Tíminn Sunnudagsblað - 31.05.1970, Blaðsíða 16

Úr handritinu 3936 4to: Upphaf Bjarnar sögu Hitdaelakappa.
Hann svarar: „Þar sé ég engin
ráð til, hvurninn þú ætlar að hafa
það“.
Ása segir: ,,_Þar skaltu ekki
skipta þér af. Ég mun sjá sjálf
fyrir mér“. Og með það gengu
þau til náða.
Nú víkur sögnnni til Jóns, að
strax í býti um morguninn fer hann
að hugsa um kirkjuloftið. og þeg-
ar hann kemur þar, þvkir honum
hun hafa tekið til hendinni og
verður með öllii hissa, og bó þótti
honum verst. að hún skyldi hafa
tekið smjörkvartélið og þó allra
sárast sauðarfallið, bví hann ætl-
aði að hafa bað siálfur, og eftir
langa bögn segir hann við siálfan
sig: ..Fkki hiálnar mér að standa
svona ^áðlaus. og skal ég nú finna
kellingu. og skal hún út með
Skióna iá og langtum meira, og
sksl ég nota mér það. að Ásgeir er
frekar einfaldur. en það er verra
að eiga víð Ásu, en þó skal ég
revna bað ég get. S'ðan fer hann
á stað o? heldur til byggða þeirra
hióna. drepur á dvr. Þau heyra
bar'ð he’du'- rösldega.
Ása segir: ..Nú mun Jón kom-
inn. og er bezt, að ég finni hann
siáif. Hún gengur fil dyra og Kdí-
ur uon Hún sér. að Jón stendur
fvrir dvrum TTann beilsar henni.
Hún tekur þv{ vel og segir: ..Þú
ert pf'r gestur. þú befur ei komið
hér síðan f fvrra. er þú tókst hana
Orákollu vænu. En meðai annarra
orða. ætlayðu Tangt, eða hvað er
þér á hendi“.
Hann svarar- ..Ég er nú kominn
eftir þeim skiótta og, bað meira
er betri kúnni. og er bað ekki of
míkið fvrir það. sem þú hefur far-
i* með“
Hún svarar: „Eftir honum
Skióna? Nei, það er frá. að Skióna
færðu aldrei og enn síður kúna,
og heid ég bú sért ei með öllu
ráði, því að þú ert búinn að hafa
út frá okkur langtum meira. frá
því fvrst að þú komst i Skálholt..
Eða hafðir þú leyfi frá biskupi. að
ég mætti fara í kiTkiuloftið. Mér
var það engin alvara í bví. ég var
að reyna, hvað þú ert biskupi trúr.
Og eins og þú leyfðir mér að fara
í kirkjuloftið, er það likast þú haf-
ir leyft það fleirum, og er nú
bezt, að ég fari heim og segi bisk-
upi frá öllu saman.
„Þess bið ég þig í allra krafta
nafni að gjöra eigi“, segir hann,
„þvi þá verð ég settur af ráðs-
mennskunni og rekinn burt eða að
öðru leyti drepinn".
Ása svarar: „Það 9kiptir mig
öngvu, því Ásgeir bóndi minn get-
ur orðið ráðsmaður í þinn stað aft-
ur, og ef þú orðar þetta oftar,
máttu ei-ga vissa von á því, að ég
skal segja biskupi eftir þér og þar
að auki, ef ég þarf nokkurs með
og ég leita til þín, að þú látir mig
hafa það, er eg bið þig um, alls
fyrir ekkert“.
Hann svarar: „Ef þið þegið yf-
ir þessu, þá skal ég reynast ykkur
svo vel sem ég get. „Hann enti vel
orð sín, því hann þorði ei annað.
Ása kom inn til bónda síns.
Hann spyr, hvað Jón hafi viljað.
Hún segir sem var. ,',0g máttu
nú biðja hann, hvers þú vilt og
það fyrir ekki neitt“.
Ásgeir svarar: „Það skal ég ekki
spara, og skal ég hafa það út, sem
hann hefur raarrað út af mér fyrr-
um“.
Þessi saga er í handriti skrifuðu
af Jóni Björnssyni á Randversstöð-
um í Breiðdal (Lbs. 3936,4to). Þar
er að finna ýmsar aðrar sögur,
svo sem íslendingasögur. Upphafs
stafir eru litskreyttir, og nokkrar
íeikningar af söguhetjum eru í
handritinu.
Úr sama handriti: Droplaugarsynir, Grímur og 'Helgi. Á milli myndanna er skrifað:
Á jólanóttina árið 1880.
424
T í M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ