Hve-nær sem barn fæddist hjá
hjónun-um Joseph og Rose
Kennedy, var stofnaður milljónar-
sjóður handa því. Aldrei skyldi
neitt þeirra skorta neitt það,
sem fæst fyrir fé. En til
bess var æt]^zt á móti,
að þau legðu si-g fram. Árið
1962 gat Rose Kennedy sagt með
sanni þessi orð: Einn af sonum
mínu-m er forseti Bandarí-kjanna,
annar er dóms-málaráðherra og
yngsti sonur minn er öldungadeild
arþingmaður. Hvers get ég f-ram-
ar óskað mér?“
Hvers gat hún framar óskað?
Nú er-u liðin sex ár s-íðan hún
m-ælti þessi orð, og af s-on-um
hennar ef nú aðeins einn eftir,
hinn yngsti, Edward, 36 ára gam-
all. Ha-nn er einnig tekinn-að ge-fa
sig að stjórnm-álu-m, og nú spyrj-
um við: Mun honum gefast ráð-
Framhald á 550. siSu.
536
T í M 1 N N — SUNNUDAGSBLAÐ