Tíminn Sunnudagsblað - 11.04.1971, Qupperneq 7

BrúSkaupsdagur i norsku byggðarlagl, þar sem þjóðbúningar tlðkast enn
m hr m i
»• i • : 1
allra landa sinna, og fórst ólafi
þar að vísu betur. En verr mun
nú sá árós vera fallinn til slíks
kappleiks en þá vegna óhreininda,
sem veitt mun vera í ána frá borg-
inni, og má þó vera, a'ð hún haldi
enn sumum fornum einkennum.
Þannig er hún enn einkennilega
dökk á að líta, réttnefnd svartá,
og gat nafni minn þess til, að
heitið Nið hafi verið dregið af því.
Samanber orðin niðdimmur og
niðamyrkur.
Þann 28. ágúst, eftir að hafa
gist tvær nætur í timburhóteli Nið-
aróss, tókum við okkur enn
nokkra ferð á hendur, og nú norð-
ur í Veradal. Var leiðin þangað
um þriggja tíma akstur eða lík-
lega um 150 kílómetra, og lá hún
mest með sjó fram. Byrjuðum við
á, þegar norður kom, að útvega
okkur gististað á Veradalseyri,
sem er þorp nærri sjó, og héldum
síðan gangandi til Stildastaða, sem
eru um fjórum kílómetrum innar
í dalnum. Veðrið var heitt, og
lagði ég mig til svefns á grasi-
vöxnum hóli, mjög nærri því, sem
hinn frægi Stiklastaðabardagi fór
fram seint í ágúst 1030. Ekki man
eftir því, að mig dreymdi þarna
neitt, en um leið og ég vaknaði,
sem var einungis af móki eða
stuttum blundi, gerði ég mér ljós-
ara en áður, úr hvaða átt og hvað-
an konungsherinn sótti þarna
fram, og var okkur síðar tjáð, að
þar hafi ég haft rétt fyrir mér.
Þegar við vorum á leiðinni til
Stiklastaða frá Veradalseyri, vænt-
um við þess vist, að kirkian þar
yrði það hús, sem mest bæri á.
En það var lengi, að okkur tókst
ekki að koma auga á hana, því
að svo er hún þarna á lítt áber-
andi stað, og benti umsjónarmað-
ur hennar okkur á það síðar, hví-
líkt vitni þetta væru um sannleiks-
gildi fornsögunnar. í Heims-
kringlu segir frá því, að her kon-
ungs hafi í fyrstu staðið nokkru
ofar en her bænda, og þaðan hafi
hann hafið snarpa sókn, sem vegna
mikils liðsmunar fjaraði út, þegar
niður á jafnsléttu var komið. Var
TIMINN - SUNNUDAGSBLAU
319