Íslendingaþættir Tímans - 26.02.1969, Blaðsíða 15

MINNING
Þórður Knstjánsson
Þórður Kristjánsson fyrrum
bóndi á Miðhrauni lézt á sjúkra-
húsinu í Stykkishólmi 31. jan. s.l.
Þórður var fæddur að Hjarðar-
felli 17. október 1889 og var því
á 80. aldursári er hann lézt.
Þórður var sonur Kristjáns Guð-
niundssonar bónda á Hjarðarfelli
og seinni konu hans Elínar Árna-
dóttur, einn af stórum systkina-
hópi.
Þórður var á 4. aldursári er
hann missti föður sinn. Stóð þá
okkjan uppi með 7 börn, öll ung.
Hún réði til sín ráðsmann Erlend
Erlendsson og giftist honum síðar
og ól honum þrjú börn. Ólst því
Þórður upp með móður sinni og
stjúpa, meðan beggja naut við eða
til fermingaraldurs. Þá missti
hann móður sína líka. Eftir það
bjó Erlendur með Guðrúnu, systur
Elínar og héldu þau saman heim-
ilinu unz hann varð úti á Kerling-
arskarði í febr. 1906.
Guðbjartur elzti sonur Kristjáns
bet Pétursdóttir. S.k. Sigríður Ein-
arsdóttir.
2. Þorsteinn (dó 5 ára).
3. Einar Þorsteinn (dó 13 ára).
4. Helga, gift Ingva Ingólfssyni
frá Skjaldþingsistöðum í Vopnaf.
Þau búa nú á Melum.
5. Gróa, gift Erni Ingólfssyni
bróð'ur Ingva sikrifstofumanni við
Kaupfélag Hornfirðinga.
6. Anma, gift Helga Oddssyni sjó
hianni Akranesi.
7. Þuríður, gift Sigurði Björns-
syni, bílstjóra Vopnafirði.
8. Margrét, gift Axel Jónssyni
Bessaistöðum (ekkja).
9. Sigríður, gift Gísla ísleifissyni
(Högnasonar) sk rifstofuim an ni
Reykjavík.
_ Næstliðið sumar 27. 7. áttu þau
Asgerður og Eyjólfur gulJbrúð-
kaup. Sarna dag kvæntist Eyjólfur
Pátsson sonarsonur þeirra. Hann
stundar nú nám í innanlhúss-arki-
tektúr í Kaupmannahöfn.
Barnabörn Ásgerðar og Eyjólfs
eru 27 og 4 barnabarnabörn.
26.1. Halldór Stefánsson.
tók við búi á Hjarðarfelli vorið
1906. Eftir það voru börnin að
mestu á hans vegum, þar til þau
sjálf stofnuðu eigin heimili.
Bernsku og æskuár Þórðar voru
að þessu leyti áfallasöm og kjörin
þröng. í öllum tilfellum er mikið
áfall að missa annað foreldra sinna
en stórfellt áfall að missa báða for-
eldra á unga aldri. Á þeirri tíð er
Þórður var að alast upp var enga
aðstoð að fá frá tryggingum eða
frá öðrum félagsstofnunum. Þá
varð hver einstaklingur að bjarg-
ast af eigin dáð. Eina félagslega
aðstoðin var sveitarframfæri. En
það svipti menn ýmsum mannrétt-
indum og að nokkru sjálfstæði og
kusu því allir, sem eitthvað gátu
bjargað sér, að forðast í lengstu
lög að leita hjálpar sveitarfélags-
ins. En slík barátta herti menn og
stælti til átaka og sjálfbjargar.
Þeir gerðu miklar kröfur til sjálfs
sín en minni til annarra manna,
er nú er algengast að gera.
Þórður dvaldi með Guðbjarti
bróður sínum fyrstu búskaparár
hans á Hjarðarfelli, en fljótlega
fór hann að vinna utan heimilis
hluta úr ári. Sótti hann sjó um
vetrarvertíð, fyrst í Ólafsvik og
síðar suður á Reykjanes og víðar.
Einnig var hann i sumarvinnu a
rneðan að verið var að leggja síma-
langlínuna úr Hrútafirði suður um
Snæfellsnes.
Þórður var séi'lega lagvirkur og
mikill verkmaður og kappsfullur
að hverju sem hann gekk og var
hann því eftirsóttur í vinnu.
Hinn 19. júlí árið 1913 kvænt-
ist Þórður eftirlifandi konu sinni
Ingibjörgu Guðmundsdóttur frá
Miðhrauni. Ingibjörg var fóstur-
dóttir merkishjónanna Steinunn-
ar Jóhannesdóttur og Óla G. Daní-
elssonar er þar bjuggu. Hún var
glæsileg stúlka og vel gefin eins
og hún átti kyn til
Ungu hjónin voru fyrsta ár sitt
í sambjdi við Óla á Miðhrauni, en
fluttu vorið 1914 að Hjarðarfelli og
bjuggu þar i fimm ár. Var innrétt-
uð stór skemma á hlaðinu að Hjarð
arfelli til íbúðar fyrir ungu hjónin
og undu þau í henni búskaparár-
in á Hjarðarfelli og töldu sér líða
mjög vel. Þá fluttu þau að Mið-
hrauni aftur og voru þar í tvö ár.
En að þeim tíma liðnum keyptu
þau jörðina Eiðhús og fluttu þang-
að og bjuggu þar í 10 ár. Þá fóru
þau enn að Miðhrauni vorið 1931
og bjuggu þar, unz þau afhentu
sonum sínum Guðmundi og Krist-
jáni jörðina til ábúðar árið 1950.
Síðustu 9 árin hafa þau hjón dval-
ið að Hvammi með Elínu dóttur
sinni.
Eins og áður segir var Þórður
mikill verkmaður að hverju sem
hann gekk og eins var það við bú-
skapinn sem önnur störf er hann
vann, á meðan hann hélt fullri
heilsu. En snemma kenndi hann
meins í baki sem ágerðist svo að
hann þoldi ekki við og var um
skeið lengi undir læknishendi -af
þeim sökum og varð hann þá að
hætta allri erfiðisvinnu. Þessi sjúk
leiki kom illa við einyrkja bónda
með stóran barnahóp á framfæri.
En Þórður lét sjúkleikann ekki
buga sig. Kjarkurinn og útsjónar-
semin var óbilandi.
Þegar hann gat ekki lengur
unnið erfið landbúnaðarstörf
keypti hann spunavél og prjóna-
fSLENDINGAÞÆTTIR
15