Íslendingaþættir Tímans - 26.02.1969, Qupperneq 5

®em ég hefi getið þeirra hjóna að
noMa-u í dagblaði fyrir fáum ár-
u*n, er þau áttu fimmtíu ára hjú-
skaparafmæli, skal fátt eitt af þvi
endurtekið hér.
Það sem fyrst hlýtur að vekja
athygli, þegar litið er yfir ævi-
atarf Guðmundar á Felli, er það,
hversu firnamiklu hann fékk af-
kastað. Hvernig gat hann séð þessu
þunga heimili sínu fjárhagslega
farborða eins og háttað var bjarg-
t'æðisvegum manna á uppvaxtar-
árum barnanna hans? Ætli mörg-
Uin þætti það ekki erfitt hlutverk
«ú á tímurn, þrátt fyrir fjölskyTdu
hætur, tækniframfarir og stór-
nm betri lífsskilyrði á öllum svið-
Um. Þótt jörðin Kvígindisfell þætti
sæmilega góð jörð á mælikvarða
Þeirrar sveitar og á þeim tímum,
væri hún ekki talin mikil bújörð
nú. Og ólíklegt er, að Guðmund-
Ul' hefði getað framfleytt fjöl-
skyldu sinni á gæðum jarðarinn-
einnar, ef ekki hefði fleira kom-
ið til. Þó bætti hann jörðina í stór-
um stíl; byggði vandað íbúðarhús,
ræktaði mikið, byggði upp öll úti-
hús, keypti eyðijörð í nágrenninu
°g sameinaði hana heimajörðinni
°g síðast en ekki sízt virkjaði
hann á í landareigninni, sem nægði
til raflýsingar, eldunar og upphit-
Unar. Þetta hefði einhverjum
reynzt erfitt í ofanálag á frani-
íærslu mannmargrar fjölskyldu.
Og auðvitað reyndist Guðmundi
þetta erfitt, en honum tókst þetta
samt. Þegar gæði jarðarinnar
dugðu ekki til, sneri hann sér að
sjónum til fanga. Hann stundaði
sjóróðra öllum stundum, er ann-
ir heimilisins leyfðu og þegar vetr
srveðrátta lokaði þeirri leið, leit-
aði hann atvinnu til næsta kaup-
iúns. Hann linaði aldrei tökin og
tökin brugðust honum heldur ekki.
Margur myndi ætla, að bónd-
inn á Felli, er öll þessi viðfangs-
efni hafði á sinni könnu, hefði
ekki látið almenn félagsmál sig
mikl'u skipta. Nægar voru annirn-
ar samt. En einnig á þessu sviði
Var Guðmundur á Felli undan-
tekning frá reglunni. Hann komst
ekki undan því að taka að sér
trúnaðarstörf í þágu byggðarlags-
ms. Sveitungar hans treystu fá-
Um betur til forystu í félagsmál-
um, vegna hæfileika, dugnaðar og
Urengskapar. Þess vegna fólu þeir
honum hvert trúnaðarstarfið á
fætur öðru, m.a .í stjórn kaupfé-
tagsins, búnaðarfélagsins, í fræðslu
ÍSLENDINGAÞÆTTIR
MINNINC
BRÓÐURKVEÐJA
um Gunnlaug Pétur Sigurbjörns
son fyrrum bónda að Ytri- Torfu
stöðum í Miðfirði, Vestur-Húna-
vatnssýslu. Hann var fæddur að
Hvoli í Vesturhópi 28. febrúar
1893, lézt í sjúkrahúsi Akrane3S
16. jan. s. 3.
Eitt Ijóðstef endaði bróðir minn
svo:
,.Ég hlakka tiil að verfta íslenak
mald.”
Því meðtak Móðir Jörl
í milda faðminn þinn
nú þann í þinni hjörð,
er þráði fjörðinn sinn.
Þær taugar tryggðabands
svo tært í stefjum sjást,
þar finnst til fólks og lands
hans fölskvalausa ást.
Þótt stirnað hans sé hold
og hljóðnað ylríkt stef,
Ó! kæra móðurmold
hann mildum örmum vef.
Svo byggðann hallir hátt,
mitin huga sýn til brast. ,
Ég tíðum leit of látt,
hann leið mér benti fast.
Hann ungra sáði sál
þar síðar gréru blóm,
sem eiga ylríkt mál
með unaðsskærum hljóin.
Hér fegurst knýta krans
þau kæru vinablóm,
því kraftur Kærleikans
fram kallar þeirra hljóm.
«1 V-
3 .
Úr grýttri götu manns
hann gtaður tók upp stein,
því glitri á grafreit hans
í gulli döggin hrein.
']T
Þótt byrgi stundarbil
mér beggja heima sýn —
þá dýpst í hugans hyl
ég horfi upp til þín.
Mér ljós var lífið þitt
því lund mín bljúg og klökk.
Ég hneigi höfuð mitt
í hjartans dýpstu þökk.
Ingþór Sigurbjs.
nefnd, sýslunefnd, sóknarnefnd og
skattanefnd og hreppstjórastörfuim
gegndi hann lengi.
Guðmundur á Felli var sæmdur
riddarakrossi Fálkaorðunnar í við
urkenningarskyni fyrir landbúnað
ar og félagsmálastörf. Það var heið
ur, sem bann taldi sig ekki haía
unnið til og var það eingöngu fyr-
ir orð vina hans, að hann veitti
þeirri viðurkenningu móttöku.
Hógværðin hjá honum var jafnan
söm við sig.
Það mun ekki leika á tveim
tungum, að ævistarf Guðmundar er
fturvaxið og óvenjulegt. En var
hann einn að verki? Fjarri fer því.
Hann hefði ekki náð þeim árangri,
sem raun varð 'á, ef ekki hefði
komið til lífsförunautur sem í
engu var eftirbátur hans. Þórhalla
húsfreyja. sem sextán ára gömul
tók á sig vandann með honum á
sannarlega sinn hlut í árangrin-
um. Vandasamt er að meta verk
Guðmundar réttilega, en þó enn
örðugra að meta hennar hlut að
verðleikum.
Giftusamri og árangursríkri ævi
ferð er lokið. Vinir og samferða-
menn Guðmundar á Felli senda
ekkju hans, börnunum mörgu og
afkomendum samúðarkveðjur.
Sigurvin Einarsson,
5