Tíminn Sunnudagsblað - 14.07.1968, Blaðsíða 14
XXI.
Þetta nýmæli var ekki komið
til framkvæmda, er málarekstur-
inn gegn Emmelínu Pankhurst
hófst. Bréf, sem hún hafði skrif-
að, og afrit, sem sendimenn lög-
reglunnar höfðu gert af ræðum
hennar, voru lögð fram í réttin-
um því til sönnunar, að hún væri
potturinn og pannan í þeim spell-
virkjum, sem unnin voru Niður-
staðan va^ð sú, að hún var dæmd
í þriggja ára fangelsi,
Jafnskjótt og fréttist um þenn-
an dóm, nófst gífurleg skemmdar-
verkaalda. Kveikt var í húsum og
sprengjur sprungu, og jafnvel
kirkjum og min'nismerkjum var
tortímt. Tjónið var metið á hálfa
milljón sterlingspunda Á fjölda-
fundi, sem súffragettur efndu til,
söfnuðust fimmtán þúsund sterl-
ingspund f sjóð þeirra. Meðal
LOKAÞÁTTUR
þeirra, sem þar hvöttu til stuðn-
ings við þær, var Georg Lansbury.
Sjálf svelti Emmelína sig. Hver
dagurinn leið af öðrum, og mátt-
ur hennar rénaði smám saman.
Að þessu sinni virtist ekki eiga
að sleppa henni. Hún var farin
að trúa þvi, að hún yrði látin
deyja í klefa sínum og sætti sig
við það. Hún hlustaði varla á fang-
elsisstjórann, er hann kom að
morgni tíunda dagsins og sagði
henni, að hún yrði látin laus að
sinni, en ætti áð koma aftur í
fangelsið eftir fimmtán daga. En
þegar hann rétti henni skjalið, þar
sem þessi fyrirmæli voru skráð
neytti hún síðustu kraftanna til
þess að rífa það sundur. Seinna
hætti hún að rífa þessi skjöl, þvi
að hún komst að raun um, að
margir vildu kaupa slíka minja-
gripi dýr'im dómum.
. Um þessar mundir ætlaði rikis-
stjórnin að gera gangskör að því
að kveða niður áróður súffragett-
anna. Hún bannaði útifundi þeirra
og aðrar samkomur, gerði húsrann
sóknir í bækistöðvum þeirra og
gerði blað þeirra upptækt. Þegar
Georg Lansbury tók að sér að
prenta það í prentsmiðju sinni,
var prentsmiðjustjóri hans hand-
tekinn og settur í fangelsi. Eftir
það hröktust súffragetturnar
prentsmiðju úr prentsmiðju með
blaðið og útgáfa þess varð nálega
að fara fram á laun. Öllum, sem
gáfu þeim peninga, var einnig hót-
að refsingu.
í raun og veru höfðu fundir
súffragettanna ekki lengur sama
aðdráttarafl og fyr á árum. En
þessar tiltektir juku fundar-
sóknina að nýju. Konurnar virtu
boð og bönn að vettugi, og fólk tók
að streyma á fundi þeirra á ný.
Hvað eftir annað kom til harðra
bardaga á útifundum, og stund-
um voru margar konur handtekn-
ar, en stundum gekk mannfjöldinn
í lið með þeim og kóm þeim und-
an, sem lögreglan vildi helzt
hremma. í slíkum átökum bar það
542
T í M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ