Íslendingaþættir Tímans - 12.10.1972, Blaðsíða 21

Hugur Árna til smiða réði þvi, að
hann ákvað að leggja trésmiði fyrir sig
sem lifsstarf og dvaldist hann nokkurn
tima hjá Magnúsi bróður sinum i
Borgarnesi við iðnnám. Lauk hann þvi
um 1925, en fluttist um likt leyti til
Reykjavikur. Höfuðborgin færði hon-
um sitt mesta hnoss, þvi þar kynntist
hann konu sinni, Þorbjörgu Agnars-
dóttur, og giftust þau 1930. Eiga þau
tvær dætur giftar i Reykjavik og eru
fyrir löngu orðin afi og amma. Meira
að segja sagði Arni mér, þegar ég hitti
hann um daginn, og ljómaði við, að nú
væru þau orðin langafi og langamma.
Á kreppuárunum harnaði mjög um
vinnu i höfuðborginni og seldi þá Árni
húseign sina fyrir bústofn og nýbýlið
Lyngholt i Villingaholtshreppi i Árnes-
sýslu og bjó þar i tvö ár. Þaðan flutti
hann á Selfoss, byggði sér þar húsið
Grund og stundaði þar húsasmiðar i
tvö ár. Vegna mikillar eftirspurnar
eftir trésmiðum fluttist hann þó aftur
til Reykjavikur og hefur dvalizt hér
óslitið siðan og stundað mest innan-
hússtrésmiðar. A árunum 1918 til 1920
stundaði hann sjóróðra frá Grindavik
og má þvi segja að hann þekki islenzkt
atvinnulif i allri sinni fjölbreytni til
sjós og lands.
Ég kynntist Árna sem smástrákur,
þegar ég fékk að leika mér að kubbum
og bútum á trésmiðaverkstæði hans.
Barnbetri manni hef ég vart kynnzt.
Þega timi var aflögu hjá meistaran-
um urðu kubbarnir og bútarnir að
dýrindis farartækjum og höllum, þar
sem kóngar og furstar réðu rikjum og
ljómi snilldarinnar lagðist á eitt með
sköpunarþrá barnsins. Þá var dýrlegt
að ' lifa og ævintýrin urðu að veru-
leika. Stundum varð hlé á tækni-
mennskunni og röbbuðum við þá um
heima og geima og vandamálin voru
brotin til mergjar. Arni er gæddur
rikri þjóðernistilfinningu og þar end-
aði jafnan talið, að það eitt væri rétt,
sem þjóð vorri og fósturjörð væri fyrri
beztu.
Um leið og égóskaafmælisbarninu og
fjölskyldu hans innilega til hamingju
með timamótin, þá lýk ég þessu með
visu úr Islandsljóði frænda.
80 ára:
Lúther Jónsson
bóndi frá Bergsholti
Nýlega varð 80 ára Lúther Jónsson,
bóndi frá Bergsholti i Staðarsveit.
Hann fæddist hinn 22. september 1892
að Valshamri á Skógarströnd. For-
eldrar hans voru þau hjónin Jón
Jónsson, hreppstjóri og Kristin
Danielsdóttir. Lúther ólst upp við
sveitavinnu, eins og þá var vani, en
mun vist ekki hafa fengið að njóta
menntunar umfram það, sem venja
var þá.
Hann kvæntist ungri, glæsilegri
heimasætu, Kristinu Theódóru Péturs-
dóttur, frá Árnhúsum á Skógarströnd
hinn 9. júli 1914. Þau tóku sig siðar upp
frá Skógarströnd og fluttust ,,yfir
fjallið” og settust að i Bergsholti i
Staðarsveit og bjuggu þar siðan alla
sina búskapartið, og eignuðust þá jörð.
Bergsholt liggur alveg i þjóöbraut, og
var þar gestkvæmt mjög, og ávallt
veitt það bezta, sem til var, að sið
þeirra tima. Lúther var þrifnaðar-
maður i búi, og komst vel áfram, þrátt
fyrir þau geysilegu óhöpp, sem yfir
þau hjónin dundu. —Tvisvar brann
bærinn, — og litlu varð bjargað.
Lúther og þau hjónin gáfust samt ekki
upp, en héldu áfram búskap. Þau eiga
7 börn á lifi (misstu eitt) öll uppkomin
og myndarfólk i hvivetna, — og er
hægt með sanni að segja, aö þau hafi
haft barnalán. Arið 1957 hættu þau
hjónin búskap, og fluttust til Reykja-
vikur, þar sem þau Lúther og Kristin
hafa búið i góðri elli að Grenimel 20.
En Kristin er, eins og allir vita, sem til
þekkja, óvenju velvirk til allrar
handavinnu. Samheldni er óvenju góð
innan fjölskyldunnar. (en það er vist
fátitt nú orðið).
Fyrir nokkrum árum varð Lúther
fyrir þvi slysi, að ekið var á hann af
vélknúnu farartæki, og hefir hann ekki
Og sé mál vort ei laust og ef trú vor er traust
á vort takmark og framtið, er sigurvon enn.
Þá skal losna um vor bönd, þá er lif fyrir hönd,
þá skal ljós skina um eyjuna, komandi menn.
Guðlaugur Tryggvi Karlsson.
borið sitt barr siðan. En aldrei hefir
heyrzt eitt æðruorð frá honum um það
misjafna, sem hann hefir orðið fyrir.
Lúther er hlýr og vænn maður, og
jafnlyndur að eðlisfari, og eru það
góðir kostir.
Við getum vist kannski ekki allir
orðið hetjursem fyllum forsiður dag-
blaðanna en við getum orðið nýtir
þjóðfélagsþegnar fyrir þvi.
Vitringurinn Sókrates sagði, að
góðum manni yrði allt til góðs — bæði
lifs og liðnum —.
Lúther Jónsson, — Ég og fjölskylda
min, óskum þér innilega til hamingju
með 80 árin, og vonum að allt megi
snúast þér og þinum til blessunar. Og
jafnframt er ég viss um að vinir þinir
og sveitungar senda þér hlýjar heilla
og hamingjuóskir.
islendingaþættir
Sveinn Þórbarson.
21