Morgunblaðið - 03.06.2004, Blaðsíða 22

AKUREYRI
22 FIMMTUDAGUR 3. JÚNÍ 2004 MORGUNBLAÐIÐ
HÖFUÐBORGARSVÆÐIÐ
Hafnarfjörður | Fleiri ruslatunnur,
sjálfsstyrkingarnámskeið, aukin
kynfræðsla, fjármálanámskeið og
sameiginleg félagsmiðstöð voru að-
eins brot af þeim uppástungum sem
hafnfirskir unglingar kynntu fyrir
bæjarstjórn Hafnarfjarðar á bæj-
arstjórnarfundi á þriðjudag, en þá
var einmitt haldið upp á níutíu og
sex ára afmæli kaupstaðarins.
Tillögur unglinganna fæddust á
afar frjóu unglingaþingi, sem hald-
ið var á dögunum undir yfirskrift-
inni Unglingabylting 2004. Þar
komu saman fulltrúar allra bekkj-
ardeilda í Hafnarfirði og þinguðu
um þá hluti sem betur mættu fara í
aðstöðu fyrir unglinga í bænum og
einnig þá hluti sem vel fara. Þóttu
unglingarnir standa sig með mestu
prýði og sýna mikla rökvísi og
sköruleik í kynningum sínum á til-
lögunum, enda hafði þeim verið
gerð full grein fyrir því að tillögur
þeirra yrðu teknar alvarlega og
þær myndu skipta máli í stefnumót-
un bæjarins í umhverfis-, æskulýðs-
og forvarnamálum.
Alls var tillögunum skipt í átta
málaflokka, en þingmenn unglinga-
þingsins höfðu einmitt unnið í átta
vinnuhópum, hver með sinn mála-
flokk. Þessir málaflokkar eru:
Skipulags- og umhverfismál, for-
varnir og fræðsla, félagsmið-
stöðvar, skóli – nám, skóli – fé-
lagsmál, íþróttir og tómstundir,
vinnuskólinn og menningarmál.
Fjölmörg málefni
brenna á unglingum
Meðal þeirra mála sem brunnu
hvað heitast á unglingunum voru
hugmyndir um sameiginlega fé-
lagsmiðstöð sem opin væri á sumr-
in, en þá væri þörfin mest fyrir
slíka félagsmiðstöð og gegndi hún
mikilvægu hlutverki við að fyr-
irbyggja vímuefnanotkun, hangs og
sjónvarpsgláp, auk þess sem slík
miðstöð myndi auka samskipti milli
unglinga innan Hafnarfjarðar og
minnka fordóma. Aukin tónlistar-
kennsla var einnig ofarlega á baugi
og fannst unga fólkinu svíða hvað
biðlistar í tónlistarnám væru lang-
ir, allt upp í fimm ár. Áhugi væri
fyrir hendi, þannig að slíkar breyt-
ingar væru nauðsynlegar. Stytting
skólaársins, enda væri tilgangs-
laust að hanga í skólanum að lokn-
um prófum, sérstaklega í ljósi stutts
sumars. Þá vildu unglingar auka
vægi verkgreina svo fleiri börn og
unglingar njóti sín í skólanum.
Einnig vildu þeir leggja niður krist-
infræði og kenna frekar almenna
trúarbragðafræði, þar sem öllum
trúarbrögðum yrðu gerð jöfn skil.
Sameiginleg böll milli skóla og
félagsmiðstöðva skiptu unglingana
einnig máli, til að kynnast nýju
fólki. Þá kváðust unglingar lang-
þreyttir á því að dvelja innan
veggja listaverka, þar sem ekkert
svigrúm væri til breytinga og vís-
uðu þar til þröngrar hönnunar skól-
anna. Virkara skákstarf og hjóla-
brettaaðstaða, auk
æfingarhúsnæðis fyrir hljómsveitir
var einnig ofarlega á baugi.
Gjald í strætó og sund þótti ung-
lingunum einnig allt of dýrt og
sögðu þeir fráleitt að skilgreina
unglinga sem fullorðna vegna
gjaldtöku þegar skýrt er kveðið á
um það í lögum og barnasáttmála
SÞ að einstaklingur sé ekki fullorð-
inn fyrr en við 18 ára aldur. Þá
vildu unglingarnir meiri vinnu fyrir
unglinga í vinnuskólanum og stað
með hollan skyndibita í miðbæinn.
Hugmyndir teknar alvarlega
Fjölmargar aðrar hugmyndir
komu fram hjá unglingunum og
voru þær allar kynntar bæj-
arfulltrúum, sem tóku afar vel í
þær og sögðu sumar þeirra ekki svo
erfiðar í framkvæmd. Lúðvík Geirs-
son, bæjarstjóri Hafnarfjarðar, seg-
ir sér hafa litist vel á fjölmargar
ábendingar, til dæmis bæði varð-
andi skólastarfið og nýbreytni í því.
„Þar má nefna hugmyndir þeirra
um styttingu skólaársins, en það
var mjög ákveðin krafa í að taka
lenginguna burt sem hefur ekki
skilað sér með þeim hætti sem
menn voru að gera sér væntingar
um,“ segir Lúðvík og bætir við að
honum hafi þótt vænt um að sjá til-
lögur varðandi umhverfismál og
umgengni í bænum. „Það komu
fram fjölmargar tillögur sem við
munum geta moðað úr og komið í
framkvæmd í samvinnu við æskuna
nú á næstu misserum.“
Bæjarstjórn samþykkti sam-
hljóða tillögu Lúðvíks og Magnúsar
Gunnarssonar, oddvita sjálfstæð-
ismanna, um að vísa tillögunum til
yfirferðar og skoðunar í ráðum og
nefndum bæjarins, þar sem tekið
verði efnislega á þeim.
Þá segir Lúðvík einnig at-
hugavert að sjá hugmyndir um
skólabyggingarnar innan frá, frá
þeim sem lifa og hrærast í þeim.
„Þau eru að vekja okkur til um-
hugsunar um að innri búnaðurinn
og aðstaðan þeirra skipta máli,“
segir Lúðvík. „Þau hafa lagt mikla
og góða vinnu í þetta. Við vildum
tryggja það strax í upphafi að þau
gerðu sér grein fyrir að við mynd-
um taka þau alvarlega það er
margt hægt að gera og bæta og það
þarf ekki allt að kosta mikla pen-
inga.“
Morgunblaðið/ÞÖK
Kynning: Unglingar þóttu kynna málefni sín af rökfestu og röggsemi.
Hafnfirskir unglingar skila tillögum
Vel rökstudd-
ar og frjóar
hugmyndir
„ÆTLI ég tuði ekki bara eitthvað í
tuttugu mínútur að venju,“ segir
Björn Ingólfsson, skólastjóri Greni-
víkurskóla, en skólaslit verða þar í
dag og lætur Björn þá jafnframt af
störfum eftir 36 ára starf skóla-
stjóra. Byrjaði haustið 1968, þá
tuttugu og fjögurra ára og nýút-
skrifaður úr Kennaraskóla Íslands.
Hann hafði nokkrum árum fyrr,
nítján ára, kennt einn vetur við
skólann. Var kippt inn, eins og
hann orðar það, því það vantaði
kennara. „Ég vissi ekkert hvað ég
átti að leggja fyrir mig, en sá að
þetta var skemmtilegt starf, það
átti vel við mig,“ segir hann, en eft-
ir þennan vetur varð ekki aftur
snúið. Björn ákvað að gerast kenn-
ari. Að námi loknu hittist þannig á
að starf skólastjóra við Grenivík-
urskóla var laust. Og hann stökk
beint inn í það úr Kennaraskól-
anum. „Ég hef ábyggilega verið svo
vitlaus að ég gerði mér enga grein
fyrir því út í hvað ég var að fara,“
segir hann. „Þetta hefur samt
gengið ótrúlega vel. Þetta er gott
samfélag hérna og það hefur farið
vel með mig.“ Segist aldrei hafa
haft neinar áhyggjur af því að hann
væri ekki á réttri hillu. „Ég kann
þessu starfi ljómandi vel, það er
skemmtilegt,“ segir hann, og
kannski er það skýringin á því að
Björn hefur aldrei tekið sér frí frá
störfum þessi 36 ár. „Mér fannst
einhvern veginn aldrei vera rétti
tíminn,“ segir hann en þvertekur
fyrir að hann hafi litið svo á að
hann væri ómissandi. „Nei, alls
ekki. Ætli það hafi ekki frekar ver-
ið fyrir uppburðarleysi að ég tók
mér aldrei ársfrí.“
Starf skólastjóra nú segir hann
gjörólíkt því sem áður var. „Fyrstu
árin var starfið aðallega fólgið í því
að opna dyrnar á morgnana, kenna
sína 36 tíma, gera námsbókapöntun
og skrifa haust- og vorskýrslur,“
segir Björn. Þá fóru samskipti um
málefni skólans fram við fulltrúa í
menntamálaráðuneytinu, „sem
skildi ekki alltaf hvernig hlutirnir
gengu fyrir sig í 60 barna skóla
norður í landi.“ Nokkur framför
varð þegar fræðsluskrifstofur voru
settar á laggirnar í kjördæmum
landsins, þá þurfti að leita um ögn
skemmri veg eða til Akureyrar, „en
fólkið var á svæðinu og skildi út á
hvað lífið gekk. Hins vegar fengu
fræðsluskrifstofurnar aldrei það
fjármagn sem þær þurftu frá rík-
inu.“ Stærsta stökkið og það besta
segir hann hafa verið þegar sveit-
arfélögin tóku við rekstri grunn-
skólanna og því fyrirkomulagi
myndi hann ekki vilja breyta. „Nú
þarf ég bara að ganga hérna niður
eftir til Guðnýjar [Sverrisdóttur
sveitarstjóra] til að ræða um mál-
efni skólans,“ segir hann. Það sé
metnaðarmál hverrar sveit-
arstjórnar að halda úti góðum skól-
um, ekki hvað síst í smærri byggð-
arlögum úti um landið. Enda snúist
búseta í viðkomandi byggðarlagi
um góðan skóla, „og líka um at-
vinnu og góðar samgöngur, annars
fer fólkið bara eitthvað annað.“
Þó svo að Björn láti af störfum
við Grenivíkurskóla hefur hann
ekki í hyggju að setjast í helgan
stein. Enda rétt nýlega orðinn sex-
tugur. „Ég er nú ekki búinn að
skipuleggja tímann alveg fram á
grafarbakkann, en næsta ár liggur
nokkuð ljóst fyrir,“ segir Björn.
Hann hefst handa við það í ágúst-
mánuði að skrifa sögu Sparisjóðs
Höfðhverfinga, en hann varð 125
ára 1. janúar síðastliðinn og er
næstelsta peningastofnun landsins.
Hann mun koma sér fyrir á skrif-
stofu sparisjóðsins og ætlar sér ár
til verksins. „Þetta verður mikið
verkefni, en skemmtilegt geri ég
ráð fyrir. Þetta verður vonandi
ekki bara saga sparisjóðsins, held-
ur líka kafli í byggðasögu hrepps-
ins,“ segir Björn, en hann hefur áð-
ur skrifað bókina Bein úr sjó, sem
út kom árið 2002 og fjallar um út-
gerð og fiskvinnslu í Grýtubakka-
hreppi. Þá sér Björn einnig um
sameiginlegt bókasafn skólans og
hreppsins og hyggst halda því
starfi áfram. Bókasafn hreppsins
var stofnað 1875 og þar er að finna
bækur næstum 200 ára gamlar.
Fyrsta bókin sem keypt var í
Lestrarfélag Grýtubakkahrepps,
eins og það hét fyrst, var Lestr-
arbók handa alþýðu eftir Þórarin
Böðvarsson, gefin út 1874. Hún er
enn til „og mikið lesin,“ segir
Björn.
Björn Ingólfsson lætur í dag af störfum skólastjóra
Grenivíkurskóla eftir 36 ára starf
Gott samfélag sem
farið hefur vel með mig
Morgunblaðið/Margrét Þóra
Ætlar að setjast við skriftir: Björn Ingólfsson, skólastjóri á Grenivík, hefur
ekki í hyggju að fara eftir tilmælum á verðlaunaskilti Bjössa frá Ártúni; að
slökkva á sér, þó að hann láti af störfum í dag eftir 36 ára starf.
NÝ námsbraut er á meðal þess
sem stjórnendur Verkmennta-
skólans á Akureyri eru þessa
dagana að velta fyrir sér að setja
á fót við skólann. Verkmennta-
skólinn er tuttugu ára í ár og
hefur tímamótanna verið minnst
með ýmsum hætti, en þau eru
einnig notuð til að skoða hverju
breyta megi í starfsemi skólans
eða bæta.
Hjalti Jón Sveinsson skóla-
meistari gerði grein fyrir hug-
myndum sem fram hafa komið í
þeim efnum við skólaslit á dög-
unum. Nefndi hann þar tilkomu
nýrrar námsbrautar sem bygg-
irst á grunni viðskiptadeildar
skólans, „sem átt hefur undir
högg að sækja vegna minnkandi
aðsóknar undanfarin ár,“ sagði
hann. Hugmyndin tengist einnig
þeirri staðreynd, að sögn skóla-
meistara, að málabraut sem skól-
inn hefur boðið upp á um árabil
„hefur ekki náð því flugi sem við
ætluðum vegna þess að ein-
hverra hluta vegna virðist hún
ekki höfða til nemenda,“ sagði
hann. Því er nú ætlunin að þróa
„nýja og spennandi námsleið fyr-
ir duglega og áhugasama nem-
endur,“ sagði Hjalti Jón, en
brautin mun byggjast á góðri
þekkingu á viðskiptagreinum,
góðri tungumálakunnáttu, færni í
tölvu- og upplýsingatækni „og
síðast en ekki síst góðu læsi á hið
alþjóðlega umhverfi sem við er-
um nú stödd í við upphaf 21. ald-
ar,“ sagði skólameistari. Hann
sagði að enn væri ekki komið
nafn á nýju brautina „en hún
gæti sem best heitið viðskipta-
og alþjóðalína, alþjóðabraut eða
einfaldlega þjóðbraut.“
Komið til móts við
dugmikla nemendur
Annað sem einnig er til skoð-
unar er að hlúa betur að dug-
miklum nemendum sem vilja
ljúka stúdentsprófi á skemmri
tíma en fjórum árum, m.a. með
því að liðka til þannig að árekstr-
ar verði færri þegar þeir eru
með fullbókaða stundatöflu önn
eftir önn. „Skoðun mín er sú að
innan núverandi kerfis, hvort
sem er í áfangaskólum eða
bekkjarskólum, megi fjölga þeim
nemendum sem ljúka þessu námi
á þremur árum, og án þess að
hrófla við námsskrám, sem valda
myndi miklu uppnámi í gjörvöllu
framhaldsskólakerfinu, og þá
ekki síst í skipulagi verk- og
starfsnáms,“ sagði Hjalti Jón.
Verkefnastjóri
Loks nefndi hann að næsta
haust myndi sérstakur verkefna-
stjóri úr hópi kennara sinna
þeim nemendum sem hefðu að
móðurmáli aðra tungu en ís-
lensku í því skyni að koma betur
til móts við aðstæður þeirra og
þarfi. Skólameistari gat þess að
þessi hópur hefði farið stækk-
andi undanfarin ár. „Þessir ein-
staklingar standa mjög misvel að
vígi í að skilja og tjá sig á ís-
lensku. Þá þarf að aðstoða við að
ná tökum á málinu og ekki síður
að ná félagslegum tengslum við
aðra nemendur skólans,“ sagði
hann.
Ný námsbraut við VMA?